Μάσκα μασκούλα, είσαι καθαρούλα;

(*το κείμενο γράφτηκε πριν τέσσερις μέρες, δεν είχαν κλείσει τα δημοτικά σχολεία. Με πρόλαβαν τα γεγονότα. Τα πάντα ρει.)

Καλημέρα!

Να ρωτήσω κάτι ρε παιδιά, εσείς, πόσες μάσκες έχετε αγοράσει στα τέκνα σας;

Και τι χρήση τους κάνουν; Δεν εννοώ αν τις φοράνε σωστά! Αυτό είναι ένα άλλο θέμα, μεγάλο και σοβαρό αλλά όχι το θέμα του παρόντος άρθρου!

Ρωτάω αν φτουράνε σε εσάς οι μάσκες, αν τις χάνουν ή αν σας τις φέρνουν τόσο λερωμένες λες και χοροπηδούσανε πάνω τους με τη σόλα των παπουτσιών τους;

Για πείτε μου, να σας πω κι εγώ!

Η μικρή μου, ετών τέσσερα, μια χαρά τις προσέχει και τις φοράει και ολόσωστα! Όσες της είχα πάρει από την αρχή της σεζόν του κορονοϊού, όχι μόνο ζουν και βασιλεύουν, αλλά τις έχει σαν καινούριες!

Σε αντίθεση με τον γιο μου, ετών οκτώ, που ειλικρινά, έχω δώσει μια περιουσία, να του αγοράζω μάσκες μέρα παρά μέρα!

Τις βάζει στην τσέπη της φόρμας του -λέει- και του πέφτουν, όταν τρέχει στο διάλειμμα -τώρα όμως που τις φοράνε νον στοπ, ολ ντέι λονγκ, δεν παίζει αυτή δικαιολογία!

Κατεβαίνουν εξωγήινοι του τις παίρνουν, το σκάνε μόνες τους και πάνε να βρούνε τις μονές κάλτσες και τα καπάκια από τα τάπερ; Δεν ξέρω, τι γίνεται πάντως επιστρέφει σπίτι μόνο με αυτή που φοράει εκείνη τη στιγμή!

Προχθές το  πρωί, την ώρα που φεύγαμε δεύτερη μέρα σερί στην ώρα μας για τα σχολεία, δεν πρόλαβα να σκεφτώ καλά καλά “τι ωραία που φεύγουμε σαν άνθρωποι και όχι σαν τον Sonic,” γιατί πρώτα έκανα την ερώτηση ματ:

-Έχεις και τις τρεις μάσκες στην τσάντα σου;

-ΕΕΕ, ναι, αλλά είναι λίγο βρόμικες.

-Πόσο λίγο δηλ, για να δω!

Κοιτάζω και βλέπω…

Καταρχάς, τα τρία μασκάκια, δύο. Θα μπορούσε να είναι και τα τρία ένα, οπότε πάλι καλά!

Κατά δεύτερον, αυτά τα δύο… τι να πω… η Πέππα κι ο Τζορτζ,  αν τις φορούσαν παίζοντας στις λάσπες, θα τις είχαν πιο καθαρές!

Που να πάρει, ξαναμπαίνουμε σπίτι, βάζω απορρυπαντικό πλυντηρίου, τρίβω, ρίχνω καυτό, ζεματιστό νερό από τον βραστήρα, τσουρουφλίζομαι και ξανατρίβω -Μαμά Ρεγγίνα, πες αλεύρι!

Δεν καθάριζαν με τίποτα πρωί πρωί την τύχη μου, με την τσίμπλα στο μάτι!

Και δώσε τρίψιμο και δώσε καυτό νερό, μπορεί να κόντεψα να αποκτήσω έγκαυμα τρίτου βαθμού αλλάαααα οι μάσκες άστραψαν, έγιναν άσπρες πέτρες ξέξασπρες, πιο λευκές κι από τα δόντια του Αλέξανδρου Πετρίδη!

Βάζω το σούπερ ντούπερ πιστολάκι μαλλιών στη διαπασών, και φφφφ φφφφφφ -με τον καυτό πάντα αέρα- καταφέρνω να τις στεγνώσω!

Έβαλα και λίγο σίδερο από πάνω και μετά η κλασσική τριάδα Sonic εξαφανίστηκε από το σπίτι!

Πάω τώρα να πάρω μια εξάδα μάσκες να δούμε πόσο θα φτουρήσουν αυτές!

Εσείς έχετε τέτοια ή μόνο εγώ έχω την τιμή;

About Author