Βαρσοβία – Μέρος Β’

Βαρσοβία – μέρα 2η!

Τις επόμενες τρεις μέρες χρησιμοποιήσαμε τα λεωφορεία, τράμ και μετρό! Όπως προανέφερα, το δίκτυο τους είναι άριστο, πολύ οργανωμένο! Να αναφέρω και τους ποδηλατόδρομους, τις διαβάσεις που σταματάνε τα αυτοκίνητα και τέτοια πολιτισμένα πράγματα, που αντί να είναι αυτονόητα, εντυπωσιάζουν. Τα ΜΜΜ, ΜΜΜ και το περπάτημα, περπάτημα βέβαια!Τα γράψαμε τα χιλιομετράκια μας πάλι!

Επισκεφθήκαμε το πρωί το εβραϊκό γκέτο. Πάνω από 300.000 άνθρωποι από το εβραϊκό γκέτο, στάλθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης των Ναζί. Υπάρχουν ακόμα τμήματα του τοίχους, με σημάδια από σφαίρες, τα οποία και είδαμε. Στη συνέχεια πήγαμε με τράμ στο Warsaw Uprising Museum: Το Μουσείο της Εξέγερσης είναι αφιερωμένο στην επανάσταση της Βαρσοβίας ενάντια στους ναζί το 1944, με άπειρα εκθέματα στο τριόροφο κτίριό του. Υπάρχουν αφιερώματα, φωτογραφίες μαρτυρίες, έγγραφα- ντοκουμέντα και διαδραστικές παρουσιάσεις με μορφή κινηματογράφου.

Εδώ το φουντούκι βαρέθηκε τρελά, ήθελε να φύγουμε, δεν άκουγε ουτε το «σε λίγο», ούτε «κάνε υπομονή». Μας βοήθησαν κάπως το τάμπλετ και τα angry birds, και μπορέσαμε και είδαμε κάποια, αλλά στο γρήγορο. Βέβαια ήταν τόσα πολλά, που και το γρήγορο μας πήρε πάνω από μία ώρα.

Βραβεύσαμε το φουντούκι για την υπομονή του με ένα τεράστιο παγωτό από το καφετεριάκι του Μουσείου και επιστρέψαμε στη βάση μας, στο centrum. Εκεί επισκεφθήκαμε και το εσωτερικό στο παλάτι των Επιστημών, είδαμε λίγο και τα μουσικά δρώμενα στο εξωτερικό του!

Καθημερινά περνούσαμε από μπροστά του για να πάμε στο οπουδήποτε και μπαίνοντας μέσα είδαμε ότι έχει πολλές αίθουσες, με εστιατόρια, μαγαζάκια με σουβενίρ, αλλά κυρίως φιλοξενεί διάφορες εκθέσεις με εισιτήριο (εμείς πετύχαμε έκθεση με αράχνες, η οποία δεν μας ενδιάφερε, οπότε δεν πληρώσαμε εισιτήριο για να μπούμε στα ενδότερα).

Ο 30^ος; (νομίζω, δεν ξέρω αν ήταν και πιο ψηλά) όροφος, έχει διαμορφωθεί ως viewing terrace, τον οποίο αφήσαμε για την τελευταία μας μέρα, αλλά τελικά δεν προλάβαμε να τον επισκεφτούμε. Προτιμήσαμε να δούμε περισσότερα αξιοθέατα, από το να χαζέψουμε τη θέα, που ούτως ή άλλως χαζεύαμε από διάφορα σημεία.

Τελειώσαμε τη μέρα μας με τον κήπο της Σαξονίας για να παίξει το φουντούκι στις κούνιες του και να τελειώσει ωραία η μέρα του!

Βαρσόβιες ατάκες, μέρας δεύτερης!

Ατάκα 1

-μαμά, βλέπεις αυτόν τον κίτρινο σκουπιδοντενεκέ;

-ναι

-πετάνε μόνο μπανάνες εδώ μέσα, γι’αυτό είναι κίτρινος

Ατάκα 2

Βλέποντας τα αγάλματα στον κήπο της Σαξονίας

-μαμά,κοίτα ποσα φαντάσματα έχει εδώ

Ατάκα 3

Σε κυρία που του έδωσε τη θέση της στο τράμ

-θένκ γιου κυρία!

