-
Η ΟΔΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣ εμφανίστηκε στο Booking Hill
Η Οδός Σχεδίας έχει δύο στα δύο στις εμφανίσεις της σε σημείο να σκέφτομαι την τρίτη παρουσίαση! Ποιος εγώ, που παθαίνω πανικό με τη σκέψη μόνο να βρίσκομαι στο επίκεντρο και να πρέπει να μιλάω! Στην παρουσίαση στο Booking hill το οποίο είναι κινηματογραφικό και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις, βλέπε Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλλ, δεν είναι τυχαία, ήταν όλα τόσο απίθανα, που… ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΑΓΧΩΘΩ!! Ή ίσως ήταν το ντάκιρι φράουλα που παρήγγειλα και ήπια, αφού πήγα στο μαγαζί, αρκετά νωρίτερα. Ή ήταν απλώς η χημεία και η ενέργεια που είχαμε όλοι οι παρευρισκόμενοι, είτε γνωριζόμασταν, είτε μόλις είχαμε συστηθεί! Να ξαναπώ ότι συγκινήθηκα με τον κόσμο…
-
Η αδερφή του Μότσαρτ
«Πατέρα, σε παρακαλώ να το ξανασκεφτείς και να με αφήσεις να συνεχίσω τις περιοδείες…» εκλιπαρούσε το παιδί τον πατέρα του«Σιωπή Μότσαρτ. Μην αντιμιλάς στον πατέρα σου», έμενε ασυγκίνητος εκείνος.«Ήξερα σολφέζ πριν μάθω καν να μιλάω…Με σύστησες σε όλο τον κόσμο σαν παιδί θαύμα…» ψιθύρισε εκείνο με παράπονο.«Πατέρα, είναι κρίμα να χαραμιστεί τέτοιο ταλέντο, μόνο και μόνο επειδή είναι κορίτσι» πετάχτηκε και ο αδερφός της που βρισκόταν στο ίδιο δωμάτιο.«Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στις παρτιτούρες σου εσύ. Κοίτα να με βγάλεις ασπροπρόσωπο στην αυλή της Αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας», γύρισε σε αυτόν βλοσυρά.«Θέλω να έρθει και η αδερφή μου», επέμενε το αγόρι.«Η αδερφή σου από εδώ και μπρος, θα μένει σπίτι. Θα μάθει…
Μπορεί να σας αρέσει
Παιδί μου, μάζεψε τα παιχνίδια σου!
Mαμά, από πού έρχονται τα μωρά;
Αμόλα Καλούμπα, παιδί μου!
-
ENELEO| Καλλυντικά από κρητικό ελαιόλαδο και βότανα που κάνουν αυτό που υπόσχονται!
Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μεγάλο νησί, την Κρήτη, ζούσε η νεράιδα Χαρά. Στο μυστικό της εργαστήρι, ανακάτευε τα τσουκάλια της που είχαν μέσα τα πιο αγνά συστατικά: χρυσό ελαιόλαδο, μαγικά βοτάνια και βοτανόλαδα, που της πρόσφερε απλόχερα η θεά Φύση! Κατά τη διάρκεια και το τέλος, έριχνε μέσα μπόλικες τζούρες αγάπης και άφθονες κουταλιές μεράκι, πασπάλιζε με τεχνογνωσία, και στεκόταν να καμαρώσει το αποτέλεσμα! «Φτου να μη σε ματιάσω, είσαι μια ομορφιά! Φυσική ομορφιά! Θα σε ονομάσω… Eneleo !» της είπε με χαρά, η Χαρά! Όταν ήρθε το μπιγκ Μπος να επιθεωρήσει, ΕΟΦ τον λέγανε τον κύριο, με το που είδε όλα αυτά τα βαζάκια και μπουκαλάκια…
-
Χρόνια πολλά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν!
«Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Η βασίλισσα του χιονιού», «Το ασχημόπαπο», «Το μολυβένιο στρατιωτάκι», «Η μικρή γοργόνα», «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Η Τοσοδούλα», μεγαλώσανε γενιές και γενιές!Τα έγραψε ο Χανς Κρίστιαν του Οίκου Άντερσεν της Δανίας.Πασίγνωστος για τα παραμύθια του στα πέρατα του κόσμου χωρίς τέρατα του τρόμου!Στις ιστορίες του οι κακοί που δημιουργούν το πρόβλημα και ζορίζουν τον κεντρικό ήρωα / ηρωίδα είναι κάτι χαρακτήρες τελειωμένοι αναπτήρες, η καρδιά τους είναι άδεια, σου αφήνουνε σημάδια.Χωρίς ενσυναίσθηση -ειδικά στην εποχή του ήταν άγνωστη λέξη-, σνομπ, εγωιστές, ζηλόφθονοι, χειριστικοί, που κοροϊδεύουν και εξαπατούν τους πιο αδύναμους.Θα τους ήξερε καλά αυτούς, γιατί η παιδική του ηλικία…
-
Οικεία Καλλισπέρη| Ο πύργος που μαραζώνει..
«Γεώργιε, προχωράμε… παιδιά, σκυλιά, γατιά, δεν έχουμε, μαζί μας δε θα τα πάρουμε! Ας το κάνουμε για τις Τέχνες, τα Γράμματα, για την Πατρίδα, ρε γαμώτο», που θα ‘λεγε και η Πατουλίδου, είπε η Σεβαστή στον αδερφό της. «Θα συντάξω τα συμβόλαια και τα σχετικά, απόψε. Πιστεύω τα 4 οικόπεδα πέριξ της Ακροπόλεως, είναι αρκετά». «Συμφωνώ. Μου αρέσει που είναι αραιοκατοικημένη η περιοχή, μεγάλης ιστορικής αξίας. Μας ταιριάζει και θα ταιριάζει και στο σπίτι μας που θα γίνει Εστία Πολιτισμού», του είπε δίνοντάς του τον χαρτοφύλακά του. Ξεπροβοδίζοντάς τον, του είπε «Ονειρεύομαι ένα συγκρότημα που θα απαρτίζεται από ένα κύριο κτίσμα και δύο βοηθητικά. Δυόροφο, το σκέφτομαι. Στον πάνω όροφο…
-
Μαγικές Κολοκύθες και ποντικάκια!|Καρναβάλι 2024
Κοντεύει το Πάσχα αλλά θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μη γραφούν στα πρακτικά οι φετινές Απόκριες! Για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά και ποτέ μη λες ποτέ! Αν μου λέγανε μέχρι πριν μια βδομάδα ότι θα ντυθώ κολοκύθα σε καρναβαλική παρέλαση, θα γελούσα δυνατά ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ! Ορίστε! Να που ντύθηκα και ήμουν και πρώτη σειρά, για να βλέπω το ποντικάκι μου, που ήταν με την Σταχτοπούτα! Χόρεψα πάρα πολύ, γιατί έβαλε ο ντιτζέις κάτι τζένιφα λόπα και κάζα ντε παπέλ που πολύ μου αρέσουν και του δωσα και κατάλαβε, λες και ήμουν σε κλαμπάκι! Φορούσα δε, ένα μαύρο δερμάτινο παντελόνι, γιατί αν δε βάλει η κολοκύθα μαύρο δερμάτινο παντελόνι, τότε ποιος;…
-
8 χρόνια Blogger Νουαζέτα
Παιδιά, σαν σήμερα, 8 χρόνια πριν, πάτησα ένα κουμπί και βγήκε μια Νουαζέτα Φουντουκί! Με καλύπτει πλήρως η περσινή λιτή και απέριττη παρουσίαση για τα 7 χρόνια φαγούρ..πληκτρολόγησης, αλλά θα πω και φέτος δυο λόγια! Έτσι για το καλό! Ξεκίνησα το Blogging στη δύση του, τελευταία και καταϊδρωμένη θα λέγαμε, όταν είχε χάσει την αίγλη του και τα γραπτά είχαν δώσει την σκυτάλη των λάικ στις φωτογραφίες και τα βίντεο των ίνσταγκραμς και των γιουτιούμπς! Και των τικ τοκς! Και των τικ τοκς! Καμία έκπληξη επ’ αυτού! Ουδέποτε ήμουν ιν φάσιον και όσο για το τάιμινγκ, πρέπει να χει προηγούμενα μαζί μου από κάποια άλλη ζωή! Ποστ του ποστ, που…
-
Της Όπισθεν τα δύσκολα!
