Όλο και κάτι θα χεις καταλάβει για την αδυναμία που είχα στη γιαγιά μου την Ευτέρπη, συχνά πυκνά τρυπώνει στα γραπτά μου με κάποια ατάκα της, έχει και ολοδικά της κείμενα εδώ κι εδώ και αλλού!  Όσο μεγαλώνω δε, όλο και περισσότερο «εμφανίζεται» στην καθημερινότητα μου, και τη “βλέπω” μπροστά μου! Τη “βλέπω” στον τρόπο που απλώνω τα ρούχα με το δικό της σύστημα, όλες οι μπλούζες μαζί, τα παντελόνια μαζί, τα βρακιά μαζί – δεν υπάρχει πλέον αναρχία στην μπουγάδα μου-, στις πίτες, κέικ, κουλουράκια, γλυκά -εννοείται ότι δίνω το μείγμα που μένει στη λεκάνη στα παιδιά-, πρόσφατα ξεκίνησα να λέω και το «Ιησούς Χρηστός νικάει και όλα τα κακά σκορπάει»!  κάνοντας τον σταυρό στο…