Ο Ξεχωριστός Μέλλιος! |Παραμύθι για τη Διαφορετικότητα
Τη Δευτέρα 14 Δεκέμβρη 2020 έκανα το πρώτο μου live!
Βέβαια, καλό θα ήταν να ξεκινήσω το κείμενο αυτό λέγοντας πρώτα ότι έγραψα βιβλίο! Που εκδόθηκε!
Ναι, θα ξεκινήσω με αυτό.
Έγραψα κι εκδόθηκε ένα βιβλίο! Παραμύθι, πιο συγκεκριμένα! Κι ακόμα πιο συγκεκριμένα, «Ο Ξεχωριστός Μέλλιος»! Με δύο λάμδα! Σαν τα δύο πτερύγια που έχει αντί του ενός, όπως όλοι οι ιππόκαμποι! Γιατί ο Μέλλιος είναι ιππόκαμπος. Ξεχωριστός, όπως λέει και ο τίτλος του!
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παρισιάνου! Με τεράστια ποικιλία σε επιστημονικές εκδόσεις βιβλίων του ιατρικού και φαρμακευτικού κλάδου, και σχετικά πρόσφατα και του παιδικού, έγινε η οικογένεια του Ξεχωριστού Μέλλιου!
Ο Εκδοτικός αξιολόγησε ότι απευθύνεται σε ηλικίες 6+ αλλά γνωρίζω πολλά τετράχρονα που τον λατρεύουν! Πέρα από την κόρη μου, έτσι; Αυτό οφείλεται στην εικονογράφηση που είναι παραμυθένια και μαγνητίζει τα παιδικά βλέμματα! Όλοι γνωρίζουμε ότι η εικονογράφηση είναι το Α και το Ω σε ένα παιδικό βιβλίο!
Ο Παναγιώτης Τσαούσης που είναι βραβευμένος κομίστας, εικονογραφεί κόμικ δηλαδή, ζωγράφισε, κυριολεκτικά ζωγράφισε σε ακουαρέλα, τις εικόνες κι έδωσε μορφή στην ιστορία μου!
Το παραμύθι μου διαθέτει και audiobook! Αμέ! Το αφηγείται μοναδικά, υπέροχα και… ξεχωριστά, η ηθοποιός η Λίνα Σακκά! Έχει και μουσικό χαλί και τραγούδι από τη Βίκυ Παπαηλιού!
Όλα κι όλα, μου το φρόντισε και μου το πρόσεξε πάρα πολύ ο Εκδοτικός μου Οίκος! Να παινέψουμε και το σπίτι μας! Όχι για να μην πέσει να μας πλακώσει, αλλά γιατί το αξίζει!
Η ιστορία αφορά σε ένα μικρό κόκκινο ιππόκαμπο -γιατί κόκκινο και γιατί Ιππόκαμπο, με ρώτησαν στο live- μα δε θα μπορούσα να διαλέξω άλλο από το αγαπημένο μου χρώμα, της αγάπης, του πάθους, της δράσης, της ενέργειας, της δύναμης. Ένα από τα τρία βασικά χρώματα! Πρωταγωνιστής των χρωμάτων! Ξεχωρίζει από όλα τα άλλα!
Έπειτα γιατί ιππόκαμπος; Μα είναι αξιαγάπητα τα Ιπποκαμπάκια! Είναι πολύ… ξεχωριστά ψάρια, έτσι δεν είναι; Γιατί ο ιππόκαμπος είναι ψάρι, το ξέρατε; Γράφω μερικές πληροφορίες για εκείνον και τις νύμφες (νεράιδες) της θάλασσας πριν ξεκινήσει η ιστορία!
Βέβαια, όλα αυτά στο live δεν τα είπα. Εκεί απαντούσα σχεδόν μονολεκτικά! Αφού θυμόμουν να αναπνέω πάλι καλά!
Όχι ότι είχα άγχος, μη φανταστείς, απλώς χέρια, κεφάλια, ολόκληρη, αν και καθιστή, πήγαιναν πέρα δώθε, λες και βρισκόμουν σε τρικυμία!
