
Γλύκανε μωρή λίγο, μην είσαι σαν κακό ψόφο να ‘χεις!
Γλύκανε μωρή λίγο, μην είσαι σαν κακό ψόφο να ‘χεις!
Σου λέει κάτι η ατάκα από τους απαράδεκτους; Φυσικά και σου λέει!
Τι ζόρι τραβάνε όσοι έχουν καταπιεί κάνα δίλιτρο χυμό λεμόνι στην καθισιά τους; Έτσι τους αρέσει θα μου πεις.
Ωραία, και τι χρωστάμε οι υπόλοιποι να βλέπουμε αυτό το ξινισμένο, ληγμένο υφάκι κάθε τρεις και λίγο.
Μη μου πεις «να μην το βλέπεις»! Αυτό μπορώ να το σκεφτώ και μόνη μου, ναι δεν είναι η πρώτη μου επιλογή για παρέα! Τι να κάνω που κινούμαστε στα ίδια μέρη και αναγκαστικά θα το δω όμως!
Αρχικά απορούσα, μετά σκέφτηκα μπορεί να έτυχε, περνώντας τα χρόνια, είδα ότι πέτυχε!
First time it happens, second time it’s a coincidence, third time you are my enemy!
Αυτό το έλεγε εν εξάλλω ένας Διευθυντής μου κάποτε, κάθε φορά που, ξερωγώ, δε δαχτυλογραφούσα αρκετά γρήγορα ή δεν είχα γράψει επακριβώς αυτό που μου είχε υπαγορεύσει μέσα από το αυτοκίνητό του, από το κινητό του που δεν είχε καλό σήμα γιατί περνούσε μέσα από τούνελ!
Μετάαααα από πολλάααα χρόνια παρακολουθώντας ένα James Bond είδα ότι ήταν ατάκα από την ταινία! Έμεινα μ$λάκας! Με τρομοκρατούσε τόσα χρόνια με μια απλή ξεπατικωσούρα από ταινία του Χόλυγουντ. Κάνε ένα κλικ εδώ, να επανεξετάσεις τις εργασιακές σου συνθήκες!
Επανέρχομαι στην ξινίλα.
Καταρχάς, να πω ότι η οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική!
Κατά δεύτερον, φαντάσου να πρέπει να πηγαίνεις στη δουλειά σου, να συναντάς συχνά πυκνά ένα συγκεκριμένο άτομο και να μη σου λέει ούτε καλημέρα!
Την καλημέρα του Θεού ρε συ…την καλημέρα που τη λες και ας πέσει κάτω…
Την καλημέρα που, τι ψυχή έχει. Την καλημέρα, που για όνομα του Θεού, -επικαλούμαι και το όνομα του Θεού επί ματαίω- τη λες και, πώς να το πω, χωρίς να το σκεφτείς, αντανακλαστικά, αυθόρμητα.
Είναι και ελαφρώς awkward που θα λέγαμε και με τους international φίλους μου το να μπαίνεις στο ασανσέρ πχ που είναι και ένας κλειστός χώρος 2*2 και το βλέμμα του ατόμου να σε διαπερνάει λες και είσαι αόρατος όχι μόνο για να μη σου πει καλημέρα αλλά για να μην του πεις εσύ και αναγκαστεί να σου απαντήσει!
Τι φάση;
Και θα σε προλάβω τώρα, γιατί σκέφτεσαι « βρε μπας και δε γουστάρει τα μούτρα σου;»
Πρώτον, τα μούτρα μου τι; Τι έχουν τα μούτρα μου; Μια χαρά είναι όταν… δεν κρατάω μούτρα! Και δεύτερον, έκανα έρευνα κι έμαθα ότι αυτή η συμπεριφορά του ατόμου είναι γενική και όχι ειδική!
Και ότι υπάρχουν τύπου και πέντε άτομα μη σου πω, στα οποία κάνει την τιμή και τους μιλάει! Ανήκουν στην ελίτ που τους χαρίζει την καλημέρα και λίγες παραπάνω λέξεις!
Μην είστε μωρέ ξινοί… Έλα και έρχονται Χριστούγεννα. Μην έχετε αυτό το υφάκι το τόσο υπεράνω και σνομπίστικο. Δεν φαίνεστε κουλ, κουλοί φαίνεστε. Και αγενείς. Και αντιπαθητικοί.
Αυτά, μικρό το κείμενο σήμερα, ούτε 500 λέξεις. Μικρό αλλά θαυματουργό, σίγουρα ψυχοθεραπευτικό!
About Author

