-
Τι κάνουμε όταν χτυπάνε το παιδί μας άλλα παιδάκια;
Σε όλες τις μαμάδες μας έχει τύχει κάποιο παιδάκι στην παιδική χαρά, στον παιδότοπο, στο πάρτι, να απλώσει το χεράκι του, τα νυχάκια του, τα δοντάκια του, ό,τι του βρίσκεται εύκαιρο, πάνω στο δικό μας το παιδί, το αγγελούδι μας και να το πονέσει. Η ενστικτώδη αντίδραση μας εννοείται ότι είναι να δώσουμε μία σε εκείνο το παιδάκι και να πάει από κει που ήρθε. Αντ’ αυτού, επειδή είμαστε ώριμοι ενήλικες, παίρνουμε ανάσες, μετράμε μέχρι το δέκα και παραμένουμε ήρεμες περιθάλποντας την αγάπη μας, που μας κοιτάει με αυτά τα μεγάλα μάτια τα γεμάτα δάκρυα που μας σκίζουν την καρδιά. Προσωπικά, αν ο γονιός του παιδιού επέμβει και συνετίσει το…
-
Μιχάλης Τσαουσόπουλος, ο αγαπημένος μου ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ
Ακούω πολλή μουσική. Πάντα με το που άνοιγα τα μάτια μου, αντανακλαστικά, με την τσίμπλα στο μάτι, έπιανα τηλεκοντρόλ, πατούσα κουμπί και έπαιζε MAD μέχρι να ετοιμαστώ για τη δουλειά. Αυτό προ παιδιών. Τώρα πατώ το κουμπί του ραδιοφώνου που είναι και το “σήμα” ότι ήρθε η ώρα να σηκωθούν. Τα παιδιά. Σαν να λέμε το ξυπνητήρι τους! Παίζει μέχρι να σηκωθούν όντως από το κρεβάτι, (έχουν περάσει καμιά δεκαπενταριά τραγούδια στο μεταξύ) να πλυθούνε, ντυθούνε, κάνουν τρεις ώρες να βάλουν παπούτσια και μπουφάν και κλείσουμε την εξώπορτα πίσω μας. Με το που μπούμε αυτοκίνητο και βάλω μπροστά, ξεκινάει να παίζει και το ραδιόφωνο κι όταν κατέβω από το αυτοκίνητο,…
-
Ποια είναι η πραγματική ιστορία του θρυλικού «Orient Express»;
Υπάρχει κάποιος που να μη γνωρίζει το θρυλικό τρένο Orient Express; Είτε σε ταινία του James Bond, είτε στο γνωστό μυθιστόρημα της Agatha Christie με τον Ηρακλή Πουαρό να λύνει την υπόθεση φόνου στο εν λόγω τρένο, όλο και κάπου το έχει πάρει το μάτι και το αυτί μας. Αυτές τις ημέρες μάλιστα, είναι στην επικαιρότητα, καθώς «παίζει» στον κινηματογράφο το remake της ταινίας «Έγκλημα στο Orient Express», υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Kenneth Branagh*. Ωστόσο, πέρα από σκηνικό σε ταινίες και βιβλία, πόσοι γνωρίζουν την πραγματική ιστορία του; Όπως διαβάζουμε στο βιβλίο του συγγραφέα E.H. Cookridge που έγραψε για το Orient Express, όλα ξεκίνησαν το 1865, όταν ο Βέλγος Georges Nagelmackers, οραματίστηκε ένα τρένο που να τρέχει συνεχόμενα πάνω στις ράγες για περισσότερα…
-
Ο ΚΙΤΤ, το αυτοκίνητο του Ιππότη της Ασφάλτου!
