Αυτός, αυτή και τα μυστήρια
Σήμερα έχουμε 80’s ανάρτηση!
Θυμάστε τη σειρά “moonlighting” που κυκλοφόρησε στην ελληνική τηλεόραση μεταφρασμένη ως «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια»; Αν είστε συν – πλην σαράντα, θα τη θυμάστε ή μπορεί και να την έχετε ξεχάσει. Αν είστε 20something δε θα τη ξέρετε ή μπορεί και να την γνωρίζετε αν είστε σειράκιδες.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ θα σας τη θυμίσω εφόσον σήμερα άκουσα το moonlighting theme song που ήταν το τραγούδι που έπεφτε στους τίτλους σειράς και τη θυμήθηκα.
Αυτός ήταν ο Ντέιβιντ, αυτή ήταν η Μάντι, και τα μυστήρια υπήρχαν σε κάθε επεισόδιο, επειδή αυτοί οι δύο ήταν ντετέκτιβς.
Η σειρά είχε κάνει πάταγο μια κι είχε απ’ όλα μέσα, κωμωδία, δράση, μυστήριο και φυσικά έρωτα και το αποτέλεσμα ήταν απολαυστικότατο.
Οι δύο πρωταγωνιστές είχαν εκρηκτική -ερωτική- χημεία και διαλόγους βουτηγμένους σε μπόλικο χιούμορ και τσαχπινιά! Οι διάλογοι αυτοί δεν πραγματοποιούνταν μόνο ανάμεσα τους αλλά απευθύνονταν και στο κοινό (κάτι που έχουν κάνει κι οι δικοί μας Μπέζος και Παπαδόπουλος κοιτώντας την κάμερα) ή προς τους τεχνικούς.
Υπήρχαν σκηνές που, ας πούμε, κυνηγούσαν τον κακό και βγαίνανε εκτός σκηνικών και έβλεπες κανονικά τους ηχολήπτες, τους οπερατέρ και τους διάφορους του συνεργείου. Υπήρχαν και στιγμές που μεταξύ τους αποκαλούνταν με τα κανονικά τους ονόματα και όχι των ηρώων που υποδύονταν.
Γενικά, μας έκλεινε το μάτι πονηρά η σειρά αυτή, σε πλήρη αρμονία με το πονηρό στραβό χαμογελάκι που έκανε ακαταμάχητο τον Μπρους, τον Γουίλις που υποδυόταν τον Ντέιβιντ. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν μπόρεσε να του αντισταθεί η Μάντι, που ήταν πολύ καθώς πρέπει, μη μου άπτου και «σας παρακαλώ, δε θα ήθελα» στιλ.
Βέβαια αυτό ιντρίγκαρε και τον Ντέιβιντ, που από τη μία του την έσπαγε το κυριλέ, από την άλλη δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια του από πάνω της. Στο κάδρο υπήρχε επίσης και μια κατακαημένη γραμματέας κι οι… κακοί.
Η υπόθεση είχε ως εξής: Η Μάντι (Σύμπιλ Σέπαρντ), πρώην διάσημο μοντέλο που ο λογιστής της την έκλεψε και εξαφανίστηκε με τα χρήματα της, αρχίζει να πουλάει τις εταιρίες που έχει στην κατοχή της για να αποκτήσει ρευστό.
Μία από αυτές είναι το γραφείο που διευθύνει ο Ντέιβιντ (Μπρους Γουίλις), ο οποίος είναι cool, χαλαρός, ωραίο τυπάκι, αν ζούσε στη Θεσσαλονίκη, θα άραζε σε μια καφετέρια με ένα φραπέ στο χέρι. Την πείθει να το κρατήσει λέγοντάς της ότι επειδή είναι διάσημη θα προσελκύσουν πελάτες και θα είναι win win κατάσταση, αυτή θα βγάλει χρήματα κι αυτός δε θα χάσει τη δουλειά του.
Αυτή βρίσκει το μπελά της μαζί του, γιατί βασικά δεν ταιριάζουν σε τίποτα, μα σε τίποτα όμως. Άσπρο αυτή, μαύρο αυτός, ο ένας σπάει τα νεύρα του άλλου, παρόλα αυτά κάθονται και αλληλουπομένονται, αναγκαστικά και καλά, αν και στην πραγματικότητα αυτό συμβαίνει γιατί αλληλογουστάρονται σαν τρελοί και απλώς δεν το παραδέχονται ούτε στον εαυτό τους. Είναι ο ορισμός του «ετερώνυμα έλκονται» και στο τέλος η χημεία που έχουν μεταξύ τους νικάει τα υπόλοιπα κι έχουμε το περιβόητο happy end.
Η σειρά έκανε διάσημο τον Μπρούς τον Γούιλις, ο οποίος δε μιλιόταν με την Σίμπιλ τη Σέμπαρντ και οι διάφοροι συντελεστές δεινοπαθούσαν στα γυρίσματα. Κάναν τον τριπλάσιο χρόνο από το συνηθισμένο για τις σκηνές και τελικά γυρίστηκαν λιγότερες απ’ ότι ήταν προγραμματισμένες. Γενικά στους παραγωγούς, σεναριογράφους, τεχνικούς κλπ, τους την έβγαλαν την ψυχή.
Ωστόσο, πρέπει να πω ότι έχω διαβάσει συνεντεύξεις της Shepherd που μιλάει με καλά λόγια για τον Willis και μάλιστα σε μία από αυτές (https://abc7.com/archive/8620904/) αποκάλυψε ότι όντως παραλίγο να γίνει κάτι ανάμεσα τους αλλά τελικά αυτό το κάτι, έμεινε πλατωνικό. Εκείνος αργότερα παντρεύτηκε την Demi Moore, με την οποία πρέπει να ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, έχουν και ένα κοινό επεισόδιο μαζί, που αυτός τη βλέπει και παθαίνει την πλάκα του -στα αλήθεια, δεν ήταν υποκριτική ικανότητα αυτό- και τέλος πάντων, δεν έγινε ποτέ τίποτα μεταξύ τους.
Έτσι λέει δηλαδή εκείνη, αν θέλουμε την πιστεύουμε!
Αυτά τα ολίγα για το αυτός, αυτή και τα μυστήρια!