Ο Σάκης, η Πάολα, οι φίλες μου κι εγώ! - Νουαζέτα με φουντούκι και καραμέλα

Μοιραστείτε το :

Α ρε Σάκη!!Μία που ήρθαμε και σε είδαμε και μία που πέσαμε όλες τάβλα. Η μία πυρετό, ή δεύτερη πυρετό, της τρίτης η κόρη πυρετό, της τέταρτης οι δύο γιοι πυρετό, του πυρετού το κάγκελο! Η άλλη κουφάθηκε, ή παράλλη δεν αναπνέει, εγώ πιάστηκα από τον αυχένα έως τη μέση, απ΄τον πόνο, δεν μπορώ να κουνηθώ, κλπ, το πιασες το νόημα!

Χαλάλι όμως ρε Σάκη, περάσαμε υπέροχα!

Ώρες ώρες κάνω κι εγώ κάτι τρελά που δεν τα περιμένει κανείς. Γιατί περί τρέλας πρόκειται που βγήκα και πήγα στα μπουζούκια. Τα τρελά και τα απρόοπτα όμως είναι τα καλύτερα στη ζωή μας, τη νοστιμίζουν, τη χρωματίζουν!

Κάποιος θα περίμενε ότι αν καταφέρουμε να εμφανίσουμε με το φουντουκομπαμπά κάπως μαγικά ελεύθερο χρόνο, ωσάν άλλο λαγό μέσα από το μαγικό μας καπέλο, στο χρόνο αυτό να λιώσω- λιώσει- λιώσουμε- στον ύπνο, που απ΄ την κούραση δεν ξέρω τι λέω, πού πάω, τι κάνω και τι θα απογίνω! Όχι εμείς. Εμείς, θα πάει ο ένας για τουρνουά βελάκια κι η άλλη θα βγει με τις φίλες της!

Πήγαμε λοιπόν οι φίλες στον…..Σάαααακηηηηηηη!!! Μεγάλος έρωτας, κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια! Και των φίλων και του Σάκη! Έτσι χωρίς να το πολυσκεφτούμε, τσακ μπαμ, γιατί αν το σκεφτόμασταν κι εγώ κι οι άλλες – επτά τον αριθμό – φίλες, δε θα πηγαίναμε ποτέ. Τα επόμενα τρία Σαββατοκύριακα άλλωστε που λήγει το σχήμα, έχουμε γενέθλια παιδιών /βαφτιστηριών. Οπότε, ήταν ή τώρα ή ποτέ.

Αγνοήσαμε αϋπνίες, κούραση, ενοχές και διάφορα τέτοια όμορφα και κλείσαμε λοιπόν ένα τραπέζι για 8 κάνοντας τον σταυρό μας να μην αρρωστήσουμε –τι γίνεται φέτος με όλες αυτές τις αρρώστιες- εμείς ή κάποιο από τα παιδιά μας, να έχουμε αντοχές και να μη μας πάρει ο ύπνος στο τραπέζι. Το τελευταίο πάντως το πετύχαμε και όχι ύπνο, πισινό δε βάλαμε κάτω!

Ας κάνουμε μια αναδρομή της ημέρας της μεγάλης εξόδου.

Το πρωί του Σαββάτου, ξυπνήσαμε με το καλό, μετά τους θηλασμούς και τα διάφορα, αφήσαμε με το φουντούκι το νεραϊδάκι στη γιαγιά και τρέξαμε στο κομμωτήριο. Εγώ στο μεταξύ έβλεπα μόνο από το ένα μάτι, διότι μες την τρέλα, φόρεσα μόνο τον ένα φακό επαφής. Θα μου πεις ok, στο κομμωτήριο πήγες δεν πολυχρειαζόσουν τον φακό. Νομίζεις. Διότι μετά το μαλλί, πήγαμε με φουντούκι βόλτα, να περπατήσουμε, να κουραστεί να κοιμηθεί πριν τις 11 το βράδυ. Τον έχουμε σταματήσει από σχολείο/ παιδότοπους για να σταματήσουμε να επισκεπτόμαστε με τη μπέμπα τα νοσοκομεία της χώρας κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ότι μες το σπίτι δεν κουράζεται κι άρα δεν κοιμάται νωρίς.

Αγοράσαμε κουλουράκια, ταΐσαμε πουλάκια, τρέξαμε, εκείνος μπροστά κι εγώ να τον πιάσω μην τον πατήσει κανα αυτοκίνητο/ περαστικός κλπ. Ένας από τους δυό μας σίγουρα κουράστηκε!

Σκεφτόμουν ότι κατά τις 10 θα βλέπει όνειρο, οπότε άνετα θα είμαι έτοιμη και πριν τις 11.30 που είχα ραντεβού με Μαρίνα. Ευτυχώς δεν το ΄παιξα στοίχημα γιατί θα έχανα.

