-
Οι τρεις χάριτες του Μίμη Βιτσώρη
Βρισκόμαστε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, εκεί, γύρω στο 1912, όπου έλαβε χώρα ο κάτωθι αυθεντικός διάλογος! «Τίνος είσαι εσύ, είπαμε;» ρώτησε ο Διευθυντής της Σχολής τον μαθητή, που ήρθε να διακόψει τη φοίτησή του. «Δημήτρης Βιτσώρης, του Αλέξανδρου και της Αικατερίνης Βιτσώρη, το γένος Βανδή» «Team Βανδή, σαν να λέμε δηλαδή» «Team Βίσση, ιδίως τα παλιά της, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας!» «Και ποιο είναι το θέμα μας; Γιατί εγκαταλείπεις τη Σχολή; Μας βρίσκεις λίγους για το ταλέντο σου;» τον ρώτησε, έχοντας στο πρόσωπο ζωγραφισμένο το υπέροχο ύφος της αυθεντίας. «Δε μου αρέσει το σύστημα εκπαίδευσης και τα στενά καλούπια. Θέλω να νιώθω ελεύθερος, να…
Μπορεί να σας αρέσει
Η υπέρβαρη βαλίτσα
Ο Ραφαέλε Μόντι και οι Sisters of Mercy
Ρόμπερτ και Κλάρα Σούμαν
-
Ο Θεόφιλος ο λαϊκος μας ζωγράφος που πληρωνόταν με ένα πιάτο φαγητό
Το τηλέφωνο που χτύπησε μία, δυο, τρεις φορές, τον ξύπνησε. Πού να πάρει, και έβλεπε τόσο ωραίο όνειρο… Τον είχαν αναγνωρίσει, λέει, ως μεγάλο ζωγράφο, και μάλιστα η φήμη του είχε βγει εκτός συνόρων. Ο Στρατής Ελευθεριάδης που οι φίλοι τον φώναζαν Τεριάντ είχε οργανώσει μια έκθεση με δικές του ζωγραφιές στο Παρίσι και είχαν κάνει πάταγο! Από αυτήν την έκθεση άρχισαν να τον παραδέχονται πρώτα στο εξωτερικό και μετά στο εσωτερικό. Δυστυχώς, όμως, ο Τεριάντ έκανε την Έκθεση, ένα χρόνο μετά τον θάνατό του. Κι αυτός ο Χάρος, δεν μπορούσε να περιμένει κάνα δυο χρονάκια ακόμα… Να προλάβαινε να ακούσει από το στόμα του Τάκη Μπαρλά να τον αποκαλεί…
-
Η εξαφάνιση της Μόνα Λίζα| Όλη η αλήθεια, δείτε το πριν το κατεβάσουν!
Χρόνια ατελείωτα με ζωγράφιζε ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και παρόλ αυτά, με έκανε μια σταλιά. Δεν πειράζει, άλλωστε, τα ακριβά αρώματα μπαίνουν σε μικρά μπουκαλάκια. Ήμουν περιζήτητη εξαρχής, και πριν καταλήξω στο Μουσείο του Λούβρου, έμενα στον Πύργο του Γάλλου ηγεμόνα Φραγκίσκου Α’ στο Φοντενεμπλό και στο ανάκτορο των Βερσαλλιών. Μάλιστα, για καποιο διάστημα, δε θέλω να σας σοκάρω αλλά κοιμόμουν με τον Μεγάλο Ναπολέοντα και την Ιωσηφίνα στο υπνοδωμάτιό τους. Ω, ναι! Ωραία η Γαλλία και τα γαλλικά φιλιά, τα κρουασάν, τα κρασιά και οι ωραίοι Σεφ… Η Έμιλι in Paris θα σας τα έλεγε καλύτερα, που επίσης ήρθε για λίγο αλλά έκατσε πολύ! Κάθομαι που λέτε και χαμογελώ…
-
Ο μελαγχολικός Έντουαρντ Χόππερ
«Τζοζεφίν, πώς σου φαίνεται;» ρώτησε τη γνώμη της γυναίκας του που ήταν και αυτή ζωγράφος και που, δε θα το πιστέψετε, όταν τον παντρεύτηκε το 1924 εγκατέλειψε τη δική της καριέρα για να ασχοληθεί με τη δική του. Απόφαση της ήταν αυτή μεν, συχνά γινόταν η αιτία των τσακωμών τους, δε. Αγαπούσε τον άνδρα της και εκτιμούσε πολύ το ταλέντο του, αλλά δεν μπορούσε να ξεχάσει, ούτε να προσπεράσει, ότι πριν τον γάμο τους, δικά της έργα βρίσκονταν σε γκαλερί δίπλα σε πίνακες των Πάμπλο Πικάσο και Αμεντέο Μοντιλιάνι. «Τι λες Τζο;» επέμεινε εκείνος, όσο εκείνη μελετούσε τον πίνακα που έδειχνε κάτι ξενυχτισμένους σε ένα νυχτερινό καφέ. «Θα τον ονομάσω…
-
Ο Γιάννης Τσαρούχης και το θιγμένο ναυτικό
Ο Τσαρούχης χάζευε τους ναύτες που είχε ζωγραφίσει στον πίνακα και χαμογελούσε όταν έλαβε μήνυμα στο κινητό του. Χαμογέλασε ακόμα περισσότερο, τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται, σκέφθηκε. Του είχε στείλει ο ένας από τους δύο εικονιζόμενους στον πίνακα. «Κατεβαίνει όλο το βασιλικό ναυτικό στο Ζάππειο. Αγριεμένο. Ανησυχώ για σένα», διάβασε και σταμάτησε να χαμογελάει. Εκείνη τη στιγμή τον πλησίασε η θεία του η Δέσποινα, η αδερφή της μητέρας του και γυναίκα του βασιλιά των κονιάκ, Μεταξά. Στο σπίτι τους, ένα περίφημο νεοκλασικό, έργο του σπουδαίου αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ, μεγάλωσε. Αρχικά, γιατί η μητέρα του θεωρούσε ότι λερώνει τους τοίχους με τις νερομπογιές και τις τέμπερές του και του φώναζε, όπως και…
-
Ο Σαλβαδόρ Νταλί και τα γλειφιτζούρια Chupa Chups!
Έχουμε 1958 κι ο Ισπανός Enric Bernat βρίσκεται μπροστά στους κριτές του DRAGONS’ DEN GREECE», το reality επιχειρηματικότητας του ΑΝΤ1, με παρουσιαστή τον Σάκη Τανιμανίδη. Έχει αρκετό άγχος γιατί πρέπει να τους πείσει να επενδύσουνε στην ιδέα του. Θέλει η μικρή ισπανική του επιχείρηση, να πάει Γκλόμπαλ! Σκάι ιζ δε λίμιτ! «Πες μας λίγα λόγια για σένα» του ζήτησε ο Τανιμανίδης για να τον χαλαρώσει. «Ο παππούς μου ήταν ζαχαροπλάστης, ο Joseph Bernat, και όταν τον χάσαμε, τα εγγόνια του κληρονομήσαμε εξ αδιαιρέτου την οικογενειακή επιχείρηση», ξεκίνησε να λέει. «Για να μην μπλέκει ο ένας στα πόδια του άλλου και τσακωθούμε, ξέρετε τι παθαίνουν οι οικογένειες με τα κληρονομικά, μοιράσαμε…
-
Γιαννούλης Χαλεπάς|Ταλέντο και πόνος, η ζωή του όλη
«Γιαννούλη, έρχεσαι;», ρώτησε ο Νικηφόρος Λύτρας τον πιτσιρικά, κλείνοντάς του το μάτι.Η χαρά που φώτισε το πρόσωπό του, έδωσε την απάντησή.Ο Λύτρας τον περνούσε περίπου είκοσι χρόνια αλλά είχε δει μια εργασία του στο μάθημα εικαστικών στο σχολείο και είχε εντυπωσιαστεί.Όντας ο ίδιος καλλιτέχνης και γιος μαρμαρογλύπτη που περιπλανήθηκε σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις των Βαλκανίων αναζητώντας την τύχη του πριν καταλήξει στην Τήνο, μπορούσε να αντιληφθεί το ταλέντο του μικρού και στενοχωριόταν που δεν ήταν άνετος να το εξασκεί στο σπίτι του.Γι αυτό τον έπαιρνε συχνά μαζί του να εξασκείται στο οικογενειακό του εργαστήρι.Ο Γιαννούλης, έτρεξε γρήγορα στην κουφάλα ενός δέντρου, μέσα στην οποία έκρυβε τον θησαυρό του. Καλέμι,…
-
Ο Θεόδωρος Ράλλης ζωγράφισε τον Επιτάφιο
«Θεόδωρε Ράλλη, τον πίνακά σας, αυτόν με τον Επιτάφιο, τον ψάχναμε εβδομήντα πέντε χρόνια μέχρι να τον βρούμε! Πείτε μας γι αυτόν. Τι συνέβη;»«Θα σας πω. Τον ολοκλήρωσα το 1893 και πριν προλάβει να στεγνώσει τον έστειλα στο Σαλόνι του Παρισιού, τον ναό των Ζωγράφων, που δεν μπαίνει όποιος και όποιος. Τον δέχτηκαν με τιμή, φυσικά!Είναι από τους αγαπημένους μου, αν και δεν ξεχωρίζω, όπως ένας γονιός δεν προτιμάει κάποιο από τα παιδιά του- αυτό που λένε με τα δάχτυλα, όποιο και αν κόψεις, το ίδιο πονάει».«Και από το Σαλόν ντε Παρί, πώς χάθηκαν τα ίχνη του;»«Αγοράστηκε το 1935 από έναν Παριζιάνο. Εγώ πέθανα το 1909, οπότε δεν είχα λόγο…
-
Μπερτ Μοριζό
«Πού ήσουν Μπερτ;» Η μητέρα της που την περίμενε πίσω από την πόρτα, ήταν έτοιμη να της τα ψάλλει.«Στο δάσος, μαμά, ζωγράφιζα τη φύση, τα χρώματα και τα αρώματα της», της είπε σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο, κάτι που όλες οι κοπέλες στην ηλικία της έκαναν.«Δεν πας καλά… σώνει και ντε να προκαλέσεις σκάνδαλο…», η μητέρα της είχε την αντίδραση που ήξερε ότι θα έχει, γι αυτό και το είχε σκάσει το πρωί από το παράθυρο.Ευτυχώς μένανε στο ισόγειο. Στον κήπο είχε συναντήσει τον πατέρα της που είχε βγει να σκαλίσει την τριανταφυλλιά του.Είχαν ανταλλάξει ένα συνωμοτικό βλέμμα, «δε σε είδα», της είχε πει, χαμογελώντας. Ο πατέρας της αντιλαμβανόταν τις…
-
Σοφία Λασκαρίδου| Η πρώτη Ελληνίδα ζωγράφος
Καλλιθέα, Μέγαρο Τσίλερ, Οικεία Λασκαρίδη«Κάνε μου τη χάρη να πεις στα κορίτσια, ότι το τσάι θα κρυώσει». Η Αικατερίνη Λασκαρίδη, η παιδαγωγός που είχε ιδρύσει το πρώτο «Ελληνικό Παρθεναγωγείο» στην Αθήνα και είχε φέρει την ιδέα του νηπιαγωγείου στην Ελλάδα, ζήτησε από την οικιακή βοηθό να φωνάξει τις κόρες της για την καθιερωμένη τους ιεροτελεστία του τσαγιού.Οι θυγατέρες της Ειρήνη και Μελπομένη, εμφανίστηκαν εκείνη την ώρα στη σάλα χωρίς την αδερφή τους τη Σοφία.«Ζωγραφίζει»; Ρώτησε η μητέρα τους.«Όχι, γράφει ημερολόγιο. Για τον Περικλή», απάντησε η Ειρήνη, η μικρότερη κόρη, χαχανίζοντας. Αναφερόταν στον Περικλή Γιαννόπουλο, διάσημο διανοούμενο και λογοτέχνη της εποχής που η αδερφή της είχε σχέση, κάτι που στις αρχές…