Λογικά, ο τίτλος θα σου έχει χτυπήσει κάποιο καμπανάκι νοσταλγίας εκτός αν είσαι τινέιτζερ, και κάτι, κάπως, κάπου, κάποτε, έχεις ακούσει αυτό το όνομα, αλλά δεν καλοξέρεις τι είναι. Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να γνωρίζουν οι νεότεροι, το πιο διάσημο αυτοκίνητο τη δεκαετία του ’80 άκουγε στο όνομα ΚΙΤΤ. Το Knight Industries Two Thousand, ο ΚΙΤΤ ντε, ήταν μια γυαλιστερή μαύρη σούπερ ντούπερ αυτοκινητάρα – αστυνομικός, εφοδιασμένη με συστήματα τελευταίας τεχνολογίας και πολύ υψηλό IQ! Ως εκ τούτου, έκανε πράγματα που τα άλλα αυτοκίνητα δεν έκαναν και δεν κάνουν, όπως το να μιλάει με ανθρώπινη φωνή και να συνεννοείται με τον συνεργάτη του, για να πιάσουν τους κακούς…
-
Οι ωραιότερες κινηματογραφικές αίθουσες στον κόσμο!
Υπάρχουν κάποιες αίθουσες κινηματογράφων ανά τον κόσμο, οι οποίες απογειώνουν την εμπειρία των απανταχού σινεφίλ. Αίθουσες αριστοκρατικές, με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, επιβλητικές, μοντέρνες, καλλιτεχνικές, hi–tech, ό,τι στιλ μπορεί να φανταστεί κανείς. Όποιος είναι λάτρης του σινεμά και των ταξιδιών, μπορεί να τα συνδυάσει και να ζήσει μια ενδιαφέρουσα εμπειρία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προβολή του έργου, χαζεύοντας ταυτόχρονα ταινία και αξιοθέατο. Το αξιοθέατο είναι η ίδια η κινηματογραφική αίθουσα, που προσφέρει θέαμα πριν ακόμη ξεκινήσει η ταινία. Αναπαυτικά καθίσματα, σε ό,τι σχέδιο μπορεί να φανταστεί κανείς. Από κρεβάτια – καθίσματα, γιατί καλό το καθισιό, αλλά σαν την ξάπλα δεν έχει, μέχρι καθίσματα – αυτοκίνητα, τύπου drive in και……
-
Πάει το παιδί στο σχολείο, πάει κι η ψείρα!
Φτιάχνοντας για πολλοστή φορά το ντουλάπι με τα φάρμακα και τα διάφορα του μπάνιου, το οποίο παρεμπιπτόντως, όλο φτιάχνω και μονίμως άφτιαχτο είναι, είδα ότι έχει λήξει η αγωγή για τις ψείρες. Δεν εννοώ το προληπτικό αντιψειρέξ που ψεκάζουμε το κεφάλι των παιδιών πριν πάνε σχολείο, αλλά αυτό που εξολοθρεύει τις ψείρες. «Κολλήσατε κι εσείς;» Θα με ρωτήσεις. «Όχι, όχι ακόμη», θα σου απαντήσω, «αλλά των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν»! Κι επειδή γύρω μας κάνουν «πάρτι» οι ψείρες, φοβάμαι ότι δε θα μείνουμε ακάλεστοι σε κάποιο από αυτό. Ως γνωστόν, οι ψείρες πάνε και στις καλύτερες οικογένειες, αν και προς το παρόν μας έχουν προσπεράσει, ίσως να χρωστάμε…
-
Τα βρέφη απολαμβάνουν θέατρο!