Ατάκα 4

Σε παιδάκι Πολωνάκι, που του μιλούσε στις κούνιες

-παιδάκι, γιατί μιλάς έτσι;

Ατάκα 4

-Φουντούκι, μην τρέχεις μακριά μας, έχει σκοτεινιάσει και μπορεί να σε χάσουμε

-μαμά, αν έρθει κάποιος ξένος, θα του πω, «no» (το προσάρμοσε σε αυτό που του λέω συχνά στην Αθήνα, ότι αν έρθει κανείς και του δώσει καραμέλες/σοκολάτες ή αν του πει ότι η μαμά του τον έστειλε για να τον φέρει σπίτι από το σχολείο κλπ κλπ, να του πει: όχι, περιμένω τη μαμά μου/θα μου πάρει η μαμά μου σοκολάτες κλπ)

Βαρσοβία – μέρα 3η!

Το Πάρκο Lazienki, είναι το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης, με συνολική έκταση 760 στρέμματα, στα οποία βρίσκονται διάσπαρτοι φανταστικοί κήποι, μνημεία, σιντριβάνια, λίμνες, γήπεδα, αμφιθέατρα, μαγαζάκι με παγωτά, μονοπάτια και γέφυρες.

Περπατήσαμε πάααααρα πολύ γιατί ήταν τόσο όμορφο, με σκιουράκια και παγώνια να τρέχουν μέσα στα πόδια μας, που δεν μπορούσαμε να βάλουμε μια τελεία!

Πετύχαμε και τη συμφωνική ορχήστρα που εν πλω, έπαιζε όμορφα κομμάτια και  καθίσαμε να ακούσουμε λίγο, τρώγοντας παγωτό. Ξεκουραστήκαμε στη παιδική του χαρά, που ήταν όαση! Γενικά οι παιδικές τους χαρές είναι τόσο ανώτερες από τις δικές μας.. Έχουν άμμο κάτω και τα παιδάκια παίζουν με τα κουβαδάκια τους και φτιάχνουν πύργους, δεν μπορούν να χτυπήσουν αν πέσουν από κανά μονόζυγο / τσουλήθρα κλπ.

Αφού έπαιξε το φουντούκι και μεις πήραμε μια ανάσα, ανεβήκαμε στο λεωφορείο που είχε στάση έξω από το πάρκο, του οποίου το τέρμα καταλήγει στο παλάτι και πάρκο του Wilanów!

Αυτό  είναι ένα παλάτι του 17ου αιώνα, που λειτουργεί ως μουσείο, με αριστοκρατικούς -τεράστιας έκτασης- κήπους. Μπήκαμε στο εσωτερικό του, πραγματικά ήταν πολύ επιβλητικό! Το γυρίσαμε σχεδόν όλο, περιέργως το φουντούκι ήταν αρκετά ήσυχο, αλλά για καλό και για κακό, περνούσαμε τις αίθουσες στο γρήγορο, πριν βαρεθεί τρελά, για να βγούμε στους κήπους που θα μπορούσε να τρέξει και να διασκεδάσει και εκείνο.

Μετά το εσωτερικό του παλάτιου του Wilanów, περιπλανηθήκαμε στους κήπους του, αλλά ήδη είχαμε αρχίσει να κουραζόμαστε πολύ, οπότε πήραμε λεωφορείο και τράμ και πήγαμε στην άλλη πλευρά  του ποταμού  Βιστούλα, στη Πράγα.

Εκεί είναι άλλο το σκηνικό της Βαρσοβίας: Δεν υπάρχουν ουρανοξύστες και μοντέρνα κτίρια, υπάρχει μια σοβιετική ατμόσφαιρα και κάτι πιο underground.

Παλιά θεωρούνταν επικίνδυνη περιοχή, αλλά τα τελευταία χρόνια μετακόμισαν εκεί πολλοί καλλιτέχνες, στήνοντας εκθέσεις τέχνης μέσα σε αποθήκες και παλιά κτίρια και μπαράκια σε βιομηχανικό καλλιτεχνικό στυλ και έχουν δώσει ένα άλλο αέρα,αλλάξαν την εικόνα που έχει ο κόσμος για την περιοχή.