Αυτά το πρωί μέχρι το μεσημέρι. Το βράδυ μετά τα παιχνίδια με τα παιδιά και πριν τον Σάκη, κύλησε ως εξής:

21.00μμ

Κατά τις 9 το βράδυ, η μικρή κοιμήθηκε και σκέφτηκα ότι πάμε καλά. Έκανα ντους κι άρχισα να βάφομαι. Ο φουντουκομπαμπάς είχε πάρει τη θέση μου στο φουντουκίσιο κρεβάτι κι έλεγε παραμύθια. Άκουγα το φουντούκι να τον διορθώνει κάθε τρείς και λίγο και να του λέει διάφορα του στιλ «η μαμά δεν το λέει έτσι το παραμύθι», «αυτό το λέει πιο κάτω», «δεν ξέρεις τον κοντορεβυθούλη;» (By the way, δε μ΄αρέσει αυτό το παραμύθι, κακώς του το έμαθα και το ζητάει), «Τι άλλο ξέρεις;» κλπ σχόλια και διασκέδαζα.

Η διασκέδαση κόπηκε μαχαίρι όταν προσπάθησα να ντυθώ και δε μου έμπαινε τίποτα ή εναλλακτικά τίποτα δεν έδειχνε ωραίο πάνω μου.

22.30μμ

Στις 10.30 το μωρό ξαναξύπνησε, οπότε πήγα να την ταΐσω, συνήθως εκείνη είναι η ώρα που τρώει καλά και αργεί να ξαναξυπνήσει.

23.00μμ

Ώρα 11.00 και το φουντούκι ήταν ακόμη ξύπνιο, ενώ νύσταζε τρελά. Ξάπλωσα δίπλα του και προσπάθησα να το κοιμίσω με τη σειρά μου.

23.25μμ

Ώρα 11.25 και το φουντούκι ξύπνιο, με το ένα μάτι ανοιχτό ενώ εγώ σε 5΄έχω ραντεβού κάτω στην πιλοτή. Σηκώθηκα, φουντουκομπαμπάς ξαναπήρε τη σκυτάλη και πήγα να βάλω παπούτσια και να βρω τσάντα-λεφτά-κλειδιά.

23.30μμ

Ώρα 11.30 η Μαρίνα με περίμενε από κάτω, έβαλα παλτό και περιμένοντας ασανσέρ, άρχισα να κουμπώνομαι. Τα κουμπιά ασφυκτιούν και το αποτέλεσμα αυτού είναι να εκσφενδονιστεί ένα από αυτά και άρα να ξαναχρειαστεί να μπω σπίτι να πάρω το πρώτο μπουφάν που βρήκα μπροστά μου και να βγω μουτρωμένη.

00.00

Μεσάνυχτα είμαστε στο κέντρο Αθηνών, βρίσκουμε τις άλλες και η διασκέδαση αρχίζει!

Οι πρώτες κοπέλες που βγαίνουν και στη συνέχεια η Τάμτα, λένε ξένο κι ελληνικό ποπ, μέινστριμ, χορευτικό τραγούδι και μου φτιάχνει το κέφι. Παράλληλα σκέφτομαι ότι εγώ είμαι του clubbing και όχι του μπουζουκιού και ότι έπρεπε να πάμε για χορό. Σκέψη που ξεχάστηκε με το που βγήκαν Πάολα και Σάκης!

Για τον Σάκη, παλιά η σχέση μας, τον ξέρω κι απ’ τη καλή κι απ’ την ανάποδη, για την Πάολα όμως δεν το περίμενα. Την είχα αλλιώς στο κεφάλι μου, πολύ βαριά, πολύ λαϊκή κλπ, αλλά αυτό που εγώ είδα ήταν μια απίθανη τύπισα, μια τρελιάρα, που έπαιζε με τον κόσμο, με ωραία φωνή.
Είπε αρκετά τραγούδια που μ΄άρεσαν, ένα εκ των οποίων είναι ο «Θυμός» το οποίο με τρελαίνει και δεν ήξερα ότι είναι δικό της! Τρομερό κέφι! Ο Σάκης μου, απίστευτος όπως πάντα! Φώναξα, ούρλιαξα, όπως κάθε Ρουβίτσα που σέβεται τον εαυτό της!

Ωραία βραδιά! Χόρεψα, καταδιασκέδασα και… συγκινήθηκα. Ναι, είχε και από αυτό η βραδιά! Εκεί που απολάμβανα Σάκη, γυρίζω κεφάλι και βλέπω να έρχεται μια τούρτα με κεράκια και σημαιάκια και τις τρελές μου να τραγουδάνε. Πίσω απ’ το τουρτάκι, κρύβεται το Σοφάκι και το ‘φερε για τα γενέθλια μου που δεν είχαμε γιορτάσει οι φίλες στην ώρα τους!