Μιχάλης Τσαουσόπουλος, ο αγαπημένος μου ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ
Ακούω πολλή μουσική. Πάντα με το που άνοιγα τα μάτια μου, αντανακλαστικά, με την τσίμπλα στο μάτι, έπιανα τηλεκοντρόλ, πατούσα κουμπί και έπαιζε MAD μέχρι να ετοιμαστώ για τη δουλειά. Αυτό προ παιδιών. Τώρα πατώ το κουμπί του ραδιοφώνου που είναι και το “σήμα” ότι ήρθε η ώρα να σηκωθούν. Τα παιδιά. Σαν να λέμε το ξυπνητήρι τους! Παίζει μέχρι να σηκωθούν όντως από το κρεβάτι, (έχουν περάσει καμιά δεκαπενταριά τραγούδια στο μεταξύ) να πλυθούνε, ντυθούνε, κάνουν τρεις ώρες να βάλουν παπούτσια και μπουφάν και κλείσουμε την εξώπορτα πίσω μας.
Με το που μπούμε αυτοκίνητο και βάλω μπροστά, ξεκινάει να παίζει και το ραδιόφωνο κι όταν κατέβω από το αυτοκίνητο, όσο περπατάω ή μέσα στα ΜΜΜ μέχρι να φτάσω γραφείο, ακούω μουσική με τα ακουστικά μου. Ενώ γενικά ακούω τα πάντα όλα εκτός από κλαρίνα – σόρρυ Ειρήνη και Τσίγγε- στο ραδιόφωνο έχω μακροχρόνια σταθερή σχέση με ένα συγκεκριμένο σταθμό κι ένα συγκεκριμένο ραδιοφωνικό παραγωγό, τον Μιχάλη, τον Τσαουσόπουλο! Γνωστός και ως Michael 267, δε νομίζω να χρειάζεται συστάσεις! Είναι ένας από τους γνωστότερους και πιο επιτυχημένους παραγωγούς ραδιοφώνου και DJ, εδώ και πολλές δεκαετίες. Έχει περάσει από πολλά ραδιόφωνα και διάφορες ραδιοφωνικές εκπομπές και τον ακούμε τα τελευταία πολλά χρόνια στο “Breakfast – Athens DeeJay, 95.2″.
Με τις φίλες μου έχουμε μεγαλώσει μαζί του! Αυτός βέβαια μένει ίδιος και αναλλοίωτος στο χρόνο, ενώ εμείς από… μαθήτριες του σχολείου έχουμε γίνει…εμ, μην πω μεσήλικες κυρίες, ας πω μεγαλύτερες.
Σαν χθες το θυμάμαι που ήμασταν μαθήτριες και είχε έρθει με την ομάδα του στην πλατεία της Αγ Παρασκευής, για να παρουσιάσει την «πιο γρήγορη εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης!»
«Ναι» ή «όχι» λεγόταν και έπαιζε στον ΑΝΤ1. Ο Τσαουσό έπαιρνε σβάρνα τις πλατείες, έπιανε όποιον να ναι στην τύχη και του έκανε ερωτήσεις για τριάντα δευτερόλεπτα στις οποίες δεν έπρεπε να απαντήσουν με… μάντεψε; Το βρήκες «ναι» ή «όχι»! Αν τα κατάφερναν θα έπαιρναν ένα ολόκληρο πεντοχίλιαρο. Δραχμές εννοώ, που τότε, τοοοοοοοτε, ήταν σεβαστό ποσό, τώρα αυτό αντιστοιχεί στην αγορά μιας μπιγκ μπάμπολ. Μίας τσίχλας όχι όλο το πακέτο!
Τώρα, αυτήν τη στιγμή που σας γράφω, περνάει μπροστά από τα μάτια μου το σκηνικό με το αγόρι που μου άρεσε στο σχολείο -παρεμπιπτόντως ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή αγόρια, δεν είχα καμία ελπίδα εις τον αιώνα τον άπαντα, αν και σε ένα σχολικό χορό με είχε κοιτάξει με αυτά τα μάτια- “Ξέρω δυο μάτια γαλανά σαν τ’ ουρανού κομμάτια δεν ξαναείδα πουθενά τέτοια γαλάζια μάτια”-! Ήταν μια ανάσα από το να πάρει το πεντοχίλιαρο και το χασε το τελευταίο δευτερόλεπτο, όταν τον ρώτησε αν έχει μαζί τον Βουκεφάλα (το αγόρι το λέγανε Αλέξανδρο)! Απάντησε «Όχι..» και μπιιιιιιπ, ακούστηκε η κόρνα που είχε μαζί της η μία από τις τρεις κοπέλες που συνόδευαν τον Μιχάλη και σήμαινε το τέλος της δοκιμασίας.
