Σειρές

La Casa de Papel

Μοιραστείτε το :

Τελευταία και καταϊδρωμένη θα σου μιλήσω κι εγώ για το ισπανικό “La Casa de Papel”, που έχει κάνει πάταγο!

Από πέρυσι άκουγα να το εκθειάζουν και να λένε τα καλύτερα! Από όλα τα στόματα άκουγα «οπωσδήποτε πρέπει να το δεις» και όλοι ξέρουμε ότι το word of mouth που μαθαίναμε και στα μάρκετινγκς στις Αγγλίες, είναι η μισή επιτυχία ενός προϊόντος.

Λίγο ότι δεν υπήρχε χρόνος, λίγο ότι πέρυσι ακουμπούσα την τρέλα, μόνο τα σίριαλ μου λείπανε και μάλιστα τα ισπανικά, λίγο ότι μεγαλώνοντας γίνομαι αντιδραστικό στοιχείο και δε θα κάνω ότι μου λέτε, και «σιγά την υπόθεση, τους κλέφτες και τους αστυνόμους», ε, να, πώς πέρασε ο καιρός.

Τέλος πάντων, η επαναστάτρια χωρίς αιτία, με το που είδα το πρώτο επεισόδιο πορώθηκα. Το ένα επεισόδιο ακολουθούσε το άλλο, έφτανα να παρακολουθώ με το ένα μάτι ανοιχτό μέχρι που έκλεινε κι αυτό και κοιμόμουν. Μαραθώνιοι όχι αστεία, με το που κοιμόντουσαν τα παιδιά, τα οποία δεν κοιμούνται και πολύ νωρίς να σημειώσω, έμπαινε μπροστά το my life is going on.

Το τραγούδι των τίτλων το έχω ερωτευθεί και το ακούω ασταμάτητα. Ασταμάτητα ακούω και το Bella Ciao που μέχρι πρόσφατα μου την έσπαγε και το παίζαν όλα τα ραδιόφωνα, σίγουρα το εξής ένα που ακούω η πιστή, ο ρέιντιο ντι τζέι του Τσαουσόπουλου.

Μετά από μια συγκεκριμένη σκηνή -σπόιλερ δεν κάνω, μπορεί να είσαι κι εσύ, όπως ήμουν κι εγώ, ένας τελευταίος Μοϊκανός και να μην το έχεις δει, το λάτρεψα και το βάζω κάθε πρωί, την ώρα που ετοιμάζω τα παιδιά και τον εαυτό μου, για σχολεία και γραφείο, αντίστοιχα.

Η υπόθεση της σειράς;

Ένας μυστηριώδης τύπος, που δεύτερη ματιά δε θα του ριχνες, ο ορισμός του «μικρός στο μάτι…», συγκεντρώνει οκτώ ανθρώπους,  του υποκόσμου θα λέγαμε, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, σε ένα σπίτι στην εξοχή.

Εκεί, αφενός τους δασκαλεύει πώς να ληστέψουν το βασιλικό νομισματοκοπείο της Ισπανίας, έχοντας όμηρους το προσωπικό του και τους μαθητές ενός ιδιωτικού σχολείου που έχουν πάει για ξενάγηση, αφετέρου τους συντονίζει απέξω, όταν αποφοιτούν από το μάθημα του και πραγματοποιούν τη ληστεία.

Θα έλεγα να σου συστήσω τους χαρακτήρες αλλά φαντάζομαι γνωριζόσαστε ήδη, όποτε θα σου πω τη γνώμη μου γι’ αυτούς, να μου πεις κι εσύ τη δική σου και κουβέντα να γίνεται!

Θα ξεκινήσουμε με το Team των κακών, τους οποίους συμπαθούμε όλοι μας και θέλουμε να νικήσουν γιατί είναι κατά βάθος καλά παιδιά που μπλέξανε μωρέ. Και τους πραγματικά καλούς, ναι, τους αστυνομικούς εννοώ, συμπαθούμε αλλά αλλά..

Φυσικά, θα αρχίσω με τον επικεφαλής, τον Προφεσσόρ! Αχ Professor! Τον συμπαθώ τόσο πολύ! Καταρχάς μου θυμίζει τον μπαμπά μου, στα νιάτα του, να, δες τη φωτό που έχω κομοδίνο μου και πες μου, δε μοιάζουν;

Έπειτα, τον συμπαθώ γιατί είναι τόσο ήρεμος. Επειδή είμαι νευρόσπαστο, με ελκύουν οι ήρεμες δυνάμεις. Τους προτιμώ και εμ, με ελκύουν, όπως το είπα πριν.

