
Ζέστη και κολυμβητήριο!
Ζέστα, μεγάλη ζέστα!
Τι παραπληροφόρηση ότι θα πέσει η θερμοκρασία μετά τη Δευτέρα.. ποιος το διέδωσε αυτό; Πωπω, φωτιά και λάβρα, λέμε!
Στο γραφείο, το ερ κοντίσιον κάνει υπερωρίες! Δεν μου φτάνει όμως, καίω ολόκληρη και θέλω ραντεβού στη παραλία, που λέει και η Φουρέιρα!
Μ’ αρέσει το καλοκαιράκι, το αγαπώ και τη ζέστη τη θέλω, αλλά με προϋποθέσεις! Ποιες; Να βρίσκομαι σε θάλασσα, νησιού κατά προτίμηση, αραχτή σε ξαπλώστρα κάτω από μία ομπρέλα και να πίνω κοκτέιλ! Ή οκ, ας μην είναι τόσο ειδυλλιακό το σκηνικό, συμβιβάζομαι και με λιγότερα, αλλά ας μην χρειαζόταν να κατεβαίνω και στο κέντρο καθημερινώς που βράζει ο τόπος!
Το φουντουκάκι μου χθες πήγε με το σχολείο πρώτη φορά στο κολυμβητήριο! Γύρισε ενθουσιασμένο, το παιδάκι μου το λατρεμένο! Μου ‘στειλε βίντεο ο μπαμπάς του να το δω στο γραφείο, μέχρι να γυρίσω σπίτι! Σε αυτό το βίντεο λοιπόν, έμαθα απο το φουντουκάκι, τα εξής:
-Πριν, πήγαμε στο ‘κολομπητήριο’ (=κολυμβητήριο). Είχε νερό πολύ μεγάλο και είχε πολλά νούμερα, μέχρι το 8 (=διάδρομοι κολύμβησης)!! Φορέσαμε και χωματιστά (=χρωματιστά) σκουφάκια!
-και τι κάνατε εκεί με τα σκουφάκια;
-κολυμπήσαμε
-εσύ κολύμπησες;
-ναι, όλοι μαζί! Ο Νίκος μόνο δεν κολύμπησε, δεν ήθελε! Ήταν στο νούμερο 2! Εγώ ήθελα να πάω στο νούμερο 7, αλλά δεν γινόταν, ήταν άλλο παιδάκι εκεί, ο Αναστάσης.
-έβαλες και σωσίβιο;
-όχι, δεν είχε σωσίβια, κρατούσαμε αυτά τα χώματα (=χρώματα) και τα χώματα ήταν σωσίβια!(=μακαρόνι κολύμβησης). Πολύ ωραία ήταν!