Βαρσοβία – Μέρος Α’
Ναι-ναι-ναι! Πήγαμε ταξίδι! Το πρώτο ταξίδι του φουντουκιού στο εξωτερικό!
Μαζέψαμε χρήματα από δώρα γενεθλίων-γιορτών-καλάντων-κλπ από μαμαδογιαγιάδες και φίλους, βάλαμε μια παρένθεση σε προβλήματα και λογαριασμούς που συσσωρεύονται με ρυθμό τρελό, και απλά φύγαμε!
Επιλέξαμε ημερομηνίες που περιλάμβαναν και την επέτειο 6 χρόνων με τον φουντουκομπαμπά, -τι καλύτερο από ένα ταξίδι για να το γιορτάσουμε- κι ο προορισμός που καταλήξαμε έγινε με κριτήριο να είναι ‘baby friendly’ και να είναι φυσικά μέσα στο budget μας!
Και το όνομα αυτού: Βαρσοβία!
Επιλέξαμε να ‘πετάξουμε’ με την Aegean, αγοράζοντας τα 3 εισιτήρια από την airtickets.gr. Αφενός μας βόλευε το αεροδρόμιο της, ( 20’ απόσταση με το λεωφορείο από το κέντρο της πόλης, όπου και θα μέναμε), αφετέρου, κερδίζαμε όλη την μέρα, αφού προσγειωνόμασταν 10.30 το πρωί.
Δεν μείναμε σε ξενοδοχείο, αν και ήταν αρκετά φθηνά –σκεφτείτε ότι το χλιδάτο Hilton κόστιζε μόνο 260 ευρώ τα 3 βράδια- αλλά προτιμήσαμε μια ακόμα πιο φθηνή και ωραιότατη λύση!
Κλείσαμε ένα aparthotel από το booking, κεντρικότατο, πιο κεντρικά δεν γινόταν! Στο ‘centrum‘, όπως λεγόντουσαν και οι στάσεις των ΜΜΜ που ήταν δίπλα μας, αλλά όχι πάνω στη λεωφόρο ώστε να έχει θόρυβο.
Βρισκόταν σε ένα από τα κάθετα στενά της, πάνω σε ένα όμορφο πεζόδρομο, σαν αυτόν της Ερμού όπως έλεγα στις φίλες μου, σε ένα 22όροφο κτίριο, με θυρωρό. Το είχαμε δεί και στο googlemap βέβαια, οπότε είχαμε μια ιδέα!
Είχε ωραία θέα, και τα πάντα όλα μές τα πόδια μας! Μια ανάσα από το διαμερισματάκι μας, βρισκόταν ένα από τα must see της πόλης, το Παλάτι των Επιστημών και πολιτισμού, ένας ουρανοξύστης – το όγδοο ψηλότερο κτίριο στην Ευρώπη, που είχε κάνει δώρο ο Στάλιν στη πόλη το 1950. Αλλά θα μιλήσουμε αργότερα για τα αξιοθέατα.
Γύρω, απέναντι, δίπλα κλπ, από το Παλάτι των Επιστημών, βρίσκονταν οι μεγάλες λεωφόροι που παίρναμε τα ΜΜΜ για να μετακινηθούμε, μεγάλα εμπορικά κέντρα με όλα τα γνωστά καταστήματα και ουρανοξύστες. Στους παράδρομους, «κρύβονταν»πεζόδρομοι με μπαράκια με ξαπλώστρες (έπαιζε πολύ η ξαπλώστρα στα διάφορα μπαράκια/καφετεριάκια), μαγαζάκια με φρέσκους χυμούς, μπεργκεράδικα, εστιατόρια, καφενεδάκια, σινεμά. Ακριβώς σε ένα τέτοιο πεζόδρομο μέναμε και εμείς!
Με το που φτάσαμε, ξετρελάθηκα με το μικρό στούντιο στον 10ο όροφο που θα ήταν το «σπίτι μας» για 3 νύχτες. Μικρό, τοσοδούλικο, καθαρό, με κόκκινες λεπτομέρειες, πλήρως εργονομικό, είχε τα πάντα-όλα ενός οργανωμένου νοικοκυριού, μέσα σε 40 τετραγωνικά! Σαν να ήμουν σε κουκλόσπιτο!
Πήραμε μόνο 2 χειραποσκευές, μια τσάντα πλάτης και το φουντουκοκαρότσι!
Εδώ να τονίσω το πόσο σημαντικό ήταν το καρότσι! Μη κάνετε το λάθος και πάτε εξωτερικό με το παιδί σας χωρίς καρότσι! Όσο και να περπατάει, όσο και να τρέχει, όσο και να αρνείται να κάτσει γιατί «δεν είναι μωρό», δεν υπάρχει περίπτωση να μην το χρησιμοποιήσετε.