Βγήκα για ποτό, αλλά πρώτα έζησα μια περιπέτεια που περιλάμβανε όπισθεν και οπισθογωνίες! Μπήκα που λέτε στο αμάξι, να οδηγήσω μία από τις τέσσερις διαδρομές που ξέρω! Έστριψα εκεί που στρίβω πάντα, για να αφήσω το αυτοκίνητο και να πάρω ησάπ- μετρό και να φτάσω στον προορισμό μου. Όπως κάνω πάντα! Βλέπω μια ουρά από αυτοκίνητα και καταλαβαίνω αμέσως ότι κάτι δεν πάει καλά. Βλέπω επίσης, το χέρι του οδηγού από το μπροστινό αυτοκίνητο να μου κάνει σινιάλο να κάνω πίσω. Οουυυ, ΝΟΟοοΥ, ΝΟΟΟΟΟΥ, Χιούστον γουίβ γκοτ πρόμπλεμ. Εγκέν! Δεν κουνιέμαι εννοείται, σφυρίζω αδιάφορα, οπότε εκείνος κατεβαίνει από το αμάξι του και έρχεται στο δικό μου! “Κοπελιά, μπροστά έχει μείνει…
-
Από Μηχανής Θέατρο: Το Ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο στολίδι
Χθες, πήγαμε παιδικό θέατρο! Δεν οδήγησα, οπότε δεν είχαμε απρόοπτα, εκτός ίσως, από το ότι φτάσαμε στο θέατρο στις 11.10 και νομίζοντας ότι η παράσταση ξεκινούσε στις 11.00, με είχε πιάσει μια φούρια σαν του Ταζμάνιαν Ντέβιλ, του λούνει τουν! Έτρεχα στους διαδρόμους με τα παιδιά, βρέθηκα στο κυλικείο «μαμά, έχει νάτσος, να πάρουμε /όχι τώρα», άνοιγα με άγχος πόρτες που δεν έπρεπε να ανοίξω, έπεσα πάνω σε άλλα έργα -έχει δυο τρεις αίθουσες- που κάνανε πρόβα/στήνανε σκηνικά, μέχρι που μαλώθηκα, που λέει και το Το πεπί, από έναν κύριο που μου έκοψε την ξέφρενη αυτή πορεία με ένα σοβαρό:«Πού πάτε κυρία μου;»«Ψάχνω την αίθουσα για «Το Ωραιότερο Χριστουγεννιάτικο Στολίδι,…
-
Του ΗΣΑΠ τα πρωινά!
[🎼🎼Τσιτσάνης άλα Νουαζέτα]Το βαγόνι απ’ την Περισσία*Το βαγόνι απ’ την ΠερισσίαΤο βαγόνι απ’ την ΠερισσίαΤίγκαρε στην Άνω Πατησία Τόνοι έντεκα γεμάτοΚι αν πρέπει να μαντέψωΘα κλάψουν όλα τ’ αλάνιαΠου θα μείνουνε απ’έξω(*Περισσό) 👫👫👫👫👫👫👫👫«Πηγαίντε πιο μέσα, κύριέ μου, τόσο χώρο έχει»«Πού τον βλέπεις κυρά μου;»«Κυρά μου να πεις τη μάνα σου, να, εκεί στο βάθος, είναι άδειο»«Άδειο; Με παραισθησιογόνα συνοδεύεις τον καφέ σου;»«Προχωράτε, να μπούμε κι εμείς, κοπελιά ένα βήμα πιο μέσα»«Πού να πάω, έχω κρεμαστεί στον στύλο, σε λίγο θα αρχίσω τα πόουλ ντάνσινγκ»«Άντε ρε σαχλή»«Σας παρακαλώ κύριε, δε μιλάνε έτσι σε μια κυρία»«Κυριά και λιβάνια»«Τι λες ρε γαϊδούρι»«Σκάσε ρε καμήλα»«Παιδιά εδώ είναι βαγόνι του ΗΣΑΠ, όχι ζωολογικός κήπος, ούτε…
