ΤOC – ΤOC
Ψάχνεις κάτι να χαζέψεις στην τηλεόραση /λάπτοπ; Θέλεις να γελάσεις και -για λίγο- να ξεχάσεις κορονοϊούς, καραντίνες και τα συνεπακόλουθα τους; Σου προτείνω την ταινία Toc Toc! Δες τη και με ευχαριστείς μετά! Η υπόθεση; Έξι άνθρωποι που πάσχουν από Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΤOC) -όχι την ίδια, ο καθένας έχει τη δικιά του- πάνε στο ιατρείο ενός φημισμένου ψυχιάτρου, για να τους θεραπεύσει. Όμως, από κάποιο λάθος της γραμματέας του, έχουν όλοι την ίδια ώρα ραντεβού και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ψυχίατρος είναι άφαντος! Έτσι, κάθονται όλοι μαζί στο σαλονάκι και όσο τον περιμένουν, γνωρίζονται και ανταλάσσουν σκέψεις και πληροφορίες για τις διαταραχές τους! Να σου πω το κάτι…
Orange is the new black
Ξεκινήσαμε να βλέπουμε Orange is the new black! Τώρα τελευταία, κάθε καινούρια σειρά που επιλέγουμε να δούμε την έχει την «πετριά» της, με την έννοια ότι είναι ιδιαίτερη και πρωτότυπη όσον αφορά στην υπόθεση, στο καστ, στο “δε βλέπεις μία από τα ίδια”! Πλάκα πλάκα, τώρα που το σκέφτομαι,όλες οι σειρές του Netflix είναι ενδιαφέρουσες και …τραβηχτικές! Μπράβο του, όχι μπράβο του! Σε αυτήν δεν παίζει κανένας γνωστός ηθοποιός, η μόνη που αναγνώρισα ήταν η πρωταγωνίστρια από την άλλη κουλή και ωραιότατη σειρά Russian Doll, που σου έγραψα αναλυτικώς εδώ, στο πιο αναμαλλιασμένο και ξεβαμμένο της κι αυτός ο ηθοποιός που μοιάζει με τον Άνταμ Σάντλερ σε εφηβική βερσιόν. Αυτός…
Russian Doll – πάρτι μέχρι θανάτου;
Μου έχει κολλήσει στο κεφάλι και τραγουδάω συνέχεια: “…Gotta get up, gotta get out, gotta get home before the morning comes What if I’m late, gotta big date, gotta get home before the sun comes up Up and away, got a big day, sorry can’t stay, I gotta run, run, yeah Gotta get home, pick up the phone, I gotta let the people know I’m gonna be late There was a time when we could dance until a quarter to ten, We never thought it would end then, we never thought it would end We used to carry on and drink and do the rock and roll We never thought…
La Casa de Papel
Τελευταία και καταϊδρωμένη θα σου μιλήσω κι εγώ για το ισπανικό “La Casa de Papel”, που έχει κάνει πάταγο! Από πέρυσι άκουγα να το εκθειάζουν και να λένε τα καλύτερα! Από όλα τα στόματα άκουγα «οπωσδήποτε πρέπει να το δεις» και όλοι ξέρουμε ότι το word of mouth που μαθαίναμε και στα μάρκετινγκς στις Αγγλίες, είναι η μισή επιτυχία ενός προϊόντος. Λίγο ότι δεν υπήρχε χρόνος, λίγο ότι πέρυσι ακουμπούσα την τρέλα, μόνο τα σίριαλ μου λείπανε και μάλιστα τα ισπανικά, λίγο ότι μεγαλώνοντας γίνομαι αντιδραστικό στοιχείο και δε θα κάνω ότι μου λέτε, και «σιγά την υπόθεση, τους κλέφτες και τους αστυνόμους», ε, να, πώς πέρασε ο καιρός. Τέλος…
