Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη;

Ως γνωστή αγαπησιάρα, παίρνω μέρος στο blog post challenge του Μήνα Αγάπης, της πολύ αγαπημένης μου blogger, της  Άλκηστης από το αγαπημένο Little Hope Flags

Τι είναι τελικά η αγάπη;

Αγάπη είναι ένα βαρύ (πολλά κιλά στον πάγκο) συναίσθημα, σαν αυτό του έρωτα. Κάπου εδώ να πω ότι πολλοί τα μπερδεύουν και νομίζουν ότι είναι το ίδιο πράγμα, ενώ «το καμία σχέση».

Μπορείς να αγαπάς χωρίς να είσαι ερωτευμένος, και μάλιστα είναι πολύ συνηθισμένο, να είσαι ερωτευμένος χωρίς να αγαπάς, κάπως ασυνήθιστο θα το έλεγα, και να είσαι και ερωτευμένος και να αγαπάς, που εκεί οκ, black jack!

Ας αφήσουμε όμως λίγο τον έρωτα σε μια ακρούλα, γιατί η ερώτηση είναι περί αγάπης! Δε θα της κλέψει πάλι τη δόξα αυτός επειδή είναι πιο φανταχτερός κι έχει πιο έντονη προσωπικότητα! Που δε χάνει ευκαιρία, κατευθείαν να πεταχτεί και τα ανακατέψει όλα, επειδή έτσι γουστάρει, επειδή μπορεί. Σε φώναξε κανένας κύριος;

Στο θέμα μας!

Αγάπη το ουσιαστικό, Αγαπώ το ρήμα, Σε Αγαπώ, πιο προσωποποιημένο. Ενώ ο ορισμός είναι ένας, πόσο στενόχωρο είναι όταν ανταλλάσσουν δύο άτομα αυτή τη λέξη και ο καθένας εννοεί ό,τι του κατέβει στο κεφάλι; Πάρτε ένα λεξικό να μη χανόμαστε στη μετάφραση ρε παιδιά.

Ας πούμε μερικές αλήθειες σε bullet points:

• Δεν υπάρχει «σε αγαπώ με τον τρόπο μου». Υπάρχει σ’ αγαπώ ή δε σ’ αγαπώ. Όλοι γνωρίζουν ότι δεν είμαι άσπρο ή μαύρο, έχω πολύ γκρι στο ρεπερτόριο. Ωστόσο, όταν αγαπάς, ο άλλος -πρέπει να- το νιώθει, να το καταλαβαίνει, κι όχι να αμφιβάλλει, να μαδάει μαργαρίτες «μ’ αγαπά, δε μ’ αγαπά».
• Όταν αγαπάς έχεις πάντα χρόνο. Ναι, από αυτόν τον πολύτιμο, αυτόν που τρέχει με την ταχύτητα του φωτός, από αυτόν που «πήζεις» και δεν προλαβαίνεις. Τον βρίσκεις, γιατί δεν μπορείς και κυρίως δε θέλεις να κάνεις αλλιώς.
• Δεν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον με το ζόρι, ούτε να κάνεις κάποιον να σε αγαπήσει με το ζόρι. Ούτε να ξεαγαπήσεις. Δε πα να χτυπάς τον πισινό σου κάτω; Δε θα καταφέρεις τίποτα εκτός αν είσαι κάποια από τις μάγισσες της Σμύρνης της Μάρας Μειμαρίδου, που αν ήσουν, ούτως ή άλλως δε θα ζοριζόσουν, αλλά θα δροσιζόσουν.
• Όσο τσαντισμένος και να είσαι, δεν πα να ναι τα νευράκια σου, όχι σπασμένα, χαρτοπόλεμος να είναι, για να είμαστε κι επίκαιροι, νοιάζεσαι για τον άλλο. Ενδιαφέρεσαι, θες να είναι καλά, να φάει, να ξεκουραστεί, του λες «πάρε ζακέτα» βγαίνοντας από το σπίτι.
• Αγάπη είναι να σκέφτεσαι και κανέναν άλλον εκτός από την αφεντιά σου. Να μη λειτουργείς σαν μονάδα, σαν αμοιβάδα, σαν πρωτόζωο. Στο είπα επιστημονικά, να το πω και πιο απλά, δεν είσαι παρτάκιας, ο εαυτούλης σου μόνο.
• Αγαπάς, όταν σε ενδιαφέρουν οι επιθυμίες του άλλου και θέλεις να τις πραγματοποιήσεις πριν ΚΑΝ τις εκφράσει. Να τον δεις χαρούμενο, να λάμπει, να λάμψεις κι εσύ με τη χαρά του!(see what i did there?)
• Αγάπη είναι να κάνεις πάντα το κάτι παραπάνω από αυτό που νόμιζες ότι μπορούσες και να το κάνεις με την καρδιά σου! Κι όπως λέει κι η αγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη

«Η αγάπη δεν είναι μπακάλικο.
Nα μετράς τι έδωσες εσύ. Τι εγώ. Τι ο άλλος.
Ή δίνεις από την ψυχή σου και βγάζεις τον σκασμό.
Ή κάτσε στη γωνίτσα σου και μέτρα τι δεν πήρες.»

Αυτά για την αγάπη, που αφορούν λίγο πολύ όλων των ειδών τις σχέσεις. Και μια συμβουλή από τον παππού μου και τη γιαγιά μου που αφορά στα ερωτικά ζευγάρια (να τος πάλι ο έρωτας, πετάχτηκε στη συζήτηση μας, όχι που δε θα το έκανε!):

Ποτέ δε θα πέφτεις για ύπνο το βράδυ χωρίς να πεις καληνύχτα, όσο θυμωμένος και να είσαι, και πάντα να βρίσκεσαι με το έτερον ολόκληρον (δεν μπορώ τα μισά) στο ίδιο χαράκωμα.

Κι αν και άκαιρο χρονικά, αλλά πάντα επίκαιρο στα γούστα μου, θα κλείσω με αυτό το βιντεάκι από την ταινία Love actually:

About Author

Νουαζέτα

See author's posts