
Kαραμελάκι μου, Happy terrible twos !
Μωρό μου σήμερα θα φυσήξεις δύο κεράκια και μάλιστα δύο φορές! Θα ‘χεις δύο τούρτες, μία για το σχολείο και μία στο σπίτι μας! Γλυκιά μέρα για το γλυκό μου κορίτσι, το καραμελένιο μου, το πιτσιποπάκι μου που μιλάει με αυτήν τη δελφινένια φωνούλα όλο νάζι και με τρελαίνει και με κάνει να κολλάω συνέχεια το πρόσωπό μου στο πρόσωπό της και να τη γεμίζω φιλιά.
Καραμελάκι μου, που μοσχομυρίζεις μωρουδίλα και τα μπουκλάκια σου, τα δαχτυλιδάκια σου ανεμίζουν στον άνεμο κάθε φορά που τρέχεις, σκαρφαλώνεις, παίζεις ποδόσφαιρο, κάνεις ταρζανιές! Αλάνι μου εσύ!
Ακαταμάχητο μου μωρό.
-Μαμάκα, που είναι το κακαλάκι μου; Σου δίνω το λαστιχάκι σου και το βάζεις στο χέρι «βαχιόλι είναι, όχι κακαλάκι»! Γεννημένη γυναίκα, θέλεις να βάζεις τα παπούτσια μας, να φοράς κρέμες, να φοράς βραχιόλια και κολιέ, να «βάλω κι εγώ καγιόν, μαμάκα»!
Terrible twos, έτσι αποκαλούνε τα δίχρονα οι επιστήμονες! Αν σε γνώριζαν θα ήξεραν ότι υπάρχουν και τα «terrible ones» και τα «terrible just get out of mommy’s body». Αμέ!
Κοριτσάρα μου, μωρό μου τρυφερό και λαχταριστό, δεν μπορώ να φανταστώ πόσο περισσότερο terrible είναι τα δύο που σήμερα κλείνεις για να υπάρχει και επιστημονική ονομασία, αλλά είμαι εδώ για να μάθω και να απολαύσω τα πάντα – όλα σου!
Τις εκρήξεις σου, την τσαντίλα σου, τα κλάματά σου αλλά και τα γέλια σου τα δυνατά, τις σφιχτές αγκαλιές που μόνο εσύ ξέρεις να κάνεις και τα «μαμάκα μου» που λες και λιώνει το στοματάκι σου το όμορφο και εγώ μαζί.
Μικρό μου καραμελάκι, παίρνεις και καταφέρνεις ό,τι διεκδικείς, ό,τι επιθυμείς και ό,τι σου αξίζει και δεν περιμένεις από τους άλλους πότε θα ευκαιρήσουν να στο δώσουν. Παίρνεις πρωτοβουλίες και τολμάς κι ο τολμών νικά.
Γλυκό μου πλάσμα που έκανες αισθητότατη την παρουσία σου από την κοιλιά μου μέσα. Βγήκες κάνοντας μεγάλο σαματά και τον συνεχίζεις έως τώρα! Το «αθόρυβη» είναι ένας επιθετικός προσδιορισμός που δε σε αντιπροσωπεύει.
Εκτός βέβαια αν κάνεις καμιά σκανταλιά, τότε είσαι πιο ήσυχη και από την ησυχία την ίδια! Ξέρεις εσύ, όταν πασαλείβεσαι από πάνω μέχρι κάτω με κρέμες για να κάνεις μποτέ, «είμαι μεγάλη κοπέλα, μαμάκα» ή πας στο μπάνιο και ξετυλίγεις όλο το χαρτί υγείας ή αν δε σε προλάβω στο μεταξύ, ασχολείσαι με το λατρεμένο σου κι απαγορευμένο πιγκάλ, όταν τα κάνεις όλα άνω κάτω και μου δηλώνεις «μαμάκα, έκανα χαχ-λ-αμάρες».
Μόνο τότε κάθεσαι αθόρυβα, όταν κάνεις σκανταλιές και όταν τρως «κολάτα». Βεβαίως τρως «κολάτα», πριν κλείσεις τα δύο σου χρόνια αν και δε θα πρεπε, αλλά η αλήθεια είναι ότι εσένα σε μεγαλώνω εντελώς διαφορετικά από τον αδερφό σου. Πολλά απαγορευμένα σε εκείνον όταν ήταν στη δική σου αντίστοιχη ηλικία, για σένα είναι επιτρεπτά.
-«Κι εγώ», «μόνη μου», «δικό μου», «άχιεμε μαμάκα», «μπολώ». Μωρό μου που μιλάς και μου λες ό,τι θέλεις κι επιμένεις κι είσαι δυναμική κι όχι κότα και μαζεμένη σαν και μένα.
Μακάρι να συνεχίσεις έτσι στη ζωή σου, με αυτοπεποίθηση και δυναμισμό και ο κόσμος όλος σου ανήκει!
Η «μαμάκα» θα ναι πάντα δίπλα σου, λίγο γλυκιά, λίγο φωνακλού, πάντα όμως με αστείρευτη αγάπη για σένα. Είναι τόσο αστείο ότι αναρωτιόμουν αν μπορώ να αγαπήσω άλλο ένα παιδί, όσο τον αδερφό σου. Ναι, μπορώ. Με την ίδια δύναμη και την ίδια ένταση. Ούτε κόκκο λιγότερο.
Να χαμογελάς, να γελάς δυνατά, να λες τραγουδάκια με αυτήν τη νεραϊδένια φωνούλα σου, να χορεύεις χαρούμενη όταν ακούς μουσική, να αγαπάς τα ζωάκια και να φωτίζεις τον χώρο που μπαίνεις και τους ανθρώπους δίπλα σου!
Μαγνητίζεις όλους όσους έρχονται σε επαφή μαζί σου, αλλά πιο πολύ απ’ όλους και για πάντα, έχουν πάθει πλάκα μαζί σου, η μαμάκα, ο μπαμπάκας κι ο Άγγελος!
-Φουντούκι, η μπέμπα μας είναι μια γλύκα, ε;
-Ναι, αλλά είναι και λίγο τρελή!
Σε αγαπάμε με τρέλα και κορδέλα! Να είσαι γερή και καλότυχη και πάντα να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε, σε καταλαβαίνουν και σε πηγαίνουν ένα βήμα μπροστά.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΑΜΕΛΕΝΙΑ!
About Author

