Αγαπητό μου ημερολόγιο,  Σκέφτομαι και γράφω

Οδήγηση μετ’ εμποδίων!

Μοιραστείτε το :

Σήμερα, πουρνό πουρνό, πάμε με το φουντούκι να πάρουμε το  μικρό αυτοκινητάκι μας και να πάμε σχολείο!

Εμπόδιο 1

Κάποιος άνθρωπος είχε παρκάρει από πίσω μου! OMG!

Ευτυχώς είδε το Ν στο παρμπρίζ, μου άφησε χώρο και δεν μου κόλλησε, άλλα όχι τόσο χώρο όσο χρειάζομαι εγώ συγκεκριμένα. Μπροστά μου είχε και άλλο αυτοκίνητο, οπότε αναγκάστηκα πρωί πρωί και με το παιδί μέσα στο αμάξι, να μάθω να κάνω μανουβρίτσες.. λίιιγο πίσω, όλο το τιμόνι αριστερά και μπροστά, ξανά πίσω και όλο το τιμόνι δεξια και μετά όλο αριστερά και μπροστά και φύγαμε!

Χάρηκα που τα κατάφερα, γιατί η πρώτη και αυθόρμητη κίνηση μου ήταν να πάρω τηλέφωνο τον μπαμπά μας, να έρθει να μας πάρει!

Ξεκινάμε λοιπόν από το κλασσικό δρόμο που γνωρίζω για το σχολείο και τι να δώ;

Εμπόδιο 2

Λαϊκή..  OMG!

Στριμώχνομαι, ακουμπάω και κάνα πάγκο, αγκομαχώντας τελοσπάντων τα καταφέρνω να βγώ στον κεντρικό δρόμο! Το φουντούκι όλη αυτή την ώρα διασκέδαζε «καρότα έχει η λαϊκή, κολοκυθάκια βλέπω, να και οι μπανάνες, καλά όλο λαχανικά -λαχανικά; Που είναι τα μπισκότα και οι σοκολάτες?»

Τα καταφέρνουμε, φτάνουμε σχολείο, υπήρχε και χώρος να αφήσω αυτοκίνητο, μια χαρά! Τώρα όμως;

Εμπόδιο 3

Πώς θα φτάσω στην αλάνα για να αφήσω το αυτοκίνητο και να πάρω το τραίνο, αφού ο  δρόμος που γνωρίζω είναι κλειστός από την Λαϊκή; Προσπαθώ να θυμηθώ πως μας πάει ο Λ, αμφιταλαντεύομαι αν μπορώ να τα καταφέρω και τελικά αντιστέκομαι να τον πάρω τηλέφωνο και να του πω «δεν μπορώ» και βάζω μπρός τη μηχανή!

Σε ένα δύσκολο σημείο, που έπρεπε να διασχίσω κάθετα τη λεωφόρο (είμαι στη κάθοδο της λεωφόρου, έχω ανάψει φλάς και περιμένω να με αφήσουν από το αντίθετο ρεύμα της ανόδου για να στρίψω), ευτυχώς υπήρχαν μπροστά μου αυτοκίνητα που πήγαιναν στην ίδια κατεύθυνση και τους ‘κόλλησα’, οπότε με το που έστριψαν, έστριψα και εγώ μαζί τους, αλλιώς θα περίμενα εκεί μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία!

Μετά από ατελείωτα στενάκια με διάφορα STOP, άλλα κρυμμένα και άλλα φανερά, μετά από κάνα δυο κύκλους, μετά από μια κυρία που με πίεσε γιατί ήθελε σώνει και ντέ να με προσπεράσει,  ενώ δεν χωρούσε  να μπει μπροστά μου, τα κατάφερα και βγήκα  στην αλάνα!

 

About Author

Μοιραστείτε το :