Αυτό που Είμαι το χτίζω κάθε μέρα· δε θα μου το χαλάσει κανένας!

Μοιραστείτε το :

Γράφει η Λιάνα Σαγιάννη…

Είμαι άνθρωπος με συναισθήματα, με πάθη, με επιλογές, με γνώσεις, με λάθη, με
επιθυμίες, με αντοχές, με ευαισθησία, με υπομονή, με θέληση, με αδυναμίες, με
τρόπους, με όρια, με φιλοσοφία ζωής, με, με, με.

Όλα αυτά και πολλά ακόμα, διαμορφώνουν και εξελίσσουν την προσωπικότητά μου κάθε μέρα.
Πιστέψτε με. Δεν ήμουν τίποτα. Δεν ήξερα τίποτα.
Δεν ήμουν, μέχρι να γίνω.
Τι θέλω να γίνω; Ένας Άνθρωπος με αληθινή Αγάπη.

Εκείνη την αγάπη, που κάποιοι βιώσαμε από την κούνια, όταν οι γονείς προσέφεραν τα πάντα, χωρίς ανταλλάγματα. Εκείνη, που μας δίδαξαν τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, μέσα στη θρησκεία.

Εκείνη, που μεγαλώνοντας ανακάλυψα πως η ουσία που διέδιδαν, είναι ίδια και με τις υπόλοιπες θρησκείες του κόσμου. Και δε με νοιάζει να ανήκω στην κοινωνία τους. Δε με νοιάζει να ακολουθήσω τους κανόνες τους, που στο όνομά Του με καταπιέζουν, με δεσμεύουν, με υποκινούν και με φυλακίζουν.

Δε θέλω άλλωστε. Κρατάω μόνο ό,τι μου κάνει, ό,τι κουμπώνει στην καρδιά μου. Όλα εκείνα τα ερεθίσματα που έφτιαξαν τη δική μου ουσία· την ουσία που επέλεξα να
υιοθετήσω και να πορευτώ στο δρόμο της.
Ποια είναι;
Ν’ αγαπώ όσο περισσότερο μπορώ, να αγαπώ αληθινά.
Γιατί;
Γιατί αυτό θέλω, γιατί αυτό μου ταιριάζει, γιατί έτσι νιώθω καλύτερα.

Δεν υπάρχει Γιατί. Αυτό επιλέγω. Αυτό Είμαι. Σκοπεύω να φτάσω όσο πιο κοντά
της γίνεται. Να τη γνωρίσω, να την ακολουθήσω, να την προσφέρω απλόχερα.
Συγγνώμη λοιπόν, δε σου επιτρέπω να αλλάξεις ότι παλεύω να φτιάξω στην πορεία της ζωής μου, επειδή Eσύ είσαι διαφορετικός.

Είμαι έτσι και θα γίνομαι καλύτερη μέρα με τη μέρα.
Γιατί έμαθα· με κόπο και δυσκολίες έμαθα. Να ακούω τον συνομιλητή μου, να
χρησιμοποιώ το κατάλληλο λεξιλόγιο, να προσέχω τον τρόπο που εκφράζομαι.

Έμαθα να σέβομαι τις επιλογές των άλλων κι ας μη μου αρέσουν, να ελέγχω το
θυμό μου, να δέχομαι και να συνυπάρχω με την διαφορετικότητα γύρω μου.

Έμαθα να προσφέρω βοήθεια όπου μπορώ, να εκφράζω τα συναισθήματα μου λεκτικά και μη, να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις με ψυχραιμία, ώστε να προσαρμόζομαι χωρίς να πιέζομαι.

Έμαθα να στηρίζω και να δίνω την αγκαλιά μου, όταν πονάνε ψυχικά και σωματικά. Να είμαι δίπλα σε όποιον με χρειάζεται, είτε σε χαρά, είτε σε λύπη.

Έμαθα να δείχνω την Αγάπη μου συχνότερα.

Τέλος, έμαθα να δίνω χωρίς να περιμένω.
Έτσι, μεγάλωσα την αγάπη μου και περιόρισα τον πόνο, γιατί αυτό που με πονάει είναι οι προσδοκίες μου από τους άλλους.

Έτσι δε με νοιάζει. Δε με νοιάζει αν δεν έμαθες ακόμα να μιλάς ευγενικά, ούτε αν
όλη σου τη ζωή επιλέγεις το ψέμα για να αποφύγεις μια κατάσταση.

Δε με νοιάζει αν κρύβεις ότι νιώθεις, από το να το κάνεις πράξεις. Αν φοβάσαι να ρισκάρεις στη θέα ενός έρωτα. Δε με απασχολεί αν δεν έχεις συναντήσει ποτέ την Αγάπη που σου δείχνω τώρα.

Δε θα αλλάξω. Αν δεν είσαι καθαρός, δε θα λερωθώ για να επικοινωνήσουμε. Κι αν έρχεσαι κοντά μου χωρίς ενοχές, εγώ θα σου απλώσω το χέρι. Κλείσε το στόμα· έτσι Είμαι! Δε θα γίνω κάτι άλλο για να καταλάβεις ή να μάθεις· λυπάμαι.

Μπορείς να ερμηνεύεις σύμφωνα με τη δική σου ψυχοσύνθεση τα λόγια μου, τις
πράξεις μου, την συμπεριφορά μου.
Δε φοβάμαι, όποιος κι αν είσαι, όπως κι αν έχεις μάθει να φέρεσαι, ό,τι κι αν
αισθάνεσαι· εγώ δε θ’ αλλάξω.

LS 13/07/2017