-
Ο Σεφέρης, η Μαρώ και το Νόμπελ Λογοτεχνίας
Ο Σεφέρης διάβαζε στο σαλόνι όταν μπήκε μέσα με ορμή η Μαρώ, όπως την αποκαλούσε εκείνος. «Είσαι έτοιμος να ανοίξουμε σαμπάνιες;» τον ρώτησε και κάθισε στα γόνατά του. Από στιγμή σε στιγμή θα ανακοινώνονταν τα βραβεία Νόμπελ. «Δεν ξέρω αγάπη μου. Έχω να ανταγωνιστώ τον Σατρ, τον Νερούντα και πόσους άλλους», της είπε, πετώντας την εφημερίδα στο πάτωμα. Με εκείνη στην αγκαλιά του, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά σαν να ήταν έφηβος. «Θα το πάρεις. Ωραίες οι κερασιές του Νερούντα αλλά έχει έρθει η στιγμή σου. Και το χρωστάνε και στην Ελλάδα από τότε που το αρνήθηκαν στον Καζαντζάκη και τον Σικελιανό» είπε και κοίταξε την ειδοποίηση στο κινητό της.…
Μπορεί να σας αρέσει
Ο Ρούντολφ επαναστάτησε
Οι τρεις χάριτες του Μίμη Βιτσώρη
Ήταν η Χάιντι, φίλη της Κάντυ Κάντυ;
-
Περί Χαϊκού και Λίμερικ, ο λόγος!
Φεγγάρι παίκτης Αερικό χορεύει, Νότες κόκκινες. Αυτό είναι ένα χαϊκού που σκέφτηκα βλέποντας το γκράφιτι της κεντρικής φωτό (και ακούγοντας σαξόφωνο από ένα μπαράκι)! Haiku – Χαϊκού Ξέρετε τι είναι τo Χαϊκού; Είναι ποίηση – σφηνάκι! Τι εννοώ με αυτό; Είναι ποιήματα 17 μόνο συλλαβών, σε μορφή τριών στίχων με 5, 7, 5 συλλαβές αντίστοιχα. Είναι Γιαπωνέζικης προέλευσης κι όσο να ναι, οι Ιάπωνες έχουν λιτό στιλ και σεξαπίλ! Ένα χαϊκού διαρκεί και διαβάζεται όσο κρατάει μια αναπνοή. Έχει βαθύ νόημα κι ας μοιάζει εκ πρώτης όψης ακατανόητο κι επίσης έχει και κανόνες, τεχνικά δηλ, πρέπει να το προσέξεις. Δεν είναι εύκολο, μην το βλέπεις μικρό στο μάτι!…