Και με την τελευταία λέξη, δίνω πάσα για να σου πω ότι το παραμύθι μου, διαδραματίζεται στο βυθό, γιατί είμαστε της θάλασσας οικογενειακώς! Θυμίζω ότι η αδερφή μου είναι πρωταθλήτρια στην άπνοια, δες εδώ!
Επίσης, είμαι η μισή νησιώτισσα, και λόγω της ιδιαίτερης σχέσης που είχα με τη γιαγιά μου την Ευτέρπη και που εξαιτίας της ο Άη Στράτης κυλάει μέσα μου,ήταν μονόδρομος το παραμύθι μου να είναι θαλασσινό!
Ο Μέλλιος που λέτε, θα ήθελε να τρέχει σφαίρα, όπως όλοι οι Ιππόκαμποι. Όμως εκείνος δεν είναι σαν όλους τους άλλους Ιππόκαμπους.
Τα δύο μικρά πτερύγια που έχει αντί του ενός μεγάλου, τον κάνουν να κολυμπάει αργά κι αυτό τον στενοχωρεί και τον κάνει να αισθάνεται μειονεκτικά.
Όταν όμως αυτός, μόνος απ’ όλα τα πλάσματα του βυθού, συναντάει μια νεράιδα που μάλιστα χρειάζεται τη βοήθειά του όλα αλλάζουν!
Είναι ένα παραμύθι για την αυτοπεποίθηση, την αυτοεκτίμηση, την προσαρμοστικότητα και την αποδοχή του εαυτού μας. Όλα αυτά!
Μηνύματα που ήθελα να περάσω στον γιο μου -και την κόρη μου εννοείται, απλώς τότε που του το έλεγα, η μικρή ήταν μωρό- αλλά και σε μένα την ίδια.
Τα λέω να τα ακούω, που λένε!
Του το είπα ένα βράδυ που είχαμε τελειώσει το διάβασμα του -μπορεί και- εικοστού παιδικού βιβλίου και θέλοντας να καθυστερήσει κι άλλο τον βραδινό ύπνο μου είπε «μαμά, πες μια ιστορία από το κεφάλι σου» και είπα «να, η ευκαιρία! Θα του περάσω αυτά που θέλω μέσω της παραμυθένιας οδού»!
Έκτοτε, του είπα κι άλλες ιστορίες «από το κεφάλι μου», αν και η ευκολία μου βρίσκεται σε πιο ενήλικα στόρις, ευθυμογραφήματα, κουλουπού.
Ο Μέλλιος έγινε ο αγαπημένος του και μου τον ζητούσε τόσες φορές που μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να άρεσε και σε άλλα παιδάκια!
Χωρίς να το πολυσκεφτώ, πρώτη φορά μου ξανασυμβαίνει, τον έγραψα σε χαρτί, ακριβώς όπως του το έλεγα κι όπως όλες οι μαμάδες μιλάμε στα παιδιά μας, και τον έστειλα για αξιολόγηση με αποτέλεσμα τώρα να τον κρατώ βιβλίο στα χέρια μου!
Χριστουγεννιάτικο δώρο!
Ένα όνειρό μου, κι εν μέσω καραντίνας, έγινε πραγματικότητα!
Η παρουσίαση του Μέλλιου, για ευνόητους λόγους, έγινε διαδικτυακά, σε πλατφόρμα ζουμ.
Εκείνη τη μέρα σχεδίαζα να οργανωθώ με την ησυχία μου, να αφήσω τους αυθορμητισμούς στην άκρη, να κάνω καμιά πρόβα στον καθρέφτη, κανά διαλογισμό στο σαλόνι μου και τα σχετικά!
Αυτά σχεδίαζα! Κι ο Μέρφυ γέλασε!
Όχι μόνο έπρεπε να πάω στο γραφείο, αλλά αποφασίστηκε εκείνη ακριβώς τη μέρα να γίνει κι η μετακόμιση της εταιρείας που εργάζομαι. Αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Νόμιζα.
