Αγαπητό μου ημερολόγιο,  Σκέφτομαι και γράφω

Αποχαιρετώντας το 2018!

Μοιραστείτε το :

Τελευταία μέρα του 2018!

 Αχ, μας πήρε και μας σήκωσε ο χρόνος που φεύγει. Υποτίθεται ότι είμαι θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος, οπότε θα κρατήσω τις καλές στιγμές του, γιατί υπήρχαν κι αυτές, να μην είμαι άδικη, ούτε αχάριστη.

Όσον αφορά στις κακές, ειδικά για τις απώλειες που προσωπικά είχα, θα πάρω τον χρόνο μου, θα θρηνήσω με τον τρόπο μου και μετά θα τις βάλω σε ένα κουτάκι, θα κλείσω το καπάκι, θα το τοποθετήσω με προσοχή σε μια γωνίτσα του μυαλού μου και θα προχωρήσω παρακάτω.

Ανά διαστήματα θα το ανοίγω και ελπίζω να χαμογελάω κι όχι να κλαίω, αν και τα δάκρυα δεν είναι κακό πράγμα. Εμένα με ανακουφίζουν αρκεί να είμαι μόνη μου, γιατί έχω και αυτό το θέμα του «μη σε φέρω σε δύσκολη θέση, αν με δεις να κλαίω μπροστά σου».

Κάποια στιγμή βέβαια, θα πρέπει να το σταματήσω τούτο και να με βάλω πρώτη εμένα και τις ανάγκες μου. Πότε θα γίνει αυτό δεν ξέρω, που έγινα σαραντάρα κι ακόμα έχω το χούι μη στενοχωρήσω τον άλλο.

Τώρα που είπα σαραντάρα, θυμήθηκα τη Ρένα Βλαχοπούλου, ε να μη σου πετάξω και το άκυρό μου; Θεοί, είμαι μια Ρένα Βλαχοπούλου; Την είχα πάντα «μεγάλη» στο κεφάλι μου! Θα μου πεις, κάποτε θεωρούσες μεγάλους και τους τριαντάρηδες!

Ξεφεύγω από το θέμα μας όμως, το οποίο είναι ότι σε λίγες ώρες μια καινούρια χρονιά ξημερώνει.

Κατά τη διάρκεια αυτής εύχομαι να γίνουμε καλύτεροι, σε σύγκριση πάντα με τον εαυτό μας κι όχι με τους άλλους, να μας αγαπάμε και να μας φροντίζουμε, να είμαστε όσο πιο έντιμοι γίνεται και να υπολογίζουμε και τα αισθήματα των γύρω μας.

Να είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτά που έχουμε και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει κόσμος εκεί έξω που θα ήθελε να έχει τα δικά μας προβλήματα. Ναι, ναι, τα δικά μας προβλήματα.

Θα ευχηθώ επίσης, την πραγματοποίηση περισσότερων «θέλω», παρά «πρέπει» και για να είναι ολοκληρωμένη η ευχή θα βάλω αυτά τα δύο να μην είναι και ζωτικής σημασίας και αντικρουόμενα μεταξύ τους. Σε διαφορετική περίπτωση θα κοπανιόμαστε κάτω σαν το χταπόδι και αυτό μας κάνει καλό μεζεδάκι μεν, δε θα το απολαύσουμε οι ίδιοι, δε.

Ας κλείσουμε κύκλους που πρέπει να κλείσουν κι ας είναι δύσκολο. Αυτό το «αν» όλους μας έχει παιδέψει ιδίως όταν περιλαμβάνει ανθρώπους, δουλειές ή καταστάσεις που πολύ επιθυμούσαμε αλλά τελικά δε μας έκατσαν.  Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έχει να κάνει με την αξία μας.

Θα ευχηθώ το σημαντικότερο και μην το πεις κλισέ, που είναι η υγεία, σωματική και ψυχική. Αν έχουμε αυτήν εμείς και οι άνθρωποί μας, όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αργά ή γρήγορα! Αν κρίνω από τους ρυθμούς μου βέβαια,  σίγουρα θα ανοίξω την κουρτίνα με το «αργά». Χελωνίτσα με κωλοπιλάλα, τι φοβερός συνδυασμός!

The sky is the limit και κλείνοντας με αυτό, πάω να αγοράσω ένα κόκκινο βρακί, για να προ-σ-καλέσω την καλή τύχη!

Χρόνια Πολλά και Καλότυχη Χρονιά!

About Author

Μοιραστείτε το :