Η Ευνοούμενη, του Γιώργου Λάνθιμου - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

Κι άλλη ταινία! Ή είμαστε σινεφίλ ή δεν είμαστε!

Που λέτε, είδαμε την ταινία “Η Ευνοούμενη” (“The Favourite”) , του δικού μας Γιώργου Λάνθιμου, που είναι υποψήφια, όχι για ένα, ούτε για δύο αλλά για 10 ολάκερα Όσκαρ! Μπράβο στον δικό μας άνθρωπο λοιπόν που τα κατάφερε τόσο καλά και μας κάνει περήφανους εκεί έξω στα αλλοδαπά.

Ξέρετε το meme που έχει γίνει viral που λέει ότι όλοι τώρα είναι περήφανοι για τον Λάνθιμο και τον Τσιτσιπά, ενώ κανείς δεν έχει ιδέα για τις ταινίες του πρώτου ή το τένις του δεύτερου;

Υπάρχουν κι ακόμα “χειρότερα”, εκείνοι που γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται και για τα δύο και δεν τρελαίνονται!

Όταν ο Λάνθιμος σκηνοθετούσε τον Saaaaakiiiiiiiis στο «θέλεις ή δε θέλεις, θα μου πεις απόψε», ήταν «ναι» από μένα, μετά που άρχισε να κάνει το περίεργο σινεμά, έγινε «ίσως», «δε νομίζω», «μπα».

Ο «Κυνόδοντας» για παράδειγμα, είναι ένα ξεκάθαρο «όχι» από μένα. Συγγνώμη, γνωρίζω για τους παραλληλισμούς και τα σχετικά της ταινίας, αλλά όπως έχουμε ξαναπεί, γούστα είναι αυτά και τα δικά μου είναι πιο mainstream.

Και το τένις το βαριέμαι και να το παρακολουθώ και να το παίζω, ενώ τους συγγενείς του, τις ρακέτες και το ping pong, τους έχω πάρει με καλό μάτι από μικρή.

Δε μ’ αρέσουν τα -ας τα πω- αργά προφανώς. Θέλω γρηγοράδα, ένταση, σπιρτάδα, “κουμούβιτ”, που είχε πει πριν πολλά χρόνια κι η μαμά μου, ενώνοντας δύο λέξεις σε μία και γελάμε ακόμα (εσωτερικό οικογενειακό αστειάκι αυτό)!

Πάμε πίσω στο θέμα μας, είδαμε λοιπόν αυτήν την ιστορική ταινία εποχής που διεκδικεί τόσα Όσκαρ και… ταραταταν, μου άρεσε! Δε θα σας πω ότι θα συγκλονιστείτε αλλά θα περάσετε ευχάριστα την ώρα σας, θα διασκεδάσετε, ρε παιδί μου! Περίμενα κάτι σε σουρεάλ και σε «ασυναρτησίες» και κρατούσα μικρό καλάθι που όμως ξεχείλισε!

Η υπόθεση είναι η εξής:

Στο θρόνο της Αγγλίας του 18^ου αιώνα που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Γαλλία, βρίσκεται η σωματικά ασθενής και ψυχικά ασταθής Βασίλισσα Άννα (Olivia Colman). Αυτό τυπικά γιατί ουσιαστικά την εξουσία, την ασκεί η εμπιστευόμενη της -και πολύ περισσότερα από αυτό- Σάρα Τσόρτσιλ (Rachel Weisz). Τι γίνεται όμως όταν στα βασιλικά ανάκτορα καταφθάσει η ξαδέρφη της εμπιστευόμενης -και πολλά περισσότερα-,Αμπιγκέιλ Μάρσαλ (Emma Stone ) ως υπηρέτρια μεν που θέλει να γίνει βεζίρης στη θέση του βεζίρη, δε;

Νομίζω ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί μαύρη κωμωδία, γιατί σε πολλά σημεία γελάσαμε. Υπάρχουν ατάκες αλλά και σκηνές που είναι ωμά χιουμοριστικές. Εννοείται ότι υπάρχει και σε αυτήν την ταινία του Λάνθιμου το weirdo thing, κάτι που τον χαρακτηρίζει άλλωστε, αλλά σε ξεκάθαρα πιο mainstream κατάσταση.

Το καστ περιλαμβάνει ονόματα A- list ηθοποιών. Το σενάριο, η σκηνοθεσία, η φωτογραφία, η ενδυματολογία, οι ερμηνείες των τριών γυναικών πρωταγωνιστριών, όλα εξαιρετικά. Παίζουν και άντρες φυσικά αλλά σε αυτήν την ταινία πρωταγωνιστούν κυριολεκτικά και μεταφορικά τρεις γυναίκες και διεκδικούν κι οι τρεις Όσκαρ και ιδίως η μία από αυτές το αξίζει, αν με ρωτάτε.

Για την Emma Stone, (που μοιάζει καταπληκτικά με την κοπέλα του αδερφού μου που μένουν στην Αγγλία-η άχρηστη πληροφορία της ημέρας) σας το έχω ξαναπεί πόσο την αγαπώ, πόσο μ ΄αρέσει, πόσο γοητευτική θεωρώ την άρθρωση της, τα μεγάλα ελαφίσια μάτια της και πόσο της ταιριάζει ο Ryan Gosling, που συνήθως παίζει μαζί της. Πού κολλάει ο Ryan; Ναι, οκ, δεν παίρνει μέρος σε αυτήν την ταινία, αλλά δεν πειράζει, στα γούστα μου πάει με όλα σαν την κόκακόλα.

Η Emma, με την υπέροχη ερμηνεία της σε κόντρα ρόλο θα έλεγα από αυτούς που επιλέγει συνήθως, διεκδικεί το Όσκαρ Β γυναικείου ρόλου μαζί με την Rachel Weisz, όπως διεκδικούσαν αυτό που διεκδικούσαν μέσα στην ταινία. Δε σου λέω ακριβώς επακριβώς τι, να μη κάνω spoiler. Κι οι δύο εξαιρετικές!

Η τρίτη εξαιρετική κυρία, η Olivia Colman, πέρασε πολύ δύσκολα στη ζωή της, πείνασε κυριολεκτικά, μέχρι να τα καταφέρει στο επάγγελμα που επιθυμούσε. Έχει δηλώσει ότι μια φορά ψάχνανε με το συζυγό της κέρματα κάτω από τον καναπέ και όταν βρήκανε κάμποσα που τους έφταναν να αγοράσουν μια γλυκοπατάτα να τη μοιραστούν για βραδινό, κάναν πάρτι, μεταφορικά μιλώντας.

Εργάστηκε σαν καθαρίστρια, γραμματέας και χίλια δυο άλλα, και τώρα είναι υποψήφια για Όσκαρ στην κατηγορία Α Γυναικείου Ρόλου. Να γιατί δεν πρέπει να το βάζουμε ποτέ κάτω. Ο επιμένων νικά, συνήθως δηλαδή, δε φτάνει μόνο η επιμονή, χρειάζονται κι άλλα πράγματα. Καλή επιτυχία Olivia, το αξίζεις!

Εσάς, γενικά σας αρέσει ο Λάνθιμος; Ειδικά, η συγκεκριμένη ταινία; Αν τη δείτε, πείτε μου, αν θέλετε, τη γνώμη σας!