Ηγέτη στην ομάδα έχει βάλει -δικαίως- τον Βερολίνο, τον Berlin, ας μη μεταφράζω τα ονόματα. ΑΧ, ΤΟΝ ΠΟΘΩ. Να είναι που είναι ψυχοπαθής κι έχει αυτό το σάικο βλέμμα που γυαλίζει; Να είναι αυτή η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία, το ηγετικό, το «άστα όλα πάνω μου, θα τα φτιάξω όλα εγώ»; Πείτε μου ότι βλέπετε κι εσείς το σεξ α πιλ του κι ότι δεν πρέπει να πάρω εγώ κανά πιλ!

Τώρα που είπα σεξ α πιλ, η βασικότερη πρωταγωνίστρια και αφηγήτρια της σειράς, είναι η Τόκιο. Ε, ναι. Ξεχειλίζει σεξαπιλίτιδα και μπράβο της. Εκτός από απίστευτα σέξι, που είναι καλό, είναι και παρορμητική, ευερέθιστη, αλλοπρόσαλλη, ανυπόμονη, ασταθής, νευρωτική, ok, σταματώ τους επιθετικούς προσδιορισμούς, γίνεται μπουρλότο με τη μία, που είναι κακό.

Πώς είναι οι άνθρωποι που με ελκύουν; Καμία σχέση. Μου την έχει σπάσει ασύστολα, γιατί δε σκέφτεται πριν ενεργήσει και φέρνει την καταστροφή. Σκέψου λίγο χριστιανή μου, ένα δευτερόλεπτο, πριν αρπάξεις την πιστόλα και τα κάνεις όλα …Puta. Το είπα σωστά; Ξέρει κανείς Ισπανικά;

Υπάρχει άλλη μια γυναίκα ληστής, η Ναϊρόμπι, η πλαστογράφος -σου είπα ότι χρησιμοποιούν ονόματα πόλεων μεταξύ τους; Α, το ξέρεις; Σωστά, ναι, είπαμε την έχουν δει όλοι  αυτήν τη σειρά- που είναι συμπαθέστατη και χαρούμενος άνθρωπος εν γένει που πολλές φέρνει την ισορροπία και είναι έως και η πιο φυσιολογική και συμπαθητική εκεί μέσα.

Α, όχι, ο πιο φυσιολογικός και συμπαθητικός εκεί μέσα είναι ο Μόσχα που είναι ειδικός επί του σκαψίματος των τούνελ. Βασικά, δεν έχει καμία δουλειά εκεί μέσα ο ευγενικός αυτός άνθρωπος που πριν γνωριστεί με την υπόλοιπη παρέα, αμφιβάλλω αν είχε πιάσει ποτέ pistola στο χέρι.

Μπήκε στο παρεάκι μαζί με τον γιο του τον Ντένβερ, που επίσης αν με ρωτάς δεν έχει καμιά δουλειά εκεί. Είναι καλό παιδί, ελαφρώς χαζούλης ή μπορεί και να μην είναι χαζούλης αλλά έχει αυτό το χαζό γέλιο που όταν το ακούς λες «αυτός είναι χαζός». Ο μπαμπάς του τον έχει από κοντά πάντως, κάποιο λόγο θα έχει, κάτι ξέρει παραπάνω.

Σχεδόν παιδί, ηλικιακά, είναι κι ο Ρίο, ο νεαρός χάκερ, ιδιοφυία στα ηλεκτρονικογκατζετουπολογιστοτάμπλετς, ο οποίος μικρός μικρός αλλά καλοπερνάει με την Τόκιο, τις πιο ωραίες σκηνές του έχουν γράψει, αν με ρωτάς και πάλι, και πολύ θα τον έχουν ζηλέψει οι υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές του.

Γενικά, σεξάκι παίζει μπόλικο στη σειρά. Λογικό, πουλάει, είναι ένα βασικό συστατικό επιτυχίας, σαν το αλάτι στο φαγητό, νοστιμεύει μια σειρά / ταινία.