Το παιδί θα κουραστεί, δε θα μπορεί να περπατάει με τις ώρες, θα νυστάξει, θα σας ζητάει αγκαλιά, και εννοείται ότι είναι αδύνατον να έχετε ένα νήπιο πάνω σας όσο θα κάνετε τουρισμό και θα χαζεύετε αξιοθέατα! Επίσης, θα σας βολέψει να ακουμπάτε και πραγματάκια πάνω, νερά, αλλαξιές, τα σουβενίρ σας κλπ, να τριγυρνάτε άνετοι. Τα πεζοδρόμια και οι υποδομές της πόλης, σου επιτρέπουν να κυκλοφορείς ανετότατα με το καρότσι.
Η Βαρσοβία είναι μια πολύ όμορφη σύγχρονη πόλη! Εκτός από τα φαρδιά πεζοδρόμια είναι άκρως καλλιτεχνική, με φεστιβάλ, μπάντες μουσικής και εκθέσεις τέχνης να ξεπηδάνε από κάθε γωνία! Είναι καταπράσινη, με πολλά πάρκα και κήπους, με εντυπωσιακά κτίρια και ουρανοξύστες, με ποδηλατόδρομους και ένα άρτιο, οργανωμένο, υπερσύγχρονο δίκτυο ΜΜΜ! Αξιόπιστα τραμ, λεωφορεία, μετρό, συνδέονται μεταξύ τους, για την καλύτερη εξυπηρέτηση σου, έρχονται χωρίς καθυστερήσεις και μέσα στο κάθε όχημα υπάρχει, πώς να το πω, gps που σου δείχνει και σου λέει ανά πάσα στιγμή που βρίσκεσαι, σε ποια στάση. Είναι αδύνατον να χαθείς ή να κατέβεις σε λάθος στάση.
Είχα ακούσει καλά λόγια, είχα κάνει και την έρευνα μου, αλλά δεν περίμενα να ενθουσιαστώ! Ενθουσιαστήκαμε και οι 3 μας από το πρώτο μας λεπτό εκεί!
Ας δούμε αναλυτικά και τις μέρες μας εκεί!
Βαρσοβία – Μέρα 1η!
Την πρώτη μέρα, είπαμε να μην πάρουμε κάποιο μέσο μαζικής μεταφοράς, γιατί «έλα μωρέ, μισή ωρίτσα απόσταση είναι», «έλα μωρέ, 20 λεπτάκια λέει το gps», «ελα μωρέ 3 στενά παρακάτω είναι» κλπ κλπ . Με αυτά και με εκείνα, τα λεπτάκια μαζεύτηκαν και γίνανε 7 ώρες περπατήματος συνολικά!
Στα χιλιόμετρα που γράψαμε περπατώντας, περάσαμε μια σειρά δρόμων και μεγάλων λεωφόρων με φαρδιά άνετα πεζοδρόμια (το λέω και το ξαναλέω) για καρότσια με μωρά και ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, διασχίσαμε το σύγχρονο κέντρο της πόλης, και φτάσαμε στην πλατεία του Κάστρου, εκεί που αρχίζει η Παλιά Πόλη.
Κατά τη διάρκεια λοιπόν αυτής της διαδρομής, συναντήσαμε στο διάβα μας μερικά πανέμορφα κτίρια της Βαρσοβίας. Είδαμε την εκκλησία του Τίμιου Σταυρού, το Προεδρικό Μέγαρο, την Εθνική Βιβλιοθήκη, το Πανεπιστήμιο της Πόλης, το Κέντρο Επιστημών Κοπέρνικος. Στην άκρη της διαδρομής βρισκόταν το όμορφο κόκκινο ανάκτορο της Βαρσοβίας, πάνω στη πλατεία της Παλιάς πόλης.
Πραγματικά πεθάναμε στη κούραση την πρώτη μέρα, αλλά άξιζε γιατί γνωρίσαμε ένα σημαντικό κομμάτι της Βαρσοβίας: την γραφική, χρωματιστή, παραμυθένια Παλιά Πόλη που είχε καταστραφεί εντελώς από τους Ναζί και την φτιάξανε από την αρχή (και ό,τι συναντήσαμε βέβαια στο διάβα μας, μέχρι να φτάσουμε εκεί!).
Η κεντρική πλατεία που είναι και το κόκκινο ανάκτορο, είναι όλη πλακόστρωτη και γύρω της οι πλανόδιοι καλλιτέχνες παίζουν διάφορα μουσικά όργανα, άλογα με καρότσες σε περιμένουν να σε πάνε βόλτα στη ‘Νέα Πόλη΄ (που είναι επίσης παλιά, βασικά είναι η συνέχεια της Παλιάς) και τα μαγαζάκια, εκτός από καρεκλοτράπεζα, έχουν και τις ξαπλώστρες που έχω ήδη αναφέρει, για να ξεκουράζονται οι τουρίστες από το περπάτημα!
