Όποιος έχει δύο κρίστμας μουντ, να δώσει το ένα

23 Νοεμβρίου και δεν έχω ακούσει ακόμα το “last Christmas” των Wham κι αρχίζω και ανησυχώ.

Ανησυχώ επίσης που δεν μπαίνω σε χριστουγεννιάτικη διάθεση και σε μία βδομάδα μπαίνει ο Δεκέμβρης. Εδώ, όχι μόνο τριαλαρί τριαλαρό δεν είμαι, αλλά ανεβάζω το ένα στενάχωρο άρθρο μετά το άλλο. Εκτός τόπου και χρόνου. Χρόνου μάλλον, ο τόπος σωστός είναι.

Λίγο «γυάλισε» το μάτι μου, με την καλή έννοια βεβαίως βεβαίως, όταν είδα αυτήν εδώ την ανάρτηση, της ShareYourLikes! Λίγο με ξεκούνησε αλλά πάλι βυθίστηκα στην καθημερινότητα μου.

Μια επόμενη μέρα είδα την ιδέα της Κλέλιας που έχει και νεράιδα και δράκο στην οικογένειά της κι ενθουσιάστηκα με αυτήν τη νεράιδα των Χριστουγέννων.

Παίζει να την εκτελέσω την ιδέα της, με την καλή έννοια πάντα, λέμε,  γιατί αν καθυστερήσω λίγο ακόμα να ετοιμάσω τα ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για τα Χριστούγεννα, απλώς δε θα γίνουν ποτέ. Τουλάχιστον έχω ό,τι χρειάζομαι για να τα φτιάξω, μόνο τα μικροδωράκια μου λείπουν για να βάλω μέσα και να γράψω σε χαρτάκια τις αποστολές.

Βέβαια, η φίλη μου που είναι και ολόκληρη Πριγκιπέσσα των Βαλκανίων με ξεάγχωσε με το άρθρο της εδώ και μου είπε να κάνω φέτος τα Χριστούγεννα ό,τι θέλω κι ό,τι μπορώ. Ευχαριστώ, Πριγκιπέσσα μου, λίγο ένα βάρος, ένα άγχος και μια ενοχή, που δεν ανταποκρίνομαι ως είθισται, μου το πήρες.

Υπό Κ.Σ. θα είχα κάνει ήδη παπάδες, πάντα μ’ άρεσαν τα Χριστούγεννα και να κάνω τσαχπινιές στα παιδιά, να τους δημιουργώ έναν κόσμο με μπόλικη αστερόσκονη, σαν αυτή που ακουμπάει το ποντικάκι στο αγαπημένο μας βιβλίο του Τριβιζά, «το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστέρι».

Φέτος που μεγάλωσε κι η μικρή μου καραμέλα και είναι δύο χρονών, θα μπορεί κι αυτή να συμμετέχει στα παιχνίδια κι όχι μόνο ο αδερφός της, οπότε λογικά θα έπρεπε φέτος να έχω ξεκινήσει τις προετοιμασίες από αρχές Νοέμβρη για να τα  κάνω όλα σε διπλές δόσεις.

Έλα όμως που η μαμά, εγώ είμαι αυτή, δεν μπαίνω με τίποτα στο κρίστμας μουντ. Θα μου πεις με το ζόρι; Αφού τραβάς ζόρια.

Ναι, ρε παιδί μου αλλά μετά θα περάσουν τα Χριστούγεννα, δεν έχει νοήμα να μου έρθει μετά η διάθεση. Έπειτα, λογικά πάντα, είναι η τελευταία χρονιά που ο γιος μου θα πιστεύει και θα ζει τον μαγικό κόσμο που του δημιουργώ, βλέπε πατημασιές του Άγιου Βασίλη με ζάχαρη άχνη και τέτοια.

Εύχομαι μην του κάνει καμιά μεγάλη αποκάλυψη κάνα άλλο παιδί από το σχολείο και μας χαλάσει τη μαγεία.

Θα προσπαθήσω να βάλω κάνα χαλί το σαββατοκύριακο και θα βάλω τα δυνατά μου να στολίσουμε και δέντρο. Που εννοείται ότι, ειδικά η μικρή, αποκλείεται να το αφήσει στολισμένο, αλλά δε με νοιάζει, ας το ξεστολίσει /στολίσει όσες φορές θέλει. Θα μπει σαν παιχνίδι στο σαλόνι, τώρα που έχουμε σαλόνι που χωράει και χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Άσε που το χρειαζόμαστε για όταν έρθει ο Άγιος Βασίλης να αφήσει τα δωράκια του. Έχουμε και τζάκι φέτος, μπορώ να απογειώσω το παραμύθι. Θα κάνω και μια βόλτα από κάποια αγαπημένα μαμαδοblogs, είναι πολλά για να αναφέρω ονομαστικά και δε θέλω να αδικήσω κάποιο αν το αφήσω απ’ έξω, που έχουν πολύ ωραίο χριστουγεννιάτικο υλικό συγκεντρωμένο, και οπωσδήποτε στο site e–mama, που είναι από αυτά που διαβάζω πιστά.

Πρέπει να γράψουμε και το γράμμα στον Άγιο, έχουμε καιρό βέβαια, να το στείλουμε εγκαίρως για να λάβουμε απάντηση από τους…βοηθούς του στο ταχυδρομείο.

Αχ, ας διαβάσω τώρα το άρθρο της Ιωάννας  για το 5+1 τρόπους να οργανωθώ εγκαίρως για τις γιορτές, μπας και… οργανωθώ εγκαίρως για τις γιορτές! Για να δούμε τι θα δούμε!

Άντε, με αυτό το κείμενο, να κάνω την αρχή για να μπω κι εγώ σε χριστουγεννιάτικη διάθεση κι όποιος έχει περισσευούμενη αστερόσκονη, ας ρίξει λίγη κι από δώ! 🙂

About Author

Νουαζέτα

See author's posts