Πάει το παιδί στο σχολείο, πάει κι η ψείρα!

Φτιάχνοντας για πολλοστή φορά το ντουλάπι με τα φάρμακα και τα διάφορα του μπάνιου, το οποίο παρεμπιπτόντως, όλο φτιάχνω και μονίμως άφτιαχτο είναι, είδα ότι έχει λήξει η αγωγή για τις ψείρες. Δεν εννοώ το προληπτικό αντιψειρέξ που ψεκάζουμε το κεφάλι των παιδιών πριν πάνε σχολείο, αλλά αυτό που εξολοθρεύει τις ψείρες. «Κολλήσατε κι εσείς;» Θα με ρωτήσεις. «Όχι, όχι ακόμη», θα σου απαντήσω, «αλλά των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»! Κι επειδή γύρω μας κάνουν «πάρτι» οι ψείρες, φοβάμαι ότι δε θα μείνουμε ακάλεστοι σε κάποιο από αυτό.

Ως γνωστόν, οι ψείρες πάνε και στις καλύτερες οικογένειες, αν και προς το παρόν μας έχουν προσπεράσει, ίσως να χρωστάμε χάρη στο σπρέι πρόσληψης. Γενικά προτιμώ το «προλαμβάνειν» από το «θεραπεύειν», αν και καμιά φορά αμελώ και δεν ψεκάζω.

Προσωπικά, έχω παιδικό τραύμα με αυτά τα μικροσκοπικά μαμούνια, γι’ αυτό με το που πήγε το φουντούκι σχολείο, εφοδιάστηκα σχετικά, ώστε, αν κι εφόσον δω την πρώτη, να μην υπάρξει δεύτερη. Διότι, ξέρεις το γνωμικό, «πάει το παιδί στο σχολείο, πάει κι η ψείρα».

Κάθε φορά που ακούω για ψείρες, μου ξυπνάνε μνήμες…μνήμες με κεφάλια λουσμένα με ξύδια και πετρέλαια, τυλιγμένα σε πλαστικές σακούλες, να κοιμάμαι έτσι όλη τη νύχτα (τώρα που το σκέφτομαι, αυτό μπορεί να εξηγεί πολλά) μπας και σκάσουν.

Και τα επόμενα πρωινά, να κάθομαι με το κεφάλι στην ποδιά της γιαγιάς μου και να μου βγάζει κάνα δισεκατομμύριο ψείρες απο το κεφάλι, τούφα – τούφα με το χτενάκι… Και να οι απολυμάνσεις σεντόνια, μαξιλάρια, παιχνίδια και μετά από λίγο καιρό, να πάλι να κολλάω, με βρίσκαν μπόσικη φαίνεται και αράζανε στο θάμνο των μαλλιών μου και πάμε πάλι ένα γύρω απ’ όλα.

Κι ενώ μέχρι πρόσφατα ήμουν σχετικά χαλαρή με αυτό το θέμα, διότι ως αγορομάνα, σκεφτόμουν ότι στη χειρότερη θα ξύριζα το κεφάλι του φουντουκιού, τώρα είμαι στην τσίτα. Η κόρη μου, η γλυκιά μου καραμέλα, έχει σγουρά πολλά μαλλιά, όπως ακριβώς εγώ στην ηλικία της. Κι επειδη δε σκοπεύω να της ξυρίσω τα ωραία της «δαχτυλιδάκια», παθαίνω ένα τρα λα λά με τη σκέψη να κολλήσει.

Το τελευταίο δε, διάστημα ακούω για πολλές επισκέψεις ψειρών μετά των κόνιδων τους σε παιδικά κεφάλια! Το πάρτι που λέγαμε και πιο πάνω. Ισως είναι καλοκαιρινοί τύποι, πάντως με το που πιάσαν οι ζέστες έχω ακούσει για πολλά περιστατικά που αφορούν σε ψείρες που κάνουν αρμένικη βίζιτα, που δεν ξεκολλάνε, κυριολεκτικά και μεταφορικά απο το κεφάλι.

Θα ανανενώσω λοιπόν τα αντιψειρικά μου γιατί το τελευταίο που μου έλειπε αυτήν την περίοδο ήταν η ψείρα. Θέλω να παραγγείλω κι ένα μαγικό χτενάκι που άκουσα ότι απομακρύνει ψείρες και κόνιδες χωρίς φάρμακα και χημικά. Κάπου εδώ βέβαια, σκέφτομαι ότι η μικρή μου κάθεται ακίνητη ελάχιστα, μη μιλήσω για τι αγώνα κάνω για να καταφέρω να με αφήσει να τις χτενίσω τις μπούκλες της μετά το μπάνιο, οπότε ίσως στην περίπτωση μας να είναι άχρηστο.

Ευτυχώς, έμαθα πρόσφατα -να τι καλό έχουν τα σόσιαλ μίντια- ότι υπάρχουν πλέον και ειδικά κομμωτήρια που με εβδομήντα ευρώ σου καθαρίζουν το κεφάλι, στο άψε -σβήσε, επίσης χωρίς χημικά. Υπάρχουν πάντα κι οι σπιτικές σπεσιαλιτέ, τύπου μαγιονέζα, για την εξολόθρευσή τους, δεν ξέρω με τι αποτελέσματα όμως.

Αυτά, δεν περιγράφω άλλο, γιατί όσο το συζητώ, με πιάνει φαγούρα!

—
Πηγή φωτογραφίας

Νουαζέτα

See author's posts