Ο Θανάσης Ευθυμιάδης, όταν η ζωή του δίνει λεμόνια, τα κάνει απολαυστική λεμονάδα!

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης εκπροσωπεί επάξια τη φράση «όταν η ζωή δίνει λεμόνια, φτιάξε λεμονάδα. Αρχικά η κρίση του 12, στη συνέχεια ο κορωνοιός, έκαναν πολύ κόσμο να φρικάρει. Εκείνος όμως κάθε αντίξοη συνθήκη τη γύρισε υπέρ του! Σε περιόδους που άλλοι «πέφτανε» εκείνος «ανέβαινε». Πώς;

Στο βιβλίο του «Μια όμορφη μέρα» που κυκλοφόρησε από την Key Books τα αποκαλύπτει όλα! Προσοχή: Δε στο παίζει σπουδαίος, δεν ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε την αλήθεια του Σύμπαντος και δε σε προτρέπει να κάνεις ό,τι κάνει. 

Αλλά, αν αναρωτιέσαι πώς καταφέρνει και είναι ζεν σε μια περίοδο που άλλοι είναι –τουλάχιστον- αγχωμένοι, σου περιγράφει τι «δούλεψε» σε αυτόν και στο παρουσιάζει μήπως σου ταιριάξει /βοηθήσει και σένα!

Πιάνει την ιστορία του από την αρχή. Οι σπόροι που του έριξαν οι σημαντικές γυναίκες που της ζωής του, από τη γιαγιά του μέχρι τη γυναίκα του, το Άγιο όρος που επισκέφθηκε, η γκόγκα, τάι τσι, ο διαλογισμός και τα σχετικά, όλα μαζί τον έκαναν να βρει το νόημα στη ζωή, να τα δει όλα αλλιώς. 

Στη συνάντηση που είχαμε στα γραφεία της Key Books, μιλήσαμε για την αλλαγή, τα πώς και τα γιατί. 

Ομολογώ ότι πήγα στο ραντεβού και δεν ήξερα τι να περιμένω ακριβώς. Έχουν γίνει viral το τελευταίο διάστημα οι αναρτήσεις του με χορούς στη βροχή, «αδέρφια μην ξεστολίζετε τον ουρανό» και τέτοια.

Διαπίστωσα ότι είναι συμπαθέστατος, γήινος, φιλικός, ευγενικός, ευαίσθητος, φεμινιστής -δεν έχω δει άλλον άντρα να μιλάει έτσι για τις γυναίκες-, φυσιολάτρης, ευγνώμων για όσα ζήτησε κι απέκτησε στη ζωή του.

Εκπέμπει μια πνευματικότητα, μια γαλήνη, μια πληρότητα. «Ό,τι επιθυμούσα, ό,τι ζήτησα, το έλαβα, τώρα δε ζητάω κάτι άλλο, ας δώσει ο Θεός, το Σύμπαν, όπως θες πες το, στους άλλους ανθρώπους».

Κάποιοι τον «δουλεύουν» για αυτά που «ανεβάζει» στα σόσιαλ μίντια, αλλά δεν τον αφορά. 

Αυτός που είναι καλά με τον εαυτό του, που τα χει βρει με την πάρτη του και τους ανθρώπους που έχει επιλέξει δίπλα του, κάνει καθρεφτάκι σε όσους -προσπαθούν να- του κάνουν bullying. 

Είναι εντάξει να είσαι διαφορετικός, να έχεις διαφορετικές απόψεις, διαφορετικά ενδιαφέροντα και γούστα, διαφορετική κοσμοθεωρία και τρόπο ζωής κι επίσης, δεν είμαστε τηγανητές πατάτες για να αρέσουμε σε όλους. Το θέμα είναι να αρέσουμε και να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας.

Άλλωστε όπως λέει και συμφωνώ απόλυτα, μόνο όσοι είναι δυστυχισμένοι, αισθάνονται την ανάγκη να κοροϊδέψουν και να επιτεθούν στους άλλους.

Τι κράτησα από τη γνωριμία μας, σε μπούλετ πόιντς: 

• Ο κάθε άνθρωπος έχει τη στιγμή του, που είναι έτοιμος να κάνει κάτι καθώς επίσης δεν είναι όλοι για όλα.  Έχει και στατιστική άποψη επ’ αυτού. 
  Με το 30% των ανθρώπων βρισκόμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. 
  Με το 30% των ανθρώπων, δεν υπάρχει περίπτωση να «συναντηθούμε» περπατάμε παράλληλα, που λένε. 
  Υπάρχει κι ένα 40% που υπάρχει δεκτικότητα και μπορείς να σπείρεις τον σπόρο σου και να θεριστεί στην ώρα του. 

• Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου πει κάποιος και όταν έρθει η κατάλληλη ώρα θα σου φανεί χρήσιμο, θα το θυμηθείς, θα πεις, «α, εδώ είμαστε». 

• Η επιτυχία, η φήμη, τα λεφτά, δε σε κάνουν ευτυχισμένο. Για παράδειγμα, την περίοδο της Dolce Vita που η καριέρα, η φήμη και η τσέπη του, απογειώθηκαν, εκείνος ήταν δυστυχισμένος γιατί μόλις είχε χωρίσει.

Αυτό το έχω πει -απ’ την ανάποδη- κι εγώ. Αν είσαι στην προσωπική σου ζωή καλά, αν είσαι ερωτευμένος, δε πα να γκρεμίζεται ο κόσμος δίπλα σου εσύ πετάς στα ουράνια. 

• Στο Άγιο όρος που πήγε έχοντας κατάθλιψη, κάνοντας την προσευχή του, βρ/ηκε τον εαυτό του, συνειδητοποίησε, συγχώρεσε τα λάθη τα δικά του και των άλλων προς εκείνον. Φεύγοντας, ζήτησε από έναν μοναχό που είχε ζήσει στην Αθήνα να του δώσει δύο – τρεις συμβουλές για την επιστροφή στη «ζούγκλα», όπως την αποκαλούσαν!

«Δύο ή τρεις;» τον ρώτησε ο μοναχός. Τελικά όλα δείχνουν στη σημασία του να είσαι ακριβής και συγκεκριμένος σε αυτό που ζητάς. 

«Τρεις» 

1. Μην κάνεις σε άλλους αυτά που δε θες να σου κάνουν.  
2. Κάνε στους άλλους ό,τι θες να σου κάνουν 
3. Μην κρίνεις 

Βλέπουμε ότι του τα είπε όχι με τυχαία σειρά αλλά με αυξανόμενο βαθμό δυσκολίας 

Το πρώτο είναι εύκολο, δε χρειάζεται να κάνεις και τίποτα. 

Το δεύτερο είναι πιο δύσκολο από το πρώτο, πρέπει να κάνεις κάτι, να προσφέρεις. 

Το τρίτο είναι αρκετά δύσκολο γιατί το κάνουμε όλοι εύκολα. Όλοι θεωρούμε ότι εμείς ξέρουμε καλύτερα, τα κάνουμε καλύτερα και μας βγαίνει αβίαστα να κριτικάρουμε τη ζωή, τη σκέψη των άλλων. 

• «Πρόσεχε καλά τι ζητάς, γιατί αυτό που ζητάς, αυτό ακριβώς θα σου δοθεί». Αυτό μου θυμίζει και λίγο τον Νόμο της Έλξης, δεν του το είπα στη συνάντηση, κι αυτό και άλλα που θα μπορούσα να του πω, τα σκέφτηκα εκ των υστέρων! 

• Άκου το ένστικτό σου, την εσωτερική φωνή που έχεις μέσα σου! Προτίμησε το «δούναι και λαβείν» παρά το μεταγενέστερο «πάρε – δώσε». Και όπως ήθελα να του πω, αλλά, μάντεψε, δεν του είπα, πρώτα θα σπείρεις και μετά θα θερίσεις. Και έτσι θα το απολαύσεις και περισσότερο, να συμπληρώσω.

Και με αυτό δράττομαι της ευκαιρίας να πω πόσο χάρηκα που το δώρο από τον Εκδοτικό του Οίκο, εκτός από το βιβλίο που φυσικά υπέγραψε στο επιτόπιο, περιείχε σπόρους βασιλικού προς φύτευση, χώμα και βιοδιασπώμενο γλαστράκι!

Το τελευταίο σημαίνει ότι δε χρειάζεται να αφαιρεθεί σε αντίθεση με οποιοδήποτε άλλο πλαστικό γλαστράκι, επομένως έχουμε τη μικρότερη δυνατή καταπόνηση του φυτού και το ελάχιστο μεταφυτευτικό σοκ.  

Θα κάνουν παρέα με τα «εστιατόρια μελισσών», που έχουμε κάνει με τα παιδιά στο μπαλκόνι μας! 

Το βιβλίο του «Μια όμορφη μέρα» μπορείς να το βρεις εδώ και αντιγράφω από το οπισθόφυλλο: 

«Στις 12 Μαρτίου 2020 έκλεισαν τα θέατρα και ξεκίνησε μια περίοδος “παύσης” και περιορισμών για να πολεμήσουμε με έναν “αόρατο εχθρό”, τον covid. Όσο κι αν γύρω μου απλωνόταν ο φόβος και η θλίψη, μέσα μου ήμουν σίγουρος πως και αυτή η δοκιμασία για κάποιον λόγο ήρθε. Παρέμεινα ήρεμος κι έτσι είχα τη δυνατότητα να αφουγκραστώ την εσωτερική μου φωνή.

 “Κάθε εμπόδιο, για καλό”, μου είπε. Για άλλη μια φορά την εμπιστεύτηκα. Για άλλη μια φορά, οι φίλοι μου άρχισαν να με ρωτάνε: “Μα πώς το κάνεις; Εσύ χαρούμενος κι εμείς ένα βήμα πριν την κατάθλιψη”.

“Σας τα λέω, αλλά τα ξεχνάτε”, τους απάντησα χαμογελώντας, “οπότε, μιας και έχω ελεύθερο χρόνο, θα κάτσω να τα γράψω… Για να καταλάβετε, όμως, τον τρόπο που ζω τώρα, θα πιάσω την ιστορία μου από την αρχή”. Με την ελπίδα να είμαι χρήσιμος, μοιράζομαι μαζί σας Μια Όμορφη Μέρα».