Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου: Ποια είναι τα αγαπημένα μας;
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιερώθηκε να γιορτάζεται 2 Απριλίου, την ημερομηνία που γεννήθηκε ο πασίγνωστος παραμυθάς Χανς Κρίστιεν Άντερσεν!
Ποιος το αποφάσισε;
Το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα (IBBY) κι ο στόχος της ήταν να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.
Ένα παιδί που αγαπάει την παιδική λογοτεχνία, -λογικά- θα γίνει φιλαναγνώστης ενήλικας!
Στην Ελλάδα, την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, υποστηρίζει από το 1996 το ελληνικό τμήμα της IBBY, ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου.
Πώς το κάνει αυτό;
Τυπώνοντας αφίσες και φυλλάδια με σχετικό μήνυμα και στέλνοντάς τα σε σχολεία και σχολικές βιβλιοθήκες σε όλη τη χώρα, προτρέποντας έτσι και άλλους φορείς να οργανώσουν εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου.
Προσωπικά, είμαι τόσο τυχερή που συνεργάζομαι με Εκδοτικούς Οίκους και μου στέλνουν βιβλία!
Όσα και να αγοράζω, την ποικιλία και την ποσότητα αυτών που έχουμε τώρα λόγω της συνεργασίας αυτής, δε θα τη φτάναμε με τίποτα!
Τα παιδιά μου μεγαλώνουν ανάμεσα σε βιβλία, το θεωρούν δεδομένο να διαβάζουμε, όπως τρώμε, πίνουμε, παίζουμε.
Τη συνήθεια που είχα κι εγώ μικρή, να διαβάζω πριν κοιμηθώ, τη μετέδωσα και σε εκείνα και είναι ό,τι καλύτερο έχω κάνει!
Να πω για τα οφέλη του διαβάσματος των παιδικών βιβλίων;
Από πού να πρωτοξεκινήσω;
Από το λεξιλόγιο που εμπλουτίζεται; Τη φαντασία που απογειώνεται; Τη δημιουργικότητα;
«Μαμά, τι σημαίνει αποδοκιμασία;» με ρώτησε πριν λίγο ο γιος μου.
Γενικά, τώρα που διαβάζει μόνος του με ρωτάει συχνά τι σημαίνει το ένα και το άλλο, γιατί προσέχει πιο πολύ τις λέξεις, κοντοστέκεται σε αυτές.
Τις προάλλες έπρεπε να γράψει ένα πρόβλημα μαθηματικών που τους είχε πει η δασκάλα και έγραψε “ο Κώστας είχε χίλιους βόλους…”.
Αναρωτιόμουν πού σκέφτηκε το “βίντατζ” παιχνίδι και γιατί δεν είπε κάποιο από αυτά που παίζουμε.
Η απάντηση ήταν ότι το πήρε από ένα βιβλίο που διάβασε!
Επίσης, αφομοιώνει τις μεταφορικές και κυριολεκτικές έννοιες με πιο διασκεδαστικό τρόπο χωρίς να το καταλαβαίνει καν, παρατηρεί τα σημεία στίξης, τύπου έβαλε άνω τελεία, ξέχασε την κάτω; Και σιγά σιγά συνηθίζει το μάτι του και στην ορθογραφία των λέξεων!
Όλα αυτά έρχονται και «κουμπώνουν» και λειτουργούν συνδυαστικά στα μαθήματα του σχολείου.
Η τετράχρονη δε, καραμελίτσα μου σκηνοθετεί, και πρωταγωνιστεί σε σενάρια δικά της που έχουν αφόρμηση ιστορίες που διαβάζουμε!
Η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων πριν τον ύπνο, είναι ο τρόπος να κλείσει όμορφα μια μέρα που χε τρέξιμο, ένταση, γρήγορους ρυθμούς!
Η ευχάριστη αυτή καθημερινή διαδικασία μας χαλαρώνει, είναι οι στιγμές που ήρεμοι ξαπλωμένοι αγκαλιά, διαβάζουμε ιστορίες, ταξιδεύουμε σε διαφορετικούς κόσμους, ταυτιζόμαστε με άλλους ήρωες, χαιρόμαστε, κατανοούμε, συμπονούμε, γελάμε, λύνουμε μυστήρια μαζί τους!
Όσο το απολαμβάνουν τα μικρά μου άλλο τόσο το χαίρομαι και εγώ η ίδια, καθώς ένα παιδικό βιβλίο πάντα έχει κάτι να πει, ένα μήνυμα να περάσει, το οποίο εξαρτάται από κείνον που το διαβάζει.
Ένα βιβλίο είναι πολυεπίπεδο και ο βαθμός ανάγνωσης και κατανόησής του σε όλα τα επίπεδα εξαρτάται από την ηλικία και την ιδιοσυγκρασία του αναγνώστη.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω την ευτυχία που ένιωσα όταν άκουσα τις προάλλες τον γιο μου να λέει «μπαμπά, δεν μπορώ να κοιμηθώαν δε διαβάσω βιβλία»!
Το αγόρι μου το καρμπόν μου και στα καλά μου και στα αρνητικά μου! DNA είναι αυτό!
Του κλείνουμε το φως και διαβάζει στα σκοτεινά!
Μέχρι πέρυσι διάβαζα και στα δύο μου παιδάκια, φέτος το 8χρονο μου δε με χρειάζεται!
Τα αγαπημένα του βιβλία είναι οι περιπέτειες του μικρού Δράκου Καρύδα και ο Ντετέκτιβ Κλουζ. Και οι δύο σειρές κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
Στην ηλικία του, τα αγαπημένα μου ήταν «Οι Μυστικοί 7» και τα «5 λαγωνικά»!
Η μικρή μου κόρη αυτό το διάστημα έχει δύο αγαπημένα:
Το άτακτο βιβλίο των καλών τρόπων από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και το 100 φιλιά για όνειρα γλυκά από τις Εκδόσεις Μίνωας
Βέβαια, όπως είναι λογικό κι αναμενόμενο, το αγαπημένο παιδικό βιβλίο της φουντουκοοικογένειας είναι ο Ξεχωριστός Μέλλιος από τις Εκδόσεις Παρισιάνου!
Θα κλείσω με ένα απόφθεγμα του Βίκτωρος Ουγκώ: «Το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος, όπως ένα σώμα που δεν τρώει».
Πιστεύω όλοι συμφωνούμε μαζί του! Έτσι δεν είναι;