
Put the κινητό down, slowly!
Θυμάσαι τη διαφήμιση με το πετυχημένο slogan «put the cot down, slowly»;
“Φριιιζ Φριιιζ σ’ λέω. Put the cot down slowly. You have the right to remain silent. Everything you say will be used against you in a court of law!”!
Απ’ τις τοπ διαφημίσεις για μένα!
Τώρα σκέφτομαι ότι θέλω να κάνω ένα κείμενο με όλες τις διαφημίσεις που με έκαναν να γελάσω και να δώσω συγχαρητήρια στο creative team που είναι πίσω τους.
Αλλά πρώτα θα τελειώσω αυτό που ξεκίνησα να γράφω Χ μέρες πριν αλλά για κάποιον μυστήριο λόγο -not-, ενώ βρίσκομαι συνέχεια σπίτι, δεν προλαβαίνω να ολοκληρώσω!
Παρεμπιπτόντως ο τίτλος που έβαλα σε αυτήν την ανάρτηση, θα ταίριαζε απόλυτα στο κείμενο που έγραψα για τον κλέφτη του κινητού μου -διάβασε εδώ αν το έχασες αυτό!- και κρίμα που δεν το σκέφτηκα τότε! Με το σωστό timing, είμαστε άσπονδοι φίλοι!
Στο θέμα μας!
Άσε το κινητό στην άκρη.
Αυτό ήθελα να το πω και προ Κορονοϊού και το #μενουμεσπιτι, πόσο μάλλον τώρα που με την καραντίνα έχει γίνει προέκταση του χεριού μας.
Ναι, καταλαβαίνω ότι κλεισμένοι στο σπίτι, θα “παίξει” πολύ κινητό (Facebook, Instagram και τα ρέστα) γιατί πρέπει να υπάρχει μια σύνδεση με τον έξω κόσμο. Λογικό!
Όμως, όμως λέω, αν βλέπεις ότι αρχίζει και σε παίρνει από κάτω διαβάζοντας όλες αυτές τις αρνητικές ειδήσεις, ότι αγχώνεσαι και στρεσάρεσαι, ότι “βιδώνεσαι” από διάφορες θεωρίες συνομωσίες ή απλώς ότι πέρασε η μέρα και δεν έκανες τίποτα άλλο, καλό είναι να το βάλεις στην άκρη.
Αν το χρησιμοποιείς για τη δουλειά σου ή το χρησιμοποιείς λογικά, πάσο εννοείται! Αναφέρομαι σε όσους σερφάρουν ανελέητα.
Το έκανα κι εγώ.
Και μου έβαλα όρια. Αμέ! Τι μόνο τα παιδιά τα χρειάζονται;
Όταν συνειδητοποίησα ότι ξεμυαλίζομαι -και αυτό ήταν προ κορονοϊού- ότι υπήρχαν μέρες που το τερμάτιζα, τράβηξα την κόκκινη γραμμή της Θεοδωρίδου.
Κι επειδή στους πειρασμούς πέφτω μέσα για να τους αποφύγω -δε φταίω εγώ, ο Όσκαρ Ουάιλντ μου το είπε- μου “κλείνω” το γουάι φάι και τα δεδομένα. Ναι, τέτοια μου κάνω!
Έτσι δεν ακούω τις σειρήνες των γκλινκ γκλονκ από τις διάφορες ειδοποιήσεις (βαιμπερογκρουπάκια φίλων, ίνσταγκραμικές και μέσεντζερικές συνομιλίες, κουλουπού, κουλουπού), που με καλούν να δω και να απαντήσω.
Η αλήθεια είναι ότι πρώτα πρόσεξα ότι το κάνανε οι φίλες μου, οι κολλητές μου, που δεν πολυασχολούνται με Face & Insta και μετά ακολούθησα κι εγώ.
Έστελνα κάτι και δεν απαντούσαν αμέσως, γιατί φερειπείν, παίζανε επιτραπέζιο εκείνη την ώρα ή κάποια άλλη δουλειά κάνανε και δεν τη διέκοπταν. Είχαν όλη τους την προσοχή σε αυτό που κάνανε εκείνη τη στιγμή.
Ενώ εγώ έπαιζα το επιτραπέζιο και παράλληλα απαντούσα στο μήνυμα του κινητού ή άπλωνα -ξέρωγώ- ρούχα και έμενα με το μανταλάκι στο χέρι για να απαντήσω οπωσδήποτε εκείνη τη στιγμή του γκλινκ γκλονκ – έχω και τους ψυχαναγκασμούς μου. Διάρκεια απλώματος ρούχων Φουντουκοφαμίλιας: δυο ώρες. Λίγο ακόμα και θα στέγνωναν στη λεκάνη!
Σιγά κορίτσι μου δεν είναι θέμα ζωής και θανάτου. Το βλέπεις αργότερα, απαντάς αργότερα. Δεν πάει πουθενά η συνομιλία, δε θα αυτοκαταστραφεί το μήνυμα σε 5-4-3-2-1, δε βρίσκεσαι στο mission impossible!
Aν είναι κάτι επείγον θα σε πάρουν τηλέφωνο!
Είναι εθισμός το κινητό και τα σόσιαλ, πόσο μάλλον όταν έχεις και δική σου σελίδα. “Α, για να δω, τι ανέβασε ο τάδε ή μου απάντησε ο δείνα; Άρεσε αυτό που ανέβασα; Το διάβασε κανείς ή μόνη μου τα λέω, μόνη μου τα ακούω; Α, μου σχολίασαν, να τους απαντήσω και τσούκου τσούκου χωρίς να το καταλάβεις χάνεις το μέτρο και τη μισή μέρα.
Αν σου πω πόσες περισσότερες δουλειές κάνω και πόσο περισσότερο ποιοτικό χρόνο περνάω με τα παιδιά μου, χωρίς να έχω το ένα μάτι και το ένα αυτί στο κινητό, δε θα το πιστέψεις. Εγώ πάντως δεν το πιστεύω!
Σωστή διαχείριση χρόνου, προτεραιότητες και αποτοξίνωση.
Και τώρα με τον Κορονοϊό, αν μη τι άλλο, ευκαιρία για catch up οικογενειακό. Να κάνουμε πράγματα όλοι μαζί, δουλειές που πριν δε προλαβαίναμε και πολύ περισσότερο παιχνίδι.
Α, και να σε χαρώ, δεν είναι ότι ψάχνω με το στανιό κάτι θετικό να βρω στην κατάσταση του Κορονοϊού.
Μακάρι να μην υπήρχε και θα κάναμε catch up στις Κυριακές και στις διακοπές ή όποτε μπορεί ο καθένας μας. Αλλά αφού υπάρχει, εκτός από το άγχος και το στρες που τα έχω άφθονα και άνευ κορονοϊού, έχω και περισσότερο χρόνο με την οικογένεια, για δουλειές και για παιχνίδι!
So, συνοψίζοντας, i put the kinito, down, slowly κι αδράττω τη μέρα μου!
About Author

