Σκέτο – Εκδόσεις Μελάνι

Θέλω να κάνω φίλη μου τη συγγραφέα Ειρήνη Τσαλή!

Λες και γράφει για μένα και τις φίλες μου. Λες και μας έχει βάλει κάμερα! Μου θυμίζει τόσο πολύ τα νιάτα μου, τότε που ήμουνα πουλί και μ’ αγαπούσανε πολλοί!

Αυτό το ένιωσα και με το πρώτο της βιβλίο, το έχω παρουσιάσει εδώ αλλά και τώρα με το δεύτερο μυθιστόρημά της, το «Σκέτο»!

Το απόλαυσα και το λάτρεψα γιατί είναι σύγχρονο, αληθινό, κι όπως καταλαβαίνεις από την εισαγωγή που έκανα, ένιωσα μια κάποια ταύτιση σε πολλά σημεία.

Η γραφή της δε, είναι τέτοια, που διαβάζω και τηλεμεταφέρομαι σε καφετέρια, μπαρ ή στον καναπέ του σπιτιού μου και μιλάω με τις κολλητές μου – μέχρι και το δικό μας λεξιλόγιο χρησιμοποιεί, πχ «έγινα χουλκ»!

Πιστεύω οι πιο πολλές στην ηλικία μας, συν πλην μια δεκαετία, θα χουνε ζήσει παρόμοιες καταστάσεις!

Η δική μου παρέα πάντως σίγουρα και πέρα από τις καταστάσεις έχουμε κι άλλα κοινά με τις ηρωίδες του βιβλίου!

Για παράδειγμα μεγαλώσαμε όλες στην Αγ Παρασκευή, είμαστε φίλες από μικρά παιδάκια, γίναμε μεταξύ μας κουμπάρες και τέτοια!

Μέχρι και το επάγγελμα της αρχιτέκτονος πέτυχε, άσε που επέλεξε, απ’ όλα τα νησιά του κόσμου, την Πάρο για το νησί που διαδραματίζονται τα διάφορα! Μη μιλήσω για τα διλλήματα και τα σκηνικά, που είναι καρμπόν με τα της παρέας μου!

Το σκηνικό με τη μεθυσμένη φίλη που τη σέρνουν οι φίλες της στα σοκάκια της Πάρου (ή Μύκονος ήταν;) προς το σπίτι τους κι εκείνη φωνάζει στη διαδρομή διάφορα που απευθύνονται στον Mr Charming της, με τον οποίον έχουν χωρίσει και προφανώς δεν είναι παρών εκείνη τη στιγμή, εμ, χμ, ε, ας πούμε ότι χτύπησε κάποια καμπανάκια! (δεν ήμουν εγώ, μαμά!)

Πάμε πάλι στο βιβλίο!

Η υπόθεση:

Η Μαρία, δουλεύει σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο που της ρουφάει το αίμα, διότι είναι πολύ ευσυνείδητη υπάλληλος και δεν ξέρει να λέει “όχι”, ούτε στα εργασιακά της, ούτε στα προσωπικά της!

Ωστόσο, μέσα της κρύβεται μια δυναμική περσόνα! Καλό καλό παιδί, μέχρι ο κάλος της να πατηθεί!

Επίσης, κάτι μου θυμίζει όλο αυτό, αλλά ας μην ξεφύγουμε από την υπόθεση του βιβλίου.

Πάει λοιπόν χειμωνιάτικα και σχεδόν πρωτοχρονιάτικα με 9 μποφόρ στην Πάρο, να συναντήσει έναν πελάτη, αφού έτσι της είπε να κάνει, το horrible boss της.

Πλήρως ξενερωμένη, όπως φαντάζεστε, και με το δίκιο της.

Εκεί, τελικά όχι απλώς θα ενθουσιαστεί με το πρότζεκτ του πελάτη, θα πορωθεί, θα το “νιώσει” δικό της, θα το κάνει τέλειο!

Επίσης, θα πάρει τον χρόνο της απ όλα όσα την πιέζουν -δουλειά, πατρική οικογένεια, αρραβωνιαστικό- , θα πάρει και τις κολλητές της μαζί, η μία ελεύθερη, η άλλη χωρισμένη με παιδιά και στη συνέχεια…

…και τι δε ζούνε! Έρωτες, απάτες, απιστίες, μοναχοί, μοναστήρια, μπιτς μπαρς, πατάνε δράκαινες στη θάλασσα, αρχιτεκτονικά σχέδια, μπράβοι, πρώην κι επόμενοι γκόμενοι, τα πάντα όλα, πάνω κάτω!

Κι όχι μην είστε παπατρέχες σαν και μένα, που ήμουν σίγουρη στις πρώτες σελίδες ότι «θα τα φτιάξει με τον πελάτη»! Όχι, δε θα τα φτιάξει και όχι, δεν κάνω καμία άλλη αποκάλυψη! Δε θα χαλάσω με σπόιλερ την ιστορία!

Ηθικό δίδαγμα: Για να πραγματοποιήσεις τα όνειρα που έχεις σε αυτήν τη ζωή, πρέπει να δείξεις θάρρος και τόλμη κι όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ και μη βιάζεσαι! ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!

Εντάξει, εντάξει, δε φωνάζω, απλώς λέω!

Το “Σκέτο” μπορείς να το βρεις στα βιβλιοπωλεία αλλά και διαδικτυακά στα παρακάτω ηλεκτρονικά σημεία πώλησης , , , κι !

Από το οπισθόφυλλο

Δεν θα έλεγα πως η ψυχολογία μου είναι στα καλύτερα της αυτό το διάστημα, μάλλον στο ναδίρ θα την τοποθετούσα. Να μου πεις, τώρα το θυμήθηκα; Εδώ και δεκατρία χρόνια βαλτώνω στο ίδιο αρχιτεκτονικό γραφείο, το ταλέντο που είχα κάποτε χαραμίστηκε, τα όνειρα που έκανα ξεθώριασαν. Για να μη μιλήσω για τα υπόλοιπα.

Η αδυναμία που έχουν οι γονείς μου στον αδερφό μου, βγάζει μάτι από χιλιόμετρα. Η εμμονή του Φίλιππου με τις προετοιμασίες του γάμου μας μου διαλύει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Όλα γύρω μου με πιέζουν, όλα μου φταίνε.

Ακόμα και το όνομά μου που είναι τόσο κοινότοπο, Μαρία. Άστα να πάνε δηλαδή. Και τώρα το αφεντικό μου με στέλνει χειμωνιάτικα για ένα έργο στην Πάρο.

Είμαι σίγουρη ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να μου κάνει τη ζωή δύσκολη. Δεν περιμένω τίποτα συγκλονιστικό, τι θα μπορούσε να συμβεί δηλαδή; Αυτά που λένε, ότι η ζωή σου αλλάζει εκεί που δεν το περιμένεις, συμβαίνουν μόνο στις ταινίες και τα βιβλία. Ή μήπως όχι;

About Author