Σχολώντας λοιπόν, Run Lola Run! Τρέχω τρεχάλα από το νέο μου γραφείο που βρίσκεται -εννοείται- πιο μακριά απ΄ότι το παλιό, να προλάβω το live! Φαντάζεστε να έλειπα από την παρουσίαση του παραμυθιού μου;
Μπαίνω ασθμαίνουσα στο φουντουκόσπιτο και λέω «γρήγορα το λάπτοπ»!
– ΑΑΑΑΑ, δεν τα μαθες; Μου λέει ο σύζυγος!
– Τι;;;;;;
– Κάτι πάτησε το φουντούκι κατά τη διάρκεια του μαθήματος και κόλλησε το λάπτοπ!
-Και τώρα;;;;;
– Του κάνω ριμπούτ, ριστάρτ, φορμάτ (κάτι τέτοιο είπε, πάντα μου μοιάζουν κινέζικα αυτά!)
– ΑΑΑΑΑΑ, λιποθυμώ!
– Μη λιποθυμάς, έφερα το δικό μου από το γραφείο μου και θα μπεις από κει! Τώρα το ετοιμάζω!
– Α, πάλι καλά, οκ, πάω να βάλω κανα κραγιόν κι …
– Όχι ρε γαμwτο
– Τιιιιι;;; Τιιιι έγινε;;;
– Δε βρίσκει την κάμερα, λέει.
– Πλάκα κάνεις; Σε δέκα λεπτά πρέπει να έχω συνδεθεί.
– Ε, προσπαθώ. Μα τι έπαθε, λειτουργούσε πριν λίγο.
– ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
– Να μπεις από το κινητό σου;
– Δεν έχει μπαταρία
– Θα το φορτίσουμε
– Έχει σπάσει το τρίποδο, πού θα το στηρίξουμε
-Πάω να πάρω της μαμάς μου (τα καλά της οικογενειακής πολυκατοικίας)
Εν τω μεταξύ, τικ τακ τικ τακ, ο χρόνος να κυλάει πιο γρήγορα από το συνηθισμένο!
Μην τα πολυλογώ, στο παραένα, με το λάπτοπ της μαμάς του άντρα μου, συνδέθηκα!
Να τρέμω σαν…ψάρι.
Να νιώθω την καρδιά μου έτοιμη να βγει έξω από το σώμα μου.
Στο όλο άγχος που είχα ήρθε να προστεθεί κι ότι δε βρίσκαμε τη μία ομιλήτρια. Είχε συνδεθεί μεν, δεν τη βλέπαμε δε!
Επίσης, λάμβανα μηνύματα από αρκετούς ότι δεν μπορούν να συνδεθούν, ότι δεν υποστηρίζει την πλατφόρμα ο browser, ότι χάνουν την παρουσίαση, τι να κάνουν, γκλιν γκλον το κινητό, ένας χαμούλης!
Τελικά, έστειλα στις κολλητές μου να ανοίξουν κάμερα, όπως κι αν ήταν, με πιτζάμες, μαλλί ζούγκλα, και τα σχετικά! Ήθελα να τις βλέπω για να παίρνω θετική ενέργεια, αποφάσισα ότι όποιος συνδέθηκε, συνδέθηκε, έβαλα το κινητό στο αθόρυβο & let the show begin!
Όπως είχα πει και σε βίντεο που ανέβασα στα social media την προηγούμενη μέρα του event, δεν τα πάω καλά με τα live, με τα φώτα μπροστά στις κάμερες.
Πρέπει να είναι πολύ σημαντικός ο λόγος για να βγω να μιλήσω μπροστά σε κόσμο. Τόσα χρόνια που προσπαθούσα να περνάω απαρατήρητη, ει δυνατόν αόρατη, δεν ξεπερνιούνται έτσι εύκολα!
Όπως έλεγα λοιπόν στο βίντεο της προηγούμενης ημέρας και βγήκα αληθινή, τα άτομα που με πλαισίωναν ήταν τα καλύτερα που θα μπορούσα να έχω.
Το τέλειο team κι ας μην γνωρίζονταν όλοι μεταξύ τους.
Οκ, την ηθοποιό Λίνα Σακκά, την ξέρουν οι πάντες! Μίλησε τόσο θερμά και αληθινά για το Μέλλιο….Η αλήθεια είναι ότι τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή, που της τον έδειξα στο στέκι μας, το Marlin’s House!
