10 ερωτικά ποιήματα για το φιλί!

Έχω ξαφνιαστεί ευχάριστα από την επισκεψιμότητα που έχει η ανάρτηση με τα 20 ερωτικά ποιήματα που με συγκλονίζουν!

Την έβαλα για τα “μάτια μου μόνο”, που λένε, αλλά είδα ότι τελικά είμαστε πολλοί!

Έτσι σκέφτηκα να βάλω λίγη ακόμα ποίηση στο Blog, με ποιήματα που αφορούν στο φιλί!

Διότι σαν το φιλί δεν έχει! Κάπου διάβασα ότι η ζωή αξίζει για εκείνα τα δευτερόλεπτα πριν το πρώτο φιλί!

Για πάμε να δούμε μερικά … ποιητικά και πολύ «ερωτευμένα» φιλιά!

Το πρώτο και το τελευταίο είναι συγκλονιστικά!

Το τελευταίο δε, τραγουδισμένο μοναδικά από την Ελευθερία Αρβανιτάκη, έχει και γνωστή ιστορία πίσω του, από αυτές τις ιστορίες που προσωπικά με καθηλώνουν. Οι μεγάλοι έρωτες με καθηλώνουν.

Θα του κάνω αφιέρωμα κάποια στιγμή του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη!

1. Επιτύμβιο – Κική Δημουλά

Κάθε φιλί που δίνεται,  

μα κάθε ανεξαιρέτως  

ένα τοις εκατό αποτελείται από αιωνιότητα  

κι όλο το άλλο από τον κίνδυνο 

 να ’ναι το τελευταίο.

Αλλά και τελευταίο  

ακόμα πιο φιλί θα λέγεται  

όσο καιρό τουλάχιστον  

θα το τραβολογάνε  

η μνήμη από τη μιά μεριά  

η λήθη από την άλλη  

η καθεμιά δικό της θεωρώντας το  

ώσπου ο δίκαιος Σολομών  

για να φανεί ποιανής δικό της είναι  

στη μέση θ’ απειλήσει να το κόψει  

μισό να πάρει η μιά  

μισό η άλλη  

κι όποια απ’ τις δυο κάθε φορά –ποτέ δεν είναι η ίδια– ουρλιάξει μη.  

Κάθε φιλί  

αποτελείται εξολοκλήρου από τον κίνδυνο  

να ’ναι το τελευταίο.  

Διαρκές είναι μόνο εκείνο το φιλί που ουδέποτε εδόθη.  

Σοφές, ειρηνικά το νέμονται  

η αναμονή και η παραίτηση 

άνθη αντίπαλα οι δυό τους 

σε κοινό συμβιβασμένο ανθοδοχείο κενοτάφιο στολίζουν.

2. Από το βιβλίο “Εστραβαγάριο” – Πάμπλο Νερούντα 

Απ’ όσα πράγματα έχω δει,  

μονάχα εσένα θέλω να εξακολουθώ να βλέπω,  

απ’ ό,τι έχω αγγίξει, μονάχα το δέρμα σου θέλω ν’ αγγίζω:  

αγαπώ το πορτοκαλένιο γέλιο σου,  

μ’ αρέσεις την ώρα που κοιμάσαι.  

Πώς να γίνει, αγάπη, αγαπημένη, 

 δεν ξέρω οι άλλοι πώς αγαπάν,  

δεν ξέρω πώς αγαπήθηκαν άλλοτε,  

εγώ σε κοιτάζω και σε ερωτεύομαι,  

κι έτσι ζω, φυσικότατα ερωτευμένος.  

Μ’ αρέσεις κάθε βράδυ και πιο πολύ.  

Πού να ‘ναι; όλο ρωτάω αν λείψουν μια στιγμή τα μάτια σου.  

Πόσο αργεί! σκέφτομαι και με πειράζει.  

Αισθάνομαι φτωχός, ανόητος και θλιμμένος, και φτάνεις εσύ κι είσαι θύελλα που φτερούγισε μέσα απ’ τις βερυκοκιές.  

Γι’ αυτό σ’ αγαπώ κι όχι γι’ αυτό, για τόσα πράματα και τόσο λίγα, κι έτσι πρέπει να ‘ναι ο έρωτας μισόκλειστος και ολικός, ιδιάζων και τρομαχτικός, σημαιοστόλιστος και πενθοφορεμένος,  

μέχρι..  

λουλουδιασμένος σαν τ’ αστέρια και χωρίς μέτρο – όριο, σαν το φιλί.  

 3. Άσμα ασμάτων – Μ. Γκανάς

Φιλί του πάθους: 

Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με 

Κρύψου μέσα μου, κατοίκησέ με. 

