Μια βραδιά στου Βαρθακούρη!

Θυμάσαι που σου έλεγα ότι είμαι φαν του Χάρη Βαρθακούρη; Ε, το θυμάσαι, δεν είσαι η Dory του Finding Nemo, πρόσφατα στο έλεγα εδώ!

Λογικό επακόλουθο ήταν λοιπόν να έχω τον νου μου στις εμφανίσεις του – αλλιώς τι σόι stalker είμαι ( :Ρ)!

Όταν έμαθα ότι θα τραγουδήσει εδώ παραδίπλα μου, στο Bookabar στο Μαρούσι, λέω να η ευκαιρία να ξεμουχλιάσουμε λίγο!

Και δεν το είπα μόνο, το έκανα κιόλας κι όντως βγήκα έξω βράδυ χωρίς… λόγο, τουτέστιν, να έχει κάποιος γενέθλια, γιορτή, επέτειο, κάτι άλλο! Βγήκα απλώς για να διασκεδάσω, λες κι είμαι τριάντα χρονών ξερωγώ!

Εν τω μεταξύ, δεν ξέρω τι γνωριμίες πιστεύει ο γιος μου ότι έχω κι εκεί που τον προετοίμαζα ψυχολογικά ότι θα βγω, ακολούθησε ο κάτωθι διάλογος:

– Το βράδυ, η μαμά θα βγει με τις φίλες της, θα πάει στον Χάρη…

-ΣΤΟΝ ΧΑΡΥ ΠΟΤΕΡ;;;;;;;;;;;;ΝΑ ΕΡΘΩ ΚΙ ΕΓΩ;;;

– Ηρέμησε παιδί μου, στο Χάρη Βαρθακούρη θα πάω

-Βαρθακούρη;

-Είναι ένας μουσικός, ένας τραγουδιστής, που αρέσει στη μαμά

-Σαν τον Σάκη Ρουβά και τον Σταβέντο;

-Εεεε, περίπου!

Προσπερνώ στο γρήγορο τις υπόλοιπες λεπτομέρειες, όπως ότι με πήρε ο ύπνος στο κρεβάτι των παιδιών, εκεί που έκλεισα απλώς για ένα λεπτάκι τα ματάκια μου να τα ξεκουράσω, ότι πετάχτηκα αναμαλλιασμένη και άρχισα να βαφωπλενωντύνομαι σαράντα λεπτά πριν το ραντεβού (και δεν άργησα, να σημειωθεί αυτό!), ότι μπήκα στον πειρασμό να στείλω στις φίλες “μήπως να το ακυρώσουμε μωρέ/ να το κάνουμε μια άλλη φορά”, ότι το ζάλισα κάνοντας ντιμπέιτ με τον εαυτό μου για το αν θα οδηγήσω ή όχι, ξέρεις τη θεματάρα μου με την οδήγηση (πήρα ταξί τελικά) και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα!

Περάσαμε κα τα πλη κτι κά! Καλά που πήγα!

Μαζί με τον Βαρθακούρη ήταν κι ο Παναγιώτης Ραφαηλίδης και κάναν(μ)ε τρελό κέφι!

Άκουσα τραγούδια που με έκαναν να νιώσω πολύ νέα και που δεν περίμενα να ακούσω, βλέπε «μούρη με έχεις κάνει καψούρη», όπου όουμιτζι, θυμόμουν όλα τα λόγια!

Χορέψαμε από το “You‘re my lover, undercover / You‘re my secret passion and I have no other …” μέχρι «ντάρι ντάρι στο γιαλό πετούν οι γλάροι» και τα συνοδευτικά νησιώτικα. Αν έλεγε και τον “Καπετανάκη που έχει ντούγκλα στο μουστάκι” θα νόμιζα ότι βρίσκομαι στον Άη Στράτη!

Και φυσικά, καρααπολαύσαμε τραγουδάρες, όπως:

«Έρωτας είναι θαρρώ», «γέμισε η ζωή μου βράδια αξημέρωτααααααα» «μετά από σένα πού, πες μου να πάω πουυυυυύ» και «έχεις κάνει τη ζωή μου κόλασηηηη»!

Αχ, τι ωραία που περάσαμε!

Ανέβασα και κάτι βίντεο εκεί στο προφίλ μου που τραγουδούσαμε μερακλωμένες, εν γνώσει μου ότι φαλτσάρω! Τι να κάνουμε δε γεννηθήκαμε όλοι καλλίφωνοι! Έκαστος στο είδος του!

Παρεμπιπτόντως, απορώ με την τόση φαλτσοσύνη μου, γιατί έχω κι ένα κάποιο μουσικό αυτί!

Μπορεί να το επιβεβαιώσει η Φράου δασκάλα της μελόντικας στο Β Γυμνάσιο – Λύκειο Αγ. Παρασκευής (αν διαβάζει καμιά συμμαθήτρια, πείτε το όνομά της, γιατί έφαγα κόλλημα τώρα και θα το σκέφτομαι μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία) και ο δάσκαλος μου στο πιάνο, ο κ. Γιάννης!

Ο ίδιος ο Χάρης είναι αυτό που βλέπεις και στη σελίδα του, στη ξαναθυμίζω, είναι αυτή, εντελώς ακομπλεξάριστος και φιλικός και με πολύ χιούμορ. Και φωνάρα ρε σεις!

Και αυτά δεν του τα στέρησαν ούτε ο βήχας, ούτε οι ιώσεις που τον ταλαιπωρούν εδώ κι ένα αρκετά μεγάλο διάστημα.

Ok προφανώς δεν την ξεδίπλωσε τη φωνή μέχρι εκεί που θα μπορούσε αν ήταν υγιής, αλλά, ακόμα και άρρωστος, είναι φωνάρα!

Είχανε και χημεία με τον Παναγιώτη τον Ραφαηλίδη, κάνανε και τα αστειάκια τους, απολαυστικότατη βραδιά!

Ήπιαμε τα ποτάκια μας, χορέψαμε, γελάσαμε, καταδιασκεδάσαμε!

Βγάλαμε και τις φωτό μας μετά με τον Χάρη, που είναι συμπαθέστατος! Πώς λέμε ρε παιδί μου «ψώνιο»; Καμία σχέση! Και -μεταξύ μας- θα μπορούσε να την ψωνίσει γιατί οι μετοχές του είναι πολύ ψηλά αυτό το διάστημα! Εδώ βλέπεις υφάκι σ’ άλλους κι άλλους!

Α και θα κλείσω με αυτό: Με το που ξεκίνησε να τραγουδάει, την πρώτη – δεύτερη μπαλάντα, την αφιέρωσε στη γυναίκα του!

Πόσο ρομαντικό! Τρελαίνομαι όταν οι άντρες εκφράζουν τα συναισθήματά τους, χωρίς μα μου σου του, χωρίς να τους τα βγάζεις με το τσιγκέλι.

Αυτά! Σε επόμενη εμφάνισή του, να έχεις το νου σου! Πήγαινε! Θα περάσεις πολύ καλά!

About Author