-
Η συναυλία των COLDPLAY και η αγκαλιά των CEO και HR
«Κρις, η γραμματέας μου λέει ότι η συναυλία σου είναι σολντ άουτ. Θέλω δύο εισιτήρια, μέιτ» «Είμαστε ήδη υπέρβαροι, θα βουλιάξει το στάδιο», γέλασε ο Σούπερ Σταρ. «Έλα, Κρις, θέλω οπωσδήποτε δύο εισιτήρια, το έχω υποσχεθεί, είμαστε μεγαλύτεροι φαν σου και από την Γκουίνεθ Πάλτροου», δεν παρέδωσε τα όπλα έτσι απλά εκείνος. Η Γκουίνεθ που περνούσε εκείνη τη ώρα από το σαλόνι, γέλασε… Κι οι CEO είναι κι αυτοί κάτι μικρά παιδάκια με μεγάλα γραφεία. Που έχουν μάθει να γίνεται το δικό τους. «Δεν πουλάω εισιτήρια παιδί μου, σαν τους συγγραφείς που όλοι τους ζητάνε δωρεάν αντίτυπο. Δεν έχουν και δεν έχω. Απλώς, τραγουδώ. Τελευταία στιγμή, ψάχνεις και εσύ εισιτήριο;…
Μπορεί να σας αρέσει
Εμένα το παιδί μου ποτέ δε θα…
Ροχαλίζεις; Στον καναπέ!
Το δεδομένο, ο Ηράκλειτος κι οι Μοίρες
-
Η Μαντάμ Μποβαρύ του Φλωμπέρ και η Λουίζ Κολέ
«Λουίζ, το βιβλίο που έγραψα, είναι αριστούργημα. Θα αντέξει στον χρόνο, θα το αγοράζουν το 2024, μπαίνοντας από τον υπολογιστή τους στα σάιτς των βιβλιοπωλείων και του Πάμπλικ». «Έχω πολλές άγνωστες λέξεις και δεν καταλαβαίνω τι λες, αλλά Γκυστάβ, πάντα είχες μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και αυτό είναι μέρος της γοητείας σου!», του είπε η γυμνή γυναίκα δίπλα του χαϊδεύοντάς τον. «Αμούρ, εγώ ήμουν χριστουγεννιάτικο δώρο από τη Γαλλία σε όλη την ανθρωπότητα, όταν γεννήθηκα τον Δεκέμβριο του 1821» της απάντησε και έστριψε το μουστάκι του αυτάρεσκα. «Καλά, η Νορμανδία δεν είναι και Παρίσι. Κανείς δε θα την ήξερε αν δεν υπήρχε ο Γάλλος Σεφ που ήταν ερωτευμένη…
-
Ζωζώ Χριστοδούλου| Η πρώτη Ελληνίδα Μαραθωνοδρόμος
«Άντε πλύνε κάνα πιάτο, μωρή!» «Έχω πλυντήριο πιάτων» «Μμμ, κάνει πνεύμα η σουφραζέτα!» «Αθλήτρια, είμαι» «Φοράς σορτσάκια και σκανδαλίζεις τους άνδρες μας!» «Απλώς, τρέχω, προπονούμαι, δεν ενοχλώ κανέναν». «Σιγά μην τρέξεις 42 χιλιόμετρα, γυναίκα πράμα…» «Γιατί, οι γυναίκες δεν έχουν πόδια;» «Αντοχές δεν έχουν!» «Μια και το αναφέρετε, από το 1967, τρέχουν γυναίκες στον Μαραθώνιο, θυμίζω την Αμερικανογερμανίδα Κάθριν Σουίτσερ, που την έσπρωχναν και της τραβούσαν τη φανέλα για να την βγάλουν εκτός, παρ όλα αυτά τερμάτισε. Αν θέλετε, πάμε ακόμα πιο πίσω, αν διαβάσετε τα Αθηναϊκά, η πρώτη μαραθωνοδρόμος ήταν η Σταματία Ρεβίθη από την Σύρο, που όλοι αποκαλούσαν Μελπομένη, σαν την πρωταγωνίστρια της «ΟΔΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣ» των Εκδόσεων Memento.…
-
Ο Έρωτας του Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι για την Τατιάνα Γιακόβλεβα
Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Είχε ξαναερωτευτεί και ήξερε. Μάλιστα, γι’ αυτό ήταν στη Γαλλία. Έπαιρνε απόσταση, έβαζε χιλιόμετρα ανάμεσα σε αυτόν και τη Λίλι Μπρικ, τον μεγαλύτερο -μέχρι τότε- έρωτα της ζωής του, που όμως ήταν παντρεμένη με τον Εκδότη του. Όχι ότι αυτό τους εμπόδισε, καλά περνούσαν, αλλά αυτό το τρίο, δεκατρίο χρόνια μετά, είχε φτάσει πλέον σε ένα τέλμα. Οι καυγάδες μεταξύ τους και η θλίψη άρχισαν να τον ρίχνουν ψυχολογικά. Δεν μπορούσε να εξηγήσει ακριβώς τις μαύρες σκέψεις που έκανε και σίγουρα δεν υπήρχε επίσημη διάγνωση κατάθλιψης. Θα περνούσαν πολλά χρόνια μέχρι να θεσπιστεί η μέρα ψυχικής υγείας. Είχε κάνει και μια στάση στο Μεξικό,…
-
Ο ζωγράφος Σάμιουελ Μορς ήταν ο εφευρέτης του τηλέγραφου
Είχε έρθει η μεγάλη στιγμή. Ο Σάμιουελ στεκόταν πανέτοιμος μπροστά στους γερουσιαστές στην αίθουσα του καπιτωλίου της Ουάσιγκτον. Χρόνια δούλευε πάνω σε αυτό. Ευχόταν μόνο ο Μέρφυ να κοιμόταν και να μην ασχολιόταν με την πάρτη του. Θα ξεχνούσε τότε που τα καράβια έκοψαν κατά λάθος τα τηλεγραφικά σύρματα στον ποταμό Χάντσον της Νέας Υόρκης και έγινε ρεζίλι; Είπε το πάτερ ημών από μέσα του για να πάρει θάρρος. Έτσι τον είχε μάθει να κάνει από μικρό παιδί, ο πατέρας του ο Ιερέας Μόρς. Πάτησε πρώτα μερικές τελίτσες και στη συνέχεια λίγες παύλες, γράφοντας μία φράση η οποία μέσα σε ένα μόνο δευτερόλεπτο έτρεξε 72 χιλιάδες χιλιόμετρα. Όσο απέχει δηλαδή,…
-
Η αδερφή του Μότσαρτ
«Πατέρα, σε παρακαλώ να το ξανασκεφτείς και να με αφήσεις να συνεχίσω τις περιοδείες…» εκλιπαρούσε το παιδί τον πατέρα του«Σιωπή Μότσαρτ. Μην αντιμιλάς στον πατέρα σου», έμενε ασυγκίνητος εκείνος.«Ήξερα σολφέζ πριν μάθω καν να μιλάω…Με σύστησες σε όλο τον κόσμο σαν παιδί θαύμα…» ψιθύρισε εκείνο με παράπονο.«Πατέρα, είναι κρίμα να χαραμιστεί τέτοιο ταλέντο, μόνο και μόνο επειδή είναι κορίτσι» πετάχτηκε και ο αδερφός της που βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο.«Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στις παρτιτούρες σου εσύ. Κοίτα να με βγάλεις ασπροπρόσωπο στην αυλή της Αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας», γύρισε σε αυτόν βλοσυρά.«Θέλω να έρθει και η αδερφή μου», επέμενε το αγόρι.«Η αδερφή σου από εδώ και μπρος, θα μένει σπίτι. Θα μάθει…
-
ENELEO| Καλλυντικά από κρητικό ελαιόλαδο και βότανα που κάνουν αυτό που υπόσχονται!
Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μεγάλο νησί, την Κρήτη, ζούσε η νεράιδα Χαρά. Στο μυστικό της εργαστήρι, ανακάτευε τα τσουκάλια της που είχαν μέσα τα πιο αγνά συστατικά: χρυσό ελαιόλαδο, μαγικά βοτάνια και βοτανόλαδα, που της πρόσφερε απλόχερα η θεά Φύση! Κατά τη διάρκεια και το τέλος, έριχνε μέσα μπόλικες τζούρες αγάπης και άφθονες κουταλιές μεράκι, πασπάλιζε με τεχνογνωσία, και στεκόταν να καμαρώσει το αποτέλεσμα! «Φτου να μη σε ματιάσω, είσαι μια ομορφιά! Φυσική ομορφιά! Θα σε ονομάσω… Eneleo !» της είπε με χαρά, η Χαρά! Όταν ήρθε το μπιγκ Μπος να επιθεωρήσει, ΕΟΦ τον λέγανε τον κύριο, με το που είδε όλα αυτά τα βαζάκια και μπουκαλάκια…
-
Χρόνια πολλά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν!
«Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Η βασίλισσα του χιονιού», «Το ασχημόπαπο», «Το μολυβένιο στρατιωτάκι», «Η μικρή γοργόνα», «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Η Τοσοδούλα», μεγαλώσανε γενιές και γενιές!Τα έγραψε ο Χανς Κρίστιαν του Οίκου Άντερσεν της Δανίας.Πασίγνωστος για τα παραμύθια του στα πέρατα του κόσμου χωρίς τέρατα του τρόμου!Στις ιστορίες του οι κακοί που δημιουργούν το πρόβλημα και ζορίζουν τον κεντρικό ήρωα / ηρωίδα είναι κάτι χαρακτήρες τελειωμένοι αναπτήρες, η καρδιά τους είναι άδεια, σου αφήνουνε σημάδια.Χωρίς ενσυναίσθηση -ειδικά στην εποχή του ήταν άγνωστη λέξη-, σνομπ, εγωιστές, ζηλόφθονοι, χειριστικοί, που κοροϊδεύουν και εξαπατούν τους πιο αδύναμους.Θα τους ήξερε καλά αυτούς, γιατί η παιδική του ηλικία…
-
Οικεία Καλλισπέρη| Ο πύργος που μαραζώνει..
«Γεώργιε, προχωράμε… παιδιά, σκυλιά, γατιά, δεν έχουμε, μαζί μας δε θα τα πάρουμε! Ας το κάνουμε για τις Τέχνες, τα Γράμματα, για την Πατρίδα, ρε γαμώτο», που θα ‘λεγε και η Πατουλίδου, είπε η Σεβαστή στον αδερφό της. «Θα συντάξω τα συμβόλαια και τα σχετικά, απόψε. Πιστεύω τα 4 οικόπεδα πέριξ της Ακροπόλεως, είναι αρκετά». «Συμφωνώ. Μου αρέσει που είναι αραιοκατοικημένη η περιοχή, μεγάλης ιστορικής αξίας. Μας ταιριάζει και θα ταιριάζει και στο σπίτι μας που θα γίνει Εστία Πολιτισμού», του είπε δίνοντάς του τον χαρτοφύλακά του. Ξεπροβοδίζοντάς τον, του είπε «Ονειρεύομαι ένα συγκρότημα που θα απαρτίζεται από ένα κύριο κτίσμα και δύο βοηθητικά. Δυόροφο, το σκέφτομαι. Στον πάνω όροφο…
-
Από Μηχανής Θέατρο: Το Ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο στολίδι
Χθες, πήγαμε παιδικό θέατρο! Δεν οδήγησα, οπότε δεν είχαμε απρόοπτα, εκτός ίσως, από το ότι φτάσαμε στο θέατρο στις 11.10 και νομίζοντας ότι η παράσταση ξεκινούσε στις 11.00, με είχε πιάσει μια φούρια σαν του Ταζμάνιαν Ντέβιλ, του λούνει τουν! Έτρεχα στους διαδρόμους με τα παιδιά, βρέθηκα στο κυλικείο «μαμά, έχει νάτσος, να πάρουμε /όχι τώρα», άνοιγα με άγχος πόρτες που δεν έπρεπε να ανοίξω, έπεσα πάνω σε άλλα έργα -έχει δυο τρεις αίθουσες- που κάνανε πρόβα/στήνανε σκηνικά, μέχρι που μαλώθηκα, που λέει και το Το πεπί, από έναν κύριο που μου έκοψε την ξέφρενη αυτή πορεία με ένα σοβαρό:«Πού πάτε κυρία μου;»«Ψάχνω την αίθουσα για «Το Ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο Στολίδι,…