Επίσης, με τίμησαν τρεις mom Bloggers :
Χρυσή Πετρακοπουλου
https://blisseekingmom.blogspot.com
Σωτηρία Γκαλαμέλου
υπεύθυνη του www.mamasou.gr
Σωτηρία Μπιλιανού
www.mylittleworld.gr
Ο δάσκαλος μου στη δημιουργική γραφή, Σπύρος Κοπανιτσάνος, Θεατρολόγος κι επικεφαλής στην Καλλιτεχνική Ομάδα Δρώμενο, είπε υπέροχα λόγια επίσης!
Με τον Σπύρο ξεκίνησα πριν δύο μήνες μαθήματα παραμυθιού και είχα μεγάαααλο άγχος όταν του έδωσα το βιβλίο να το διαβάσει.
Ναι, πρώτα κυκλοφόρησε ο Μέλλιος και μετά πήγα να κάνω μαθήματα παραμυθιού! Ανάποδα!
Μας συντόνιζε ο ηθοποιός Ιορδάνης Καλέσης, εκ μέρους των Εκδόσεων Παρισιάνου.
Δε θα μπορούσα να έχω κανει καλύτερη επιλογή ανθρώπων για να μιλήσουν για τον Μέλλιο και κατ’ επέκταση για μένα.
Τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
Η στιγμή που με έκανε να συγκινηθώ ακόμα περισσότερο, εκεί που θεωρούσα ότι δεν έχει άλλο, ήταν η παρέμβαση από το βαφτιστήρι μου, που μου ευχήθηκε καλή επιτυχία.
Η πιο ωραία έκπληξη! Έλιωσα! Παραλίγο να βάλω τα κλάματα επιτόπου!
Στο τέλος, αποφορτίστηκα εντελώς με τον Ιορδάνη που κλείνοντας την όλη συζήτηση έδωσε στον κόσμο ραντεβού για την επόμενη Πέμπτη στην ίδια πλατφόρμα να μιλήσουν για ένα βιβλίο φαρμακευτικής νανοτεχνολογίας! Ο παραμυθένιος Μέλλιος έδωσε πάσα σε ένα επιστημονικότατο βιβλίο!
Με το που τελείωσε η παρουσίαση, τα έκλεισα όλα απερίσκεπτα, χωρίς να δω τσατ, χωρίς να δω τίποτα. Παραλίγο να σκάσω γι’ αυτό, αλλά ευτυχώς ήμουν τυχερή! Οι πανταχού παρούσες στη ζωή μου κολλητές μου, είχαν φροντίσει για όλα.
Και το τσατ τράβηξαν πριντ σκριν και έτσι μπόρεσα να δω όλα αυτά τα υπέροχα μηνύματα και να λάβω τη θετική ενέργεια και τους συμμετέχοντες τράβηξαν και βίντεο τράβηξαν και απ’ όλα!
Κάπου εδώ θέλω να πω ότι είδα πολύ αγαπημένα πρόσωπα ανάμεσα στους συμμετέχοντες και αυτό μου έδωσε έξτρα χαρά!
Ευχαριστώ τους πάντες που κάναν το όνειρό μου πραγματικότητα, ώστε να κρατώ στα χέρια μου τώρα το ολόδικό μου παραμύθι, ευχαριστώ όσους το στήριξαν καθ΄όλη τη διαδικασία -δεν ξεχνώ- και ευχαριστώ κι όσους το αγοράζουν!
Σαν να βγάζω λόγο στα Όσκαρ, ένιωσα τώρα!
Τον “Ξεχωριστό Μέλλιο” τον βρίσκουμε στα βιβλιοπωλεία και φυσικά στο site των Εκδόσεων Παρισιάνου!
Ανυπομονώ να ακούσω τη γνώμη σας!
Μακάρι να αγαπηθεί ο Μελλάκος και να ταξιδέψει μακριά!
Και να μη ξεχνάμε, στους ξεχωριστούς συμβαίνουν ξεχωριστά πράγματα!