Από την πλατεία ξεκινούν τρία μικρά δρομάκια, τα οποία οδηγούν στην καρδιά της Παλιάς Πόλης, σε μια γραφική πλατεία, που βρίσκεται το άγαλμα της «Γοργόνας της Βαρσοβίας» και γύρω της χρωματιστά κτίρια! Αυτά χτίστηκαν από τους κατοίκους με βάση παλιές φωτογραφίες, μετά τον βομβαρδισμό της πόλης από τους Ναζί.
Εκεί παραδίπλα βρίσκεται ο Καθεδρικός της Βαρσοβίας, ένα μπαρόκ κτίριο από κόκκινα τούβλα. Τα δρομάκια έχουν μικρομάγαζα με σουβενίρ, κάτι σαν το δικό μας μοναστηράκι, και υπάρχουν άπειρα γραφικά παγωτατζίδικα!
Μιλάμε για πολύ παγωτό! Εμείς φάγαμε το δικό μας δίπλα από το Maria Skłodowska-Curie Museum: το μουσείο της γνωστής Μαρί Κιουρί!
Την πρώτη μέρα επισκεφθήκαμε και τον Κήπο της Σαξονίας.
Ο κήπος της Σαξονίας, είναι ένα τεράστιο πανέμορφο πάρκο με δέντρα, λουλούδια, σιντριβάνια σε διάφορα σημεία, με αγάλματα και μια φανταστική παιδική χαρά που το φουντούκι ξετρελάθηκε να παίζει, να σκαρφαλώνει και να διασκεδάζει με τη ψυχή του! Το τιμήσαμε δίς, τις μέρες μας εκεί!
http://i597.photobucket.com/albums/tt55/regunus/ezgif.com-optimize_zpswrbknnya.gif
Τι άλλο είδαμε τη πρώτη μας μέρα εκεί;
Είδαμε παγκάκια σε σχήμα βιβλίου με καλλιτεχνικές αναφορές πάνω τους! Πολύ αρτιστίκ! Με ξετρέλαναν!
Αυτά βρίσκονταν σε κάποια από τις πλατείες στο centrum, κοντά στο παλάτι των επιστημών.
Τι φάγαμε; Φάγαμε στον πεζόδρομο της «Ερμού», πολωνική κουζίνα:
- πιερόγκι (μπορούν να έχουν διάφορα γεμίσματα, κρέας, φρούτα, τυρί κλπ)
- σούπα, είναι πολύ της σούπας οι Πολωνοί και εμείς -η φουντουκοοικογένεια- είμαστε, αλλά όχι του συγκεκριμένου στύλ, με τα καρότα και τα πρασινάκια να επιπλέουν
- σνίτσελ και λουκάνικα με συνοδεία ξινολάχανου, κάπως μαγειρεμένα περίεργα αλλά όλα νόστιμα σε γενικές γραμμές!
Να αναφέρω και τις Βαρσόβιες ατάκες φουντουκιού; Θα τις αναφέρω!
Βαρσόβιες ατάκες, μέρας πρώτης!
Ατάκα 1
-Φουντούκι, κοίτα, ποιος μένει σε αυτόν το πολύ ψηλό κτίριο; (εγώ με ενθουσιασμό για το διαμέρισμα μας)
-Ο φούφουτος! (το φουντούκι που απολάμβανε το παγωτό του εκείνη την ώρα και τον ενοχλούσα με τις ερωτήσεις μου!)
Ατάκα 2
-Φουντούκι, πρέπει να κάνεις τσίσα (στο μαγαζί που είμασταν)
-Δε θέλω
-Θα θές μετά στη βόλτα και τι θα κάνουμε;
-Θα βρούμε μια τουαλέτα
-Δεν έχει τουαλέτα εκεί που πάμε
-Δεν πειράζει, κάπου θα έχει και θα πάμε.
Ατάκα 3
-Μπαμπά, πάρε με αγκαλίτσα, κουράστηκα!
-Αγάπη μου, δε γίνεται, κάτσε στο καρότσι, γι’αυτό το πήραμε για να ξεκουράζεσαι
-Μπαμπά, πάρε με στους ώμους σου!
-Καρδιά μου κάτσε στο καρότσι, είναι μεγάλη η βόλτα δε γίνεται να είσαι πάνω στους ώμους μου τόσες ώρες!
-Μπαμπά, δεν είναι σωστό αυτό που κάνεις, πρέπει να με πάρεις στους ώμους σου, σου λέω!
About Author