Ένα είδος θεάτρου που έχει γίνει πολύ δημοφιλές τελευταία, είναι το βρεφικό. Μοναδικό και ιδιαίτερο, κερδίζει συνεχώς έδαφος στις προτιμήσεις των γονιών, οι οποίοι παίρνουν τα μωράκια τους αγκαλιά και τα φέρνουν σε επαφή με τον μαγικό κόσμο του θεάτρου. «Μα δεν είναι πολύ μικρά για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν θέατρο;», θ’ αναρωτηθεί κάποιος. Υπάρχουν ειδικά σχεδιασμένες και πολύ προσεγμένες παραστάσεις για κοινό που πιθανά μόλις άρχισε να μπουσουλάει. Αυτές οι -συνήθως- μουσικόδιαδραστικές παραστάσεις χρησιμοποιούν ήχους, εικόνες, το φως και τις σκιάσεις του και συστήνουν στους λιλιπούτειους θεατές, απλές και βασικές έννοιες, όπως μεγάλο – μικρό, πάνω – κάτω, μέσα – έξω, οξύνουν την παρατηρητικότητα τους και κεντρίζουν το ενδιαφέρον τους. Ίσως να μην μπορούν…
-
Αχ πόσο μου λείπει ένας καλός ύπνος…
Ο διακοπτόμενος ύπνος, όπως κάθε τι διακοπτόμενο, ελλοχεύει κινδύνους. Μπορεί το πρώτο διάστημα να μην καταλαβαίνεις την επικινδυνότητα του, να νιώθεις απλώς λίγο κουρασμένη, να σκέφτεσαι «εντάξει, θα συμπληρώσω ύπνο άλλη στιγμή και θα συνέλθω», αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Όπως το κύμα σκάει στο βράχο αργά – αργά κι απλά μια μέρα ξαφνικά βρίσκεται μισός, έτσι και κάποιος που δεν κοιμάται συνεχώς για επαρκές χρονικό διάστημα, καταλήγει μισός άνθρωπος. Οι μαμάδες βέβαια, που είμαστε κατεξοχήν άυπνες, ειδικά αν έχουμε βρέφος – μικρό παιδί, το περιμένουμε και είμαστε προετοιμασμένες ότι μαζί με τις χαρές της μητρότητας πάνε κι άλλα πακέτο. Με το μητρικό ένστικτο και τις σούπερ ορμόνες…
-
Λαμπάδα για το βαφτιστήρι, αλλά ποια λαμπάδα;
Αυτήν την περίοδο πρώτο μέλημα των απανταχού νονών είναι η αγορά των πασχαλινών δώρων, σοκολατένιου αυγού και φυσικά τι άλλο; Λαμπάδας! Πλέον, υπάρχουν άπειρες επιλογές, ενώ έδαφος κερδίζουν οι χειροποίητες και πρωτότυπες, τουλάχιστον στο γούστο των μεγάλων, που θέλουν να ξεχωρίζει η λαμπάδα του βαφτιστηριού τους. Ειδικά στα social media μπορείς να δεις τη δουλειά ταλαντούχων ανθρώπων που χρησιμοποιούν τις κορδέλες, τα διακοσμητικά και τις πρωτότυπες φιγούρες με τέτοιο τρόπο, τα συνδυάζουν μεταξύ τους πάνω στη λαμπάδα τόσο αρμονικά κι αριστοτεχνικά που θες να κρατήσεις τη λαμπάδα για τον εαυτό σου, που λέει ο λόγος. Προσωπικά, δε μου αρέσουν καθόλου οι παιχνιδολαμπάδες. Είναι της μοδός βέβαια, τα πιτσιρίκια τις ζητάνε, όμως ψέματα…
-
Μαδρίτη, ένα νεανικό, παρορμητικό ταξίδι
Σας έχει τύχει ποτέ να κανονίζετε με μια φίλη σας ταξίδι στο εξωτερικό, να οργανώνετε τα διάφορα, να συζητάτε τις λεπτομέρειες και τελικά να φτάνετε στον προορισμό σας με μία μέρα διαφορά; Και να το καταλαβαίνετε αφού προσγειωθείτε στην ξένη χώρα και την πάρετε τηλέφωνο; Εμένα, όπως ήδη καταλαβαίνετε από την εισαγωγή, μου έχει τύχει! Παλιάααα πολύ παλιαααά, τόσο παλιά που θα χε παραγραφεί αυτό το ταξίδι, αν δεν ήταν τόσο ξεχωριστό και όμορφο και ωραίο και…αξέχαστο!! Αχ, να ταν τα νιάτα δυο φορές, τα γηρατειά καμία! Όλα ξεκίνησαν όταν με τη φίλη – συνάδελφο που καθόταν στο διπλανό γραφείο συζητούσαμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές που είχαν μόλις προηγηθεί!…