Ίσως να το θυμάμαι τόσο καλά γιατί είχαμε γράψει το επεισόδιο σε βιντεοκασσέτα (βιντεοκασσέτα, δραχμές κλπ, το κείμενο έγινε πολύ ρετρό) και το στιγμιότυπο, το είδα άπειρες φορές. Έχω μπροστά μου το βλέμμα του το, γεμάτο απορία που έχασε την τελευταία στιγμή. Καμιά φορά σκέφτομαι να του το πω, τον έχω φίλο στο φέισμπουκ, αλλά μετά λέω έχουμε να μιλήσουμε τριαντατόσα χρόνια, και θα του μιλήσεις τώρα για να του πεις ότι όταν ήσασταν στο γυμνάσιο τα μάτια του σε καίγανε γιατί ήσουν μανεκένανε;!
Επίσης, η φίλη μου η Ειρήνη είχε πάρει μέρος κι ενώ η διάρκεια του παιχνιδιού ήταν 30 δευτερόλεπτα, η φίλη μου έχασε στο 32’’, που είπε “ναι” κι αυτό ήταν αδικία κυρίες και κύριοι! Μετά από τόσα χρόνια έχει παραγραφεί φυσικά αλλά οφείλω να το πω, γιατί το συζητούσαμε! Ποιος ξέρει τι είχε γίνει, πάνω στην ένταση του παιχνιδιού, ξέφυγαν τα δυο δευτερόλεπτα και κρίμα γιατί τα πεντοχίλιαρα δεν ήταν πετσετάκια να παίρνει με τη σέσουλα να γράφει ραβασάκια!
Ένα άλλο σκηνικό που θυμάμαι και με κάνει και χαμογελάω, σαφώς πιο πρόσφατο, είχαμε πλέον ευρώ, ήταν σε ένα πάρτι στο μαγαζί Assos! Ο Τσαουσό έπαιζε μουσική και είχαμε πάει γιατί ξέραμε ότι θα διασκεδάσουμε και θα χορέψουμε μέχρι τελικής πτώσης. Αυτό πριν …15 χρόνια περίπου. Κάποια στιγμή, προς τις πρωινές ώρες, ξεθεωμένη, κάθισα σε ένα σκαμπό κι ακουμπώντας πάνω σε ένα …ηχείο, έτσι λίγο να ξαποστάσω, με πήρε ο ύπνος. Δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο για μένα, ως γνωστόν τον ύπνο τον είχα εύκολα κάποτε σε σύγκριση με σήμερα που τον κυνηγάω να μου κάτσει, αλλά ο Τσαουσό, ανησύχησε ελαφρώς!
«Τι έπαθε αυτή, καλά είναι;» ρώτησε τις φίλες μου
«Ναι, κοιμάται, μη δίνεις σημασία!» του απάντησαν εκείνες!
«Άλλο πάλι και τούτο!» απάντησε κι εκείνος με τη σειρά του!
Πέρα από τη μουσική, με την οποία ξεκίνησε να ασχολείται από πολύ μικρός, όταν ο μπαμπάς του του φερε ένα τρανζιστοράκι, εντρύφησε και στο επιχειρηματικό κομμάτι, πώς να φέρει κέρδη δηλαδή, είναι διευθυντής στο RADIO DJ, έκανε κι ένα πέρασμα από το εξ φάκτορ, αλλά δε θα αναφέρω εδώ όλο το βιογραφικό του γιατί θα πρέπει να γράψω κατεβατό.
Είναι εξαιρετικά δημοφιλής, αποκλειστικά και μόνο από τη δουλειά του και παρ΄όλο που κινείται μέσα στη showbiz, κανένας δεν ασχολείται με τα προσωπικά του, κι ας κυκλοφόρησε και σχετικά πρόσφατα η είδηση ότι παντρεύτηκε. Στη συνείδηση του κόσμου γενικά, είναι ελεύθερο πουλί, αιώνιο νιάτο! Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δίνει προτεραιότητα στη δουλειά του και νομίζω αυτό βγαίνει και παραέξω.
Τα τελευταία πολλά χρόνια, όπως προείπα, έχει καθημερινά εκπομπή στο Athens DeeJay, για λογαριασμό του Ομίλου Αττικές Εκδόσεις, στον οποίο εργάζεται ως γενικός διευθυντής. Παρουσιάζει την πρωϊνή εκπομπή Breakfast κι έχει και συνοδοιπόρους τη Μαρία Ενεζλή, τον Erwin και τον Σκιαδά, που όταν έχουν κέφια, δίνουν ρεσιτάλ. Κυριολεκτικά χτυπιέμαι από τα γέλια στο τιμόνι του αυτοκινήτου και μέχρι τώρα, αν με διαβάζεις, γνωρίζεις καλά πόσο φοβάμαι την οδήγηση. Με κάνει να ξεχνάω τη φοβία μου και να διασκεδάζω. Αυτό από μόνο του, λέει πολλά!
Οι γνώσεις του για τη μουσική σκηνή, είναι αδιαμφισβήτητες. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγει καινούριο κομμάτι και να μην το παίξει πρώτος ή από τους πρώτους κι έχει τύχει να ακούσω κομμάτι πρώτη φορά απ’ την εκπομπή του και να σκεφτώ «αυτό τώρα μ’ αρέσει;» και με τη δευτερότριτη φορά, όντως να μ’ αρέσει. Διαμορφώνει ως ένα βαθμό και τα μουσικά μου ακούσματα, θα έλεγα!
Προσωπικά, μ’ αρέσει επίσης,που ανάμεσα στα κομμάτια που βάζει το πρωί, που είναι όλα καινούριας εσοδείας, θα «πετάξει» κι ένα από τα παλιά, απ’ τα νιάτα μου. Μπορεί και συνδυάζει τραγουδάρες του παρελθόντος και του παρόντος, χωρίς να ακούγεται παράταιρη η αλλαγή.
Αυτά ως προς το μουσικό κομμάτι. Πέρα από το ότι «παίζει» το είδος μουσικής που προτιμώ, ξένη mainstream – pop – dance, πώς τη λένε, χορευτική, κλαμπίστικη τέλος πάντων, έχει πάρα, πάρα πολύ πλάκα. Τρελαίνομαι για το χιούμορ του! Γελάω, κακαρίζω δυνατά! Είναι έξυπνο, γρήγορο, ατακαδόρικο, to the point! Έχει και χημεία με την ομάδα που τον σιγοντάρει και δένει το γλυκό.
Γι’ αυτό και είπα να γράψω ένα κείμενο για πάρτη του! Αφορμή το σημερινό περιστατικό που άρχισα να χαχανίζω μόνη μου δυνατά, σε ένα ασφυκτικά γεμάτο τραίνο, όρθια πάνω σε αγουροξυπνημένους ανθρώπους που πηγαίνανε στη δουλειά τους. Μιλάμε, με έπιασε νευρικό και δεν μπορούσα να σταματήσω. Ευτυχώς που βλέπανε οι άνθρωποι τα ακουστικά και δε φώναξαν κανέναν να με μαζέψει!
Τσεκαρισμένο πολλάκις, ο άνθρωπος αυτός είναι εγγυημένος τρόπος να μου φτιάξει το κέφι και να ξεκινήσει καλά η μέρα μου. Κι ως γνωστόν, η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Μέχρι να φτάσω και να μπω στο γραφείο μου λοιπόν, όπου αναγκάζομαι να βγάλω τα ακουστικά, τον ακούω συνεχώς, καθημερινώς και αδιαλείπτως.
Πρόπερσι, στα γενέθλιά μου, η φουντουκονονά Σοφία είχε στείλει μήνυμα στον σταθμό για να με πάρουν τηλέφωνο να μου διαβάσουν το μήνυμα της και να μου ευχηθούν χρόνια πολλά. Υπάρχει τέτοια στήλη! Το ‘χα στο αθόρυβο, είχα αργήσει και να σηκωθώ από το κρεβάτι και έτρεχα για τη δουλειά και είδα τις αναπάντητες όταν ήταν πλέον πολύ αργά. Έσκασα. ΕΣΚΑΣΑ όμως. Και ήταν και ωραίο μήνυμα, από αυτά που αρέσουν στον Μιχάλη, τον κολλητό! :Ρ
Τσαουσό, σε ακούγαμε ως μαθήτριες, σε ακούγαμε και σε χορεύαμε στα διάφορα μαγαζιά ως έξαλλα νιάτα, σε ακούμε και μας φτιάχνεις τα πρωινά τώρα που είμαστε…μεγάλες Φτάσαμε να σε αναγνωρίζει και να σε αποκαλεί με το μικρό σου όνομα το παιδί μας! Προχωράμε μαζί!
Το πιστό σου κοινό!
Νουαζέτα, υιός και φίλες!
—
Πηγή φωτογραφίας
About Author