Θα το νηστέψω το φιλί ώσπου να με φιλήσεις            

4. «Γυμνό σώμα» (απόσπασμα) – Γ. Ρίτσος 

…Ένδοξοι κι άδοξοι συναντημένοι κάποτε στον ίδιο σφυγμό.
Δεν κάνει ο έρωτας διακρίσεις.
Ούτε απόψε πανσέληνος.

Ούτε απόψε πανσέληνος.
Ένα κομμάτι λείπει.  

Το φιλί σου.  

5. Εαρινή συμφωνία (απόσπασμα) – Γ. Ρίτσος

Χαρά χαρά.

Δε μας νοιάζει

τί θ’ αφήσει το φιλί μας

μέσα στο χρόνο και στ τραγούδι.

Αγγίξαμε

το μέγα άσκοπο

που δε ζητά το σκοπό του.

Ὁ Θεός

πραγματοποιεί τον εαυτό του

στο φιλί μας.

Περήφανοι εκτελούμε

την εντολή του απείρου.

Ένα μικρό παράθυρο

βλέπει τον κόσμο.

Ένα σπουργίτι λέει

τον ουρανό.

Σώπα.

Στην κόγχη των χειλιών μας

εδρεύει το απόλυτο.

Σωπαίνουμε κι ακούμε

μες στο γαλάζιο βράδυ

την ανάσα της θάλασσας

καθώς το στήθος κοριτσιού ευτυχισμένου

που δε μπορεί να χωρέσει

την ευτυχία του.

Ένα άστρο έπεσε.

Είδες;

Σιωπή.

Κλείσε τα μάτια.

6. Εκ του πλησίον – Ο. Ελύτης 

Γρατζουνάει το πρώτο σου φιλί, όπως το πρώτο ποίημα.  

Κι είναι οι δυο αυτές αγριμάδες που, αν συμπέσουν και κάνουν καινούριο φεγγάρι, μπορεί να ξαναγραφτεί απαρχής η ιστορία του κόσμου. 

 7. Νύχτα στο νησί – Πάμπλο Νερούντα  

’Ολη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου
κοντά στη θάλασσα, στο νησί.
’Ησουν άγρια και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο
ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό. 

……………… 

Κοιμήθηκα μαζί σου
και ξύπνησα με το στόμα σου
βγαλμένο από τον ύπνο
να μου δίνει τη γεύση από τη γη,
από τη θάλασσα, από τα φύκια,
από το βάθος της ζωής σου,
και δέχτηκα το φιλί σου
μουσκεμένο από την αυγή
σαν να έφθανε
από τη θάλασσα που μας περιβάλλει. 

8. Αστεροσκοπείο – Μίλτος Σαχτούρης

Διαρρήχτες του ήλιου
δεν είδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δεν άγγιξαν φλογισμένο στόμα
δεν ξέρουν τί χρώμα έχει ο ουρανός

………………..

Να πεθάνουν

Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της
από το χρώμα του το κάθε λουλούδι
από το χάδι του το κάθε χέρι
απ’ τ’ ανατρίχιασμα του το κάθε φιλί 

9. Το φιλί  – Χριστιανόπουλος 

Το φιλί
ενώνει πιο πολύ
απ’ το κορμί
γι’ αυτό το αποφεύγουν
οι πιο πολλοί.

10. Το ερωτικό – Ναπολέον Λαπαθιώτης

Καημὸς ἀλήθεια νὰ περνῶ
τοῦ ἔρωτα πάλι τὸ στενό,
ὥσπου νὰ πέσει ἡ σκοτεινιὰ
μιὰ μέρα τοῦ θανάτου…

Στενὸ βαθὺ καὶ θλιβερό,
ποῦ θὰ θυμᾶμαι γιὰ καιρό,
– τί μοῦ στοιχίζει στὴν καρδιὰ
τὸ ξαναπέρασμά του;

Ἂς εἶναι, ὡστόσο, – τί ὠφελεῖ;
Γυρεύω πάντα τὸ φιλί,
στερνὸ φιλί, πρῶτο φιλὶ
καὶ μὲ λαχτάρα πόση!

Γυρεύω πάντα τὸ φιλὶ – ἂχ καρδιά μου!
ποὺ μοῦ τὸ τάξανε πολλοί,
κι ὅμως δὲν μπόρεσε κανεὶς
ποτὲ νὰ μοῦ τὸ δώσει…

Ἴσως μιὰ μέρα, ὅταν χαθῶ,
γυρνώντας πάλι στὸ βυθὸ
καὶ μὲ τὴ νύχτα μυστικά,
γίνουμε πάλι ταίρι,

αὐτὸ τὸ ἀνεύρετο φιλί,
ποὺ τὸ λαχτάρησα πολύ,
– σὰ μιὰ παλιά της ὀφειλὴ
– νὰ μοῦ τὸ ξαναφέρει…

About Author