Εμείς φάγαμε στο Centrum Zarzadzania swiatem, ένα φανταστικό εστιατοριάκι με άψογο σέρβις και διακόσμηση λες και καθόσουν στο σαλόνι ενός σπιτιού, μιας άλλης εποχής. Το πιο συναρπαστικό στοιχείο του ήταν μια βιβλιοθήκη που στη πραγματικότητα ήταν μυστική πόρτα που σε οδηγούσε σε άλλες αίθουσες του μαγαζιού!!

Τι άλλο να πω, τι άλλο να πω..

Α, να πώ, ότι όλα τα μαγαζιά, καφετεριάκια και εστιατόρια, είχαν κουβέρτες στις καρέκλες πάνω, ώστε αν κρυώσεις, να κουκουλωθείς.

Υπήρχε λόγος, γιατί εκεί που ζεσταινόσουν, μπορούσε ξαφνικά να αρχίσει να φυσάει, να κρυώσεις και να φύγεις, οπότε είχαν προνοήσει οι μαγαζάτορες!

Τελευταίο βραδυνό μας εκεί,σούπα (με κομματάκια κρέας και αυγό) μέσα σε καρβέλι και τα γνωστά πιερόγκι!

Ατάκα 1

Μαμά, τα αγάλματα αυτά δεν έχουν τσουτσούνι (μέσα στο παλάτι του Wilanów)

Ατάκα 2

Στο centrum zarzadzania swiatem, και αφού είχα φάει δεν ξέρω πόσα πιάτα, μου λέει το φουντούκι:

-μαμά, είσαι κομπέ;

-Τι να είμαι;

-Κομπέ

-Τι κομπέ ρε συ φουντούκι;

-Κομπέ ρε παιδί μου, όπως είναι ο μπαμπάς! (=κομπλέ)

Ατάκα 3

-κατέβασε τα πόδια σου κάτω από το κάθισμα (στο λεωφορείο)

-θα κάτσω οκλαδιόν, να μη το λερώσω!

Ατάκα 4

-Σκοτάδιασε μαμά, μη μου πεις οτι θα πάμε για ύπνο.

Βαρσοβία – μέρα 4η!

Την τελευταία μας μέρα στη Βαρσοβία, πήγαμε στο κεντρικό σταθμό Warszawa Centralna. Είναι ένας, ας πούμε, υπερσύγχρονος «σταθμός Λαρίσης» (με πολλή- πολλή φαντασία βέβαια) που εκτός από τραίνα, έχει μαγαζιά, εμπορικά κέντρα, πληροφορίες, καφετέριες και ένα χώρο με ντουλάπια με κλειδαριές.

Σε αυτό τον χώρο, σε ένα ντουλάπι, κλειδώσαμε τις βαλίτσες μας, πήραμε το κλειδί και ξαναπήγαμε άνετοι στη παλιά Πόλη! Εκεί, ανεβήκαμε σε άμαξα που δεν το είχαμε κάνει τις προηγούμενες ημέρες και κάναμε τη βόλτα μας στη νέα πόλη. Μετά καθίσαμε για ένα καφέ σε ένα μαγαζί με τόσα λουλούδια που δεν ξέρω αν τα ανθοπωλεία έχουν περισσότερα!

Τέλος, φάγαμε το τελευταίο μας γεύμα εκεί κοντά στον πεζόδρομο της «Ερμού» και πήγαμε να πάρουμε τις αποσκευές μας για να ξεκινήσουμε για το αεροδρόμιο. Φτάσαμε 15’ πριν την απογείωση, ακούσαμε και την ανακοίνωση για τους τελευταίους επιβάτες της Aegean για Αθήνα και μπήκαμε με τη ψυχή στο στόμα στο αεροπλάνο.

Το φουντούκι δεν ήθελε καθόλου να φύγουμε και όταν του είπα «φουντουκάκι μου, δεν έχουμε άλλα λεφτά να μείνουμε περισσότερο», μου απάντησε: να πάμε στο περίπτερο να πάρουμε μερικά λεφτά!

The end…!Και εις άλλα με υγεία!

Νουαζέτα

See author's posts