Eurovision – after!
Με την Εurovision έχω να ασχοληθώ από εποχή shake it Saaaakiiiiiis και my number one Έλενας Παπαρίζου!
Μετά, λίγο που μεγάλωσα, λίγο τα αδιάφορα τραγούδια που στέλναμε, σταμάτησε να με ενδιαφέρει. Φέτος όμως, μου κίνησε πάλι το ενδιαφέρον, αφενός, γιατί το τραγούδι που θα στέλναμε μ’άρεσε, αφετέρου γιατί η Κύπρος κατέβαινε με δυνατό όνομα και κομμάτι, που θα αναλύσω παρακάτω!
Στην ελληνική συμμετοχή, μου άρεσε και η φωνή της Τερζή, και ο στίχος και η μουσική και ο συμβολισμός και και και ο Δημήτρης Βλάχος στο video clip! Στα πολύ συν!! Πόσο χάρηκα που τον ξαναείδα! Μα, πού χάθηκε αυτό το παλικάρι, το σαν τα κρύα τα νερά; Δημήτρη Βλάχο, πουυυυυύ είσαιιιιι;;; Γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα!!!
Όσον αφορά στο κυπριακό κομμάτι, είχα να ακούσω κάτι που να μ’ αρέσει από την εποχή του ζεύγους Ευριδίκης -Κοργιαλά που κατέβηκαν με το “Comme ci comme ca” , το οποίο αν με ρωτάς, άξιζε καλύτερη τύχη!
Τη Φουρέιρα, που λες, προσωπικά τη γουστάρω με τρέλα. Τα mainstream – dance τραγούδια της είναι ακριβώς το στιλ μου. Τη χορεύω την κοπέλα και μου αρέσει και σαν σκηνική παρουσία. Στο τελευταίο πιστεύω συμφωνούμε όλοι!
Και να σου πω και κατι άλλο; Τη συμπαθώ. Και δε με νοιαζει καθόλου που έκρυψε στην αρχή ότι είναι από την Αλβανία. Μπορώ άνετα να φανταστώ το μπούλινγκ που είχε φάει μικρό κοριτσάκι λόγω καταγωγής που σε συνδυασμό με τη φτώχια, είναι ένας υπέροχος συνδυασμός – not! Βρήκε την ευκαιρία, την άρπαξε από τα μαλλιά και δεν άφησε τίποτα να μπει εμπόδιο στην επιτυχία που την άξιζε γιατί έχει και το ταλέντο και ρίχνει και πολλή δουλειά, eyes on the target, που λένε. Περισσότερη ενσυναίσθηση και λιγότερη διάθεση για κράξιμο να είχαμε όλοι γενικώς, τι καλά που θα ήταν!
Το “Fuego” είναι “δυνατό” κομμάτι κι οταν το βάζει το MAD, δυναμώνω ένταση και χορεύω! Στο σαλόνι μου, μόνη μου, κουλουπού, τα ‘χουμε ξαναπεί!
Το βράδυ του ημιτελικού με τον άντρα μου βλέπαμε “suits”, αλλά όταν τελειώσαμε το τρίτο σερί επεισόδιο, το γύρισα μία στην ΕΡΤ, να δω τι γίνεται κι έπεσα ακριβώς πάνω στην έχουσα και το όνομα και τη χάρη, ΦουεγκοΦουρέιρα! Φοβερό timing! Μου άρεσε πολύ! Ντάξει, δεν ήταν και η Κάλλας αλλά κι εκεί δεν ήταν η σκάλα του Μιλάνου αλλά η Γιουροβίζιον! Επίσης, χοροπήδα εσύ 5 λεπτά πάνω στις τακουνάρες και χωρίς να τραγουδάς ταυτόχρονα κι έλα πες μου, αν είναι εύκολο!
Κορμάρα, προσωπάρα, κίνηση, φωτιά και λάβρα, απ’ όλα είχε! Λίγο το κεφάλι, ίσως να είχε μια υπερβολή στην κίνηση, αλλά εντάξει, δε με χάλασε.
Αργότερα, στην επανάληψη, είδα την εμφάνισης της Γιάννας της Τερζή. Δεν κατάλαβα τι έγινε, αλλά κρίμα. Χαντακώθηκε. Αρχικά, δεν ακουγόταν. Έπειτα, το μπλε χέρι κάτι, δεν ξέρω, εξαρχής δεν μου είχε φανεί καλή ιδέα, αλλά δε με άκουσαν!! Κάποιο εύρημα ήταν να γίνει και δεν έγινε, τέλος πάντων, δεν τους βγήκε! Πάντως είναι ένα πολύ καλό κομμάτι, αξιοπρεπές. Ένιγουέι, σιτ χάπενς.
Το Σάββατο δεν είδα τον διαγωνισμό, γιατί δεν είχα καταλαβει ότι ήταν αυτό το Σάββατο, ok, δε διεκδικώ τη νούμερο ένα Eurovision-Fanική θέση!
Θα είχα πορωθεί, γιατί η Φουρέιρα μ΄αρέσει, αλλά την ΚΥΠΡΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ! Έμαθα ότι βγήκε δεύτερη! Κρίμα, στις καρδιές μας, είσαι πρώτη!
PS, i love you, το νικήτριο κομμάτι της Netta, το “Toy” είναι πολύ καλό, ανεβαστικό! Το ακούω -και αυτό- απο το MAD και το χορεύω επίσης. Έχει και μήνυμα, αφορά στις γυναίκες που έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση.
Τα άλλα τραγούδια δεν τα ξέρω, οπότε δεν μπορώ να τα σχολιάσω!
Αυτά, λοιπόν! Μέχρι την επόμενη φορά που θα μου κινήσει το ενδιαφέρον κάποια συμμετοχή!