Ίσως να μην έπρεπε να το αποκαλέσω «σεξάκι» βέβαια, γιατί τα ζεύγη της σειράς μία που κάνουν σεξ και μία που ψάχνουν για παπά και κουμπάρο, μόνο πώς θα ονομάσουν τα μελλοντικά παιδιά τους, δε μας λένε. Πολύ ρεαλιστικό, όλοι ξέρουμε, ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματική ζωή!

Τέλος πάντων, πού κόλλησα τώρα κι εγώ. Για να τελειώσω με το team που μπούκαρε στο νομισματοκοπείο, οι άλλοι δύο που απαρτίζουν την οχτάδα είναι ο Όσλο κι ο Ελσίνκι, δύο τεράστιοι Σέρβοι. Ok, ναι, αυτοί βρίσκονται στο στοιχείο τους, δεν αναρωτιέσαι τι δουλειά έχουν εκεί. Είναι για να κάνουν τη «βρόμικη» δουλειά, αν χρειαστεί, αν και ο Professor έχει διατάξει ρητά να μη χυθεί σταλιά αίμα.

Για ληστεία τους έστειλε, όχι για φόνο, αλλά οκ, όταν οι παραπάνω από τους μισούς της ομάδας σου, βασικά όλοι, είναι λίγο-πολύ τρελοί, κακοποιά στοιχεία και έχουν όπλα, ε  δεν ξέρω, πόσες πιθανότητες υπάρχουν να βγούνε όλοι ζωντανοί από κει μέσα;

Από την άλλη ομάδα, υπάρχει ένα πλήθος αστυνομικών, με αρχηγό τη Raquel Murillo. Αυτή είναι η επιθεωρήτρια της αστυνομίας, υπεύθυνη να συλλάβει τους ληστές που βρίσκονται εντός του Νομισματοκοπείου και τον εγκέφαλο της ληστείας που βρίσκεται εκτός (βλέπε Professor) και κυρίως να βγάλει έξω σώους και αβλαβείς όλους τους ομήρους.

Τη συμπαθείς πολύ και την αξίζει τη συμπάθεια σου η άτυχη στη ζωή της αρχηγός της επιχείρησης και κανονικά θα ήθελες να κερδίσει αλλά όχι, γκαντέμα και σε αυτό, προτιμάς να νικήσουν οι ληστές.

Υπάρχουν κάποια (αρκετά) κενά στο σενάριο, έτσι; Μη νομίζεις ότι δεν τα είδα. Αλλά δε θέλω να προβληματιστώ, μου φτάνουν οι προβληματισμοί της αληθινής ζωής, το βλέπω καθαρά για απόλαυση και δεν ψάχνω τελειότητες.

 Δε θα καθίσω δηλαδή να το ζαλίσω αν στέκει ή δε στέκει το τάδε που είδα σε εκείνη τη σκηνή ή αν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί στην πραγματικότητα το παρ’ άλλο που είδα στην παρ’ άλλη σκηνή. Όχι, δε θα μπορούσε, είναι η απάντηση αλλά έπρεπε να προχωρήσει η δράση και Ok, δε σκέφτηκαν κάτι καλύτερο, δεν πειράζει.

Είναι μια καλογυρισμένη σειρά με ενδιαφέροντες ηθοποιούς και το ισπανικό που εμένα μ’ αρέσει, της δίνει έξτρα μπόνους. Ας έχει και τρύπες, τις προσπερνώ!

ΥΓ1: Μεγάλη παράλειψη θα ήταν να μην αναφέρω τον Αρτούρο, τον Διευθυντή του Νομισματοκοπείου, που παίζει να είναι ο πιο σπαστικός χαρακτήρας σε σειρά κι έχω δει πολλές σειρές. Ενώ είναι απ΄ την πλευρά των καλών, θες να του σπάσεις το κεφάλι. Αν ήμουν εκεί, στο παρέακι των 8, το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να του κλείσω το στόμα. Εννοώ κυριολεκτικά με μια χαρτοταινία όχι μεταφορικά, τόσο μοβόρα, δεν είμαι.

ΥΓ2: Η σειρά δίνει χρόνο σε πολλούς χαρακτήρες, πέραν των βασικών,  να αναπτυχθούν. Το καστ είναι και πολύ και εξαιρετικό.

Εδώ το τρέιλερ:

About Author

Μοιραστείτε το :