Cobra Kai ή αλλιώς, το Reunion του Karate Kid!

Τις τελευταίες μέρες βλέπω Cobra Kai, που για όσους δεν ξέρουν, είναι το καράτε κιντ της γενιάς μου κι όχι αυτό με τον Τσάκι Τσαν και τον γιο του Γουίλ Σμιθ που μετακομίζει με τη μαμά του στην Κίνα! 

Είναι το ριγιούνιον που περιμέναμε και θέλαμε αλλά δεν είχαμε στα Φιλαράκια  και στα Χτυποκάρδια στο Μπέβερλι Χιλς. Οι ηθοποιοί εδώ δεν παίζουν τους εαυτούς τους αλλά συνεχίζουν τον ρόλο που τους έκανε διάσημους!

Θα είμαι ειλικρινής.

Είναι Μπι μούβι, βιντεοκασέτα, ρε παιδί μου, είναι σαν να βλέπεις τελειόφοιτους να παίζουν κι όχι επαγγελματίες, ΑΛΛΑ το αγαπώ.

Είναι ξέφρενη η εϊτίλα, με τα πολλαπλά φλασμπάκς πίσω στο original καράτε κιντ με τον Μιγιάγκι, τα τραγούδια, Guns n’ Roses και δε συμμαζεύεται, όσα ακούγαμε στα γουόκμαν μας όταν πηγαίναμε πενταήμερη!

Yπάρχει αυτό το άρωμα της νοσταλγίας, των παιδικών μας χρόνων, μια διάχυτη συγκίνηση που θα τη καταλάβουν φυσικά μόνο οι συνομήλικοί μου, όσοι βλέπανε τις σειρές που έχω αναφέρει εδώ!

Ο Ντάνιελ Σαν που λες, έχει γίνει ένας πετυχημένος τύπος. Είναι παντρεμένος με μια ωραία και έξυπνη γυναίκα των ΒΠ, έχει μια επικερδής επιχείρηση, μια 16χρονη κόρη που της έμαθε το καράτε που ξέρει και ένα γιο που δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στη σειρά αλλά σε όποια σκηνή εμφανίζεται προσωπικά μου ρχεται να του δώσω σφαλιάρα! 

Ο Ντανιελ Λαρούσο ή Λαμπουχέσο, όπως πολύ σωστά τον χαρακτήρισε η Μυρτάλη, η ινσταγκραμική μου φίλη, τα χει όλα. 

Ο Τζόνι από την άλλη, δεν έχει τίποτα. Είναι καλός αλλά life is a bitch μαζί του. 

Είναι καλός είπα; Καλέ ναι! Αυτή η σειρά ήρθε να αποκαταστήσει τη φήμη του ως νταή κwλόπαιδου που έδερνε και έκανε δύσκολη τη ζωή του Λαμπουχέσο.

Κοιτάχτε, εγώ του το δίνω ότι αυτός είναι το πραγματικό καράτε κιντ, που κάνει καρατε μια ζωή κι έπαιρνε μέρος σε τουρνουα, τα οποία κέρδιζε!

Ότι έχασε μια φορά τον τίτλο από την κίνηση του πελαργού, που δεν ήξερα κιόλας ότι ήταν παράνομη, δεν αλλάζει κάτι, να τα λέμε κι αυτά. 

Να του δώσω επίσης ότι ο Ντάνιελ του πήρε το κορίτσι, την Άλις.

Ώπα. Το παίρνω πίσω. Γιατί να του το δώσω αυτό;

Ακόμα και μαζί με την Άλις να ήταν, σόρρυ, δεν ήταν ιδιοκτησία του.

ΑΣΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ, και οκ πού να το ξέρει ο Ντάνιελ Σαν ότι αυτή ήταν η πρώην του Τζόνι και ότι εκείνος ήθελε να τα ξαναβρούνε;

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΝΟΙΑΖΕΙ ΟΕΟ; Μήπως ήταν φίλοι;

Τουναντίον, τον τρομοκρατούσε και τον πλάκωνε στο ξύλο σε κάθε ευκαιρία και αν δεν ήταν ο Μιγιάγκι, ο Ντάνιελ θα περνούσε μια και δύο και τρεις τραγικές σχολικές χρονιές και πιστεύω θα είχε ένα εντελώς διαφορετικό μέλλον!

Από κει και πέρα ναι, η ζωή τον γονατίζει συνέχεια κι ενώ έχει καλές προθέσεις και προσπαθεί, κει που γεμίζει την καρδάρα της δίνει μία και ρίχνει όλο το γάλα κατω. 

Σαφώς τον συμπαθώ έτσι; Αλλά δε θα με πείσει η σειρά ότι ο Ντάνιελ του έκανε δύσκολη τη ζωή όταν ήταν μικρά.

Και σίγουρα δεν του την κάνει μεγάλος.

Θα είχαν γίνει κολλητοί πιστεύω αλλά τους τα χαλάνε τα παιδιά τους, αυτά που γεννήσανε και αυτά που εκπαιδεύουν, που ερωτεύονται, παρεξηγιούνται, πλακώνονται στο ξύλο, το να, το άλλο.

Τους τα μπερδεύει κι ο Τζον Κριζ, ο παρανοϊκός δάσκαλος του Τζόνι, ο αρχικός ιδρυτής του Cobra Kai, του οποίου η υποκριτική ικανότητα από το πρώτο καράτε κιντ έως και το ριγιούνιον, περιορίζεται στο να σε κοιτάει με μοχθηρό bad ass ύφος ή έτσι νομίζει γιατί εμένα προσωπικά με πιάνουν τα γέλια. Τον υποδύεεται ο ίδιος ηθοποιός, γενικα είναι εντυπωσιακό πόσους πολλούς μάζεψαν από το ίδιο αρχικό καστ!

Η σειρά σου εξηγεί επίσης και γιατί έγινε αυτός που έγινε ο Κριζ, αλλά ξέρετε κάτι; ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.

Ας πήγαινε για ψυχοθεραπεία, αντί να νομίζει ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ συνεχίζεται έως το 2022 και ότι οι μαθητές μιας πολεμικής τέχνης είναι εκπαιδευόμενοι στρατιώτες.

Τώρα θυμήθηκα το underground του Κουστουρίτσα αλλά αυτό δεν είναι καθόλου του παρόντος!

Τι άλλο έχει η σειρά; Πολύ καράτε, πολλά φλας μπακς, πολλή μπίρα, δύο ντότζο, έτσι λέγονται οι σχολές καράτε, διαφορετικής φιλοσοφίας, το Cobra Kai της επίθεσης του Λόρενς & το Μιγιάγκι Ντο της άμυνας του Ντάνιελ!

Φυσικά έχει πολλές σκηνές καράτε ανάμεσα στους τινέιτζερ μαθητές των δύο ντότζο και ανάμεσα στα μεσήλικα δύο ορίτζιναλ καράτε κιντς, άλλο που μερικές φορές πιστεύεις ότι θα τους πιάσει λουμπάγκο κατά τη διάρκεια που κάνουν τις στριφογυριστές κλωτσιές!

Μα τι τη θέλει τη χοροπηδηχτή κλωτσιά ο Ντάνιελ, αφού βλέπουμε πόσο τον ζορίζει, ας κάνει αυτές που δεν έχουν πήδημα, ας προτιμήσει τις κινήσεις του wax in, wax out, που φαίνονται εύκολες.

Έχει και κωμικές πινελιές, δηλ οκ τον αγαπώ τον Τζόνι που ζούσε σε σπηλιά μάλλον και δεν είχε ακουστά το…φέισμπουκ! Προσοχή, όχι δεν είχε προφίλ, έτσι από άποψη, αλλά δε γνώριζε ότι υπάρχει η εφαρμογή. Δεν ήξερε τι είναι αυτά τα ίντερνετς, τα wifi και τεχνολογίες -πράγματα του διαβόλ! Πόσο γέλασα στα επεισόδια που αγόρασε τον πρώτο του υπολογιστή και δεν ήξερε πώς ανοίγει ή με τις ειδοποιήσεις στο πρώτο του smart phone!

Θα το λήξω λέγοντας ότι η Αμερική έχει προφανώς το μέγεθος του Άη Στράτη, γιατί όπου και να μένουν, όποια τάξη και να είναι, σχολική ή ταξική, τα παιδιά πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο, τα πάρτι γίνονται στο ίδιο άλσος, οι μεγάλοι βγαίνουν στο ίδιο μπαρ, τρώνε στο ίδιο ρεστοράν, για όνομα του θεού συναντιούνται όλοι στο ίδιο μίνι ουτε καν σουπερ, μάρκετ!

Αναμένω την 4η σεζόν με τη λαχτάρα ενός παιδιού των 80’ς!

Το τρέιλερ:

About Author