-
Επιστροφή στα θρανία με μάσκες και self test
Όχι ότι χάρηκαν τα παιδιά μου που ξαναξεκίνησε το σχολείο μετά από τόσους μήνες λοκντάου στο σπίτι, απλώς να, ξυπνάνε άνετα, αβίαστα και αβασάνιστα, διαλέγουν τα ρούχα τους, που θαύμα, πλέον δεν τους βρομίζει το ένα, ούτε τους ξινίζει το άλλο, και δεν τσακώνονται με τις κάλτσες που είναι στενές, ούτε με τα κοκαλάκια που δεν έχουν αποφασίσει αν θέλουν ή δε θέλουν να βάλουν στα μαλλιά τους και πάμε όμορφα και ωραία στην ώρα μας εκείνα στο σχολείο και εγώ στο γραφείο! Παλιά, προ καραντίνας, θα πρεπε: Να παρακαλώ και να ξαναπαρακαλώ για να ανοίξει το ένα τους μόνο μάτι, -το δεύτερο εικάζω ότι άνοιγε μετά την πρώτη ώρα…
-
9 + 1 νεάκια μου, τώρα που #μενουμεσπιτι!
Σε άλλα νέα για τον Κορονοϊό – Κοροπανικό, Ο γιος μου διασκεδάζει περνώντας τον χρόνο του με το να με τρομάζει και στο καπάκι να τρομάζει κι ο ίδιος με το ουρλιαχτό που βγάζω από την τρομάρα μου! (κρύβεται και μου πετάγεται ξαφνικά εκεί που δεν τον περιμένω). Εξακολουθώ να έχω απορία γιατί αγόρασαν όλα αυτα τα χαρτιά υγείας από τα σούπερμαρκετς! Ξέρουν κάτι που δεν ξέρω; Να βγει κάποιος υπεύθυνα και να τοποθετηθεί επ αυτού. Βλέπω αναρτήσεις από φίλες, γνωστές κι άγνωστες που γράφουν “μένουμε σπίτι” και ταυτόχρονα στην ίδια πρόταση που συνοδεύει τη φωτογραφία ή βίντεο να λένε ότι “βγαίνουμε βόλτα σε μη πολυσύχναστα μέρη, προσέχουμε”. Τρου στόρι!…
