Το κουνελάκι άκουγε – Εκδόσεις Διόπτρα

Η θεραπευτική ιδιότητα της αγκαλιάς είναι γνωστή. Εξού κι η δημοφιλής έκφραση “μια σφιχτή αγκαλιά, να κολλήσουν τα σπασμένα μας”.

Πολλές φορές αυτό που χρειάζεται κανείς, μικρός ή μεγάλος, όταν δεν είναι καλά, είναι να τον πάρουμε μια αγκαλιά. Αυτό μόνο.

Μπορεί να μη θέλει να μιλήσει γι’ αυτό που τον απασχολεί ή γι’αυτό που του συνέβη, και να μην έχει καμία όρεξη να ακούσει τι θα κάναμε εμείς στη θέση του.

Μπορεί να θέλει να βιώσει τη λύπη και τη στενοχώρια του πρώτα, πριν προχωρήσει παρακάτω.

Μπορεί να χρειάζεται τον χρόνο του για να αντιδράσει. Κι ως τότε να έχει ανάγκη απλώς μια αληθινή αγκαλιά και δύο πρόθυμα αυτιά διαθέσιμα για όταν θα είναι έτοιμος να το συζητήσει.

Άσε που καμιά φορά, δεν ξέρουμε τι να πούμε ή πώς να αντιδράσουμε απέναντι σε κάποιον που περνάει μια μεγάλη στενοχώρια, που βιώνει μια απώλεια, που είναι θλιμμένος.

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, το μόνο που χρειάζεται από εμάς, είναι να είμαστε εκεί. Δίπλα του. Ήσυχα και αθόρυβα, δίνοντας του χώρο και χρόνο μέχρι να νιώσει έτοιμος για δράση.

Το βιβλίο της Κόρι Ντόρφελντ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα είναι εξαιρετικό.

Όλα τα βιβλία που αφορούν στην ενσυναίσθηση, τα αγαπώ και έχουν ξεχωριστή θέση στη Βιβλιοθήκη μου, ειδικά όταν έχουν κι υπέροχη εικονογράφηση, όπως το συγκεκριμένο!

Η υπόθεση του βιβλίου είναι η εξής:

Ο Άλκης με τα τουβλάκια του, το αγαπημένο του παιχνίδι, έφτιαξε έναν υπέροχο, ξεχωριστό πύργο, για τον οποίο είναι πολύ περήφανος.

Εκεί που τον απολαμβάνει, στα καλά καθούμενα, κάποιοι του τον γκρεμίζουν. Λίγα δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να καταστραφεί ολοσχερώς.

Ως εκ τούτου, κάθεται πολύ λυπημένος και δε μιλάει σε κανένα από τα ζωάκια που έρχονται για να τον παρηγορήσουν.

Τα ζωάκια έχουν καλή πρόθεση, να τον βγάλουν από τη θλίψη του θέλουν,και γι αυτό προτείνουν το καθένα από μία λύση που κατά τη γνώμη τους θα έκανε τον Άλκη, πάλι χαρούμενο.

Όλα φεύγουν άπραγα και αποθαρρυμένα.

Τελευταίο έρχεται το κουνελάκι που κάθεται δίπλα στον Άλκη και τον αγκαλιάζει. Αυτό μόνο.

Με την αγκαλιά ο Άλκης ηρεμεί και σιγά σιγά αρχίζει να εξωτερικεύει τα συναισθήματα του στο κουνελάκι, που κάθεται σιωπηλό και τον ακούει.

Σιγα σιγά, περνώντας όλα τα συναισθηματικά στάδια της απώλειας, διότι για το μικρό παιδί είναι σημαντική απώλεια το αγαπημένο του παιχνίδι, ο Άλκης ηρεμεί και βρίσκει και πάλι τη χαρά.

Από το οπισθόφυλλο:

Μια αγκαλιά κρύβει τα πιο όμορφα λόγια…
Ο μικρός Άλκης ήταν πολύ στενοχωρημένος. Μόλις διαλύθηκε το αγαπημένο του παιχνίδι. Τα ζωάκια ήθελαν να βοηθήσουν το αγοράκι, αλλά εκείνο δεν μιλούσε σε κανένα.
Ώσπου το κουνελάκι πλησίασε και μόνο άκουγε…

About Author

Νουαζέτα

See author's posts