Οδηγώ και… τα παιδία παίζει!

Χθές πήγα το παιδάκι μου να παίξει με τους φίλους του σε ένα παιδότοπο!
Μόνη μου, με το αμαξάκι μου! Ντάξει, δεν ήταν πολύ μακριά, την μισή διαδρομή την ξέρω από το σχολείο και είχε και αλάνα να παρκάρω! Εγώ πάντως, ένιωσα ότι έκανα κατόρθωμα! :Ρ
Αντιστάθηκα στην εύκολη επιλογή του να παίξουμε μέσα στο σπίτι μια τόσο όμορφη μέρα ή το να πάμε με τα πόδια μέχρι την πλατεία!
Και εκείνος καταχάρηκε και εγώ το ίδιο! Καταχαρήκαμε οικογενειακώς!
Εμπόδιο Νο 1:
Φορούσα μπαλαρίνες και μου μπαινοβγαίνανε την ώρα που πατούσα γκάζο/ φρένο. Η φουντουκονονά προτείνει σε τέτοιες περιπτώσεις να οδηγείς ξυπόλητη, αλλά δεν το έκανα.
Εμπόδιο Νο 2:
Στην επιστροφή, ένα λεωφορείο είχε μείνει μες τη μέση του δρόμου και το είδα τελευταία στιγμή και έπρεπε να στρίψω ,να αλλάξω δηλ, διαδρομή. Έπρεπε  να στρίψω σε μικρά στενάκια άγνωστα και με αυτοκίνητα παρκαρισμένα δεξιά και αριστερά, μέχρι να ξαναβγώ στη γνωστή μία διαδρομή που ξέρω ότι οδηγεί σπίτι μου!

Το βράδυ είχαμε τον εξής διάλογο:
Φουντουκομπαμπάς: φουντουκάκι, οδηγεί καλά η μαμά ;
Φουντούκι: ναι, αλλά έχει το Ν πίσω στο τζάμι που σημαίνει «δεν οδηγώ καλά» :Ρ

About Author

Νουαζέτα